Deli miydim ben? Hayır, sadece aşıktım... Kim ne derse desin, hakkımda ne düşünürse düşünsün umrumda değil. En yakın arkadaşımın ağabeyine tutulmuş ve defalarca kez görmezden gelinmiştim! Bu kez değil, bu kez beni görmezden gelmesi için bütün yollar...
Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız hesabımı takip edebilirsiniz.
İnstagram: misi_deny
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Aslı&Demir)
'AİLE MESELESİ!'
Abimin söyledikleriyle afallamış, şaşkınca kalakalmıştım. Dudaklarım aralık vaziyette bakarken hızla ayağa kalktım. Daha şaşırmamın etkisi geçmemişti fakat gözlerim odamın kapısına çevrildi. Alphan duymuş muydu? Duymuş olsa hiçbir şeyi umursamadan çıkardı. Buna tutundum. Sesimi kıstım hafifçe. "Ne diyorsun abi sen?" diye çıkıştım.
Bana buruk bir tebessüm sundu. Sessiz kaldı, konuşmasını istesem de Alphan'ın duyması kötü olabilirdi. Elleriyle yüzünü sertçe sıvazladı. "Söylemedim say," diye mırıldandı. "Gitsem iyi olacak."
Ayağa kalktığında onu durdurmak istedim. Bu şekilde gitmesini istemiyordum. Kolunu tuttuğumda gözleri bana çevrildi. "Bu yanlış," dedim üzgünce. Aslı onu abisi gibi görüyordu. Abim acı çekecekti, çok yanacaktı canı. Nişanlısından ayrılmasının üzerinden çok geçmeden böyle bir şeyi söylemesi tuhaftı. Belki de hissettiği şeyleri yanlış yorumlamış olabilirdi. Almila'ya olan duygusu bitmeden Aslı'ya aşık olması mümkün değildi.
Bana kaşlarını çatarak baktı. "Seninki doğru muydu?" dedi öfkeyle. Bir şey daha söyleyecekti ama tuttu kendini. Sert bir nefes alıp kolunu tutan elimden kurtularak uzaklaştı benden. Hızlı adımlarla dış kapıya yönelirken donuk bir ifadeyle arkasından bakıyordum. Kapı sertçe açılıp kapandı. Gitmişti...
Bedenim külçe gibi yığıldı koltuğa. Ellerimi saçlarımdan geçirirken düşünceler içinde kalakaldım. Abim, en yakın arkadaşıma aşık olduğunu söylüyordu. Bunun mümkün olması imkansızdı, zira Almila'yla ayrılalı çok olmamıştı. Duygular öyle kolay kolay bitmezdi ki. Ayrıca abim gerçekten aşık olmuş olsa bile Aslı asla abime o gözle bakmazdı. Bunca zamandır yanındaydım, hiç rastlamamıştım ne sözüne ne de bakışına. Aklıma dün akşam geldi o an. Kafede ikisi dans ederken birbirlerine bakışları düştü zihnime. Kaşlarım çatıldı, o bakışlar...
O bakışlar hiç normal değildi ama altında bir mânâaramamıştım. İkisi de etkilenmiş olabilir miydi? Aslı çok değişik bakıyordu abime o an ama abim de ondan aşağı kalır değildi. Gözleri birbirine kilitlenmiş, sanki nefes dahi almıyorlar gibilerdi. Başımı iki yana sallayıp bu görüntüyü dağıttım zihnimden.
