Deli miydim ben? Hayır, sadece aşıktım... Kim ne derse desin, hakkımda ne düşünürse düşünsün umrumda değil. En yakın arkadaşımın ağabeyine tutulmuş ve defalarca kez görmezden gelinmiştim! Bu kez değil, bu kez beni görmezden gelmesi için bütün yollar...
Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum, bir tane de olsa yorum yapın lütfen çitlembiklerim.
BU ARADA ASLI VE DEMİR SAHNESİNDE BOLCA YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. 😉
Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız hesabımı takip edebilirsiniz.
İnstagram: misi_deny
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'KARMAŞIKLIK!'
"Vay be!" diyen Buğra bana bir yabancıymışım gibi bakmaya devam ederken gözlerimi devirdim.
"Uzatmasan mı? Sonuçta suçlu olan sensin," dediğimde başını küskün bir edayla sol tarafa çevirdi. Alphan'la beni baş başa bırakıp toz olduğu geceden sonra bir süre ortalarda görünmemişti. Sonra da çok dayanamayıp yanıma gelirken onu bir güzel paylamıştım. Şu an ise ona bağırıp küfrettiğim için trip atıyordu. Kolunu dürttüm. "Sarı, bak hem suçlusun hem güçlü."
Omuz silkti. "Senin iyiliğini düşündüm, dostum dedim üzülmesin dedim. Yazıktır, sevenleri kavuşturayım dedim." başını iki yana salladı. "Hata etmişim, şu an benim başım eğilmedi. Benim başım tamamen koptu resmen."
Sabır diler gibi yukarı diktim gözlerimi. Buğra kısmetse olur izleyip izleyip saçma replikleri bana tekrarlıyordu. Önceden ben de izlerdim ama o saniyesi saniyesine hakimdi programın. "Tamam be, uzatma bak döverim ha!" diye cırladım. Ağzının içinde homurdandı, sessiz kaldığında sırıttım. "Akşam istek parça seçersin söylerim senin için."
"Şarkının içinde de bana söveceksen kalsın canım," diyerek dudak büktü. "Alıştık zaten senden küfür yemeye."
"Lan şerefsiz!" dediğimde kedim yatak odamdan çıkıp miyavladı. Buğra gülmemek için dudaklarını birbirine bastırırken omzuna bir tane geçirdim. "Gülme oğluma!"
"Sen harbi delisin kızım ha," dedi kahkaha atarken. "Ulan hangi manyak koyar ki kedisine şerefsiz ismini? Aha bak her deyişinde yanında biter böyle."
"Benim tepemin tasını attırma Buğra! Kalk gidelim bir şeyler yiyelim, kahvaltıyla duruyorum daha." derken ayaklandım. Hava kararıyordu yavaştan ve ben bir saate kafede olmalıydım. Bu yüzden önce yemek yiyip oradan da kafeye geçmemiz daha iyi olurdu. Normalde akşam yemeğimizi orası karşılıyordu ama Buğra'yla oturup yemek yemeyi tercih ettim. Şerefsizin mamasını ve suyunu kontrol edip evden çıktığımızda asansöre bindik. Apartmandan çıkarken gördüğüm arabayla bir an duraksadım. Alphan gelmişti. Buğra da fark ettiğinde sözü yarıda kesildi. Arabadan inen adam yavaş ve sakin adımlarla bize yaklaşırken konuşmaya başladı. "İyi akşamlar,"
