Deli miydim ben? Hayır, sadece aşıktım... Kim ne derse desin, hakkımda ne düşünürse düşünsün umrumda değil. En yakın arkadaşımın ağabeyine tutulmuş ve defalarca kez görmezden gelinmiştim! Bu kez değil, bu kez beni görmezden gelmesi için bütün yollar...
Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız hesabımı takip edebilirsiniz.
İnstagram: misi_deny
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Medya: Aslı&Demir)
'25 GÜN MÜ?'
Gecenin geç saatlerinde, kızlar giydikleri kısa geceliklerle oturmuş korku filmi izlerken hiçbiri telefonuna dokunmuyordu. Filiz hepsinin telefonuna el koymuştuAlphan'ın aramasından sonra. İlk başta itiraz eden kızlar, Filiz'in inadı yüzünden sessiz kalıp film izlemek için içeri girmişlerdi. Hepsi yan yana oturmuş, en küçük ani bir sahnede bağırarak birbirine sarılıyordu.
Filmin yarısında aniden çalan kapıyla irkildiklerinde ise ilk başta birbirlerine baktılar. Kimse sipariş vermemişti bu geç saatte ve kapıyı kimin çaldığını bilmedikleri için ayrı bir gerilime kapıldılar. Filiz filmi durdurdu. "Bence çöp var mı diye gelmiş olabilirler."
"Saçmalama, bu saatte ne çöpü? Ayrıca apartmanda mıyız, kapı kapı dolanıp çöp toplasınlar? Yarın biz gittikten sonra da halledilebilir." Aslı ona ters ters bakıp konuşurken yine de emin olamıyordu. Bu saatte çöp almaya gelmiş olmaları çok saçma gelse de kendisi de öyle olmasını isterdi. Zira kapıyı çalan her kimse gitmeye gönüllü değil gibi inatla ve sertçe çalıyordu.
"Bence gidip bakalım," dedi Farya elindeki yastığı köşeye bırakırken. "Şu ışıkları aç Filiz, korku filmi izlettirdiğin yetmiyormuş gibi bir de ışıkları kapatıyorsun ruh hastası!" diye söylenmeyi de ihmal etmedi. Filiz yerinden kalkıp ışıkları açtığında hepsi derin bir nefes alsa da gerginlikleri kapının yeniden çalmasıyla son buldu. Bu kez yumrukla vurulduğu belliydi. Evin içinde yankılanan güm güm güm sesleriyle sert yutkunuşlarıişitmemek imkansızdı. Filiz ayakta dikilmiş, kapıya pür dikkat bakarken konuştu. "Bence seslenelim ona göre hareket ederiz."
Özlem ağlamaya başladı, zaten kapı yumruklandığından beri tek sesi çıkmayan ve elleriyle yüzünü kapatıp derin nefesler alan oydu. "Ya yalan söylerse kapıyı açmamız için?" dedi titreyen sesiyle. "Ölmek istemiyorum, Polat'la evlenmeden olmaz."
"Gerizekalı mısın Özlem?" diye kızgınca konuşan Filiz'di. "Ne evlenmesi hele bir dur!"
Özlem hıçkırdı. Farya onun yanında elini sırtına koyup sıvazladığında içten içe kendisi de Alphan'la evlenemeden öleceğini düşündü. Gözleri doldu. "Telefonları hangi cehenneme soktun?"
