Deli miydim ben? Hayır, sadece aşıktım... Kim ne derse desin, hakkımda ne düşünürse düşünsün umrumda değil. En yakın arkadaşımın ağabeyine tutulmuş ve defalarca kez görmezden gelinmiştim! Bu kez değil, bu kez beni görmezden gelmesi için bütün yollar...
Herkese selam, öncelikle @senemylc123 adlı okuyucumla güzel bir sohbet yaptık, soru cevap şeklinde. Benimle alakalı merak ettiğiniz şeyler olursa hesabına girip bakabilirsiniz.
Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız hesabımı takip edebilirsiniz.
Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar canlarım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'UNUTMAK...'
-Müsait değilim, beni uğraştırma. Ne yapışkan ve itici birisin sen ya! Hayır kelimesini anlamıyor musun?
O sırada dışarıdan gelen sesle irkildim. Alphan çevrimdışı oldu. Perdemi aralayıp balkona çıkarken aşağıda parçalanmış telefonu gördüm. Başımı kaldırdığımdaAlphan'ın öfkeden deliye dönmüş bakışları tamamiyleüzerimdeydi.
Manyak herif telefonu fırlatmıştı!
"Aşağı in, hemen!" diye bağırdı bana balkonundan. İnanamazca baktım.
"Sen kimsin ki bana emir veriyorsun?" dedim ben de bağırarak. "İnmiyorum!"
Bizim bağırışımız birkaç kişinin dikkatini çekti. Bazıları camdan veya balkondan bakarken abimle annem de bunların içindeydi. Abimin odası hemen yanımdaki odaydı. Onun balkonu yoktu lakin sağ cepheye düşen bir pencere vardı. Sesimizi duymuş olmalı ki odama geldi hemen. Balkona çıkarak Alphan'a baktı öfkeyle. "Bunun derdi ne?"
Alphan, abime bakmadan konuştu. "Sana aşağı in diyorum!"
"Ben de sana bana emir veremezsin, diyorum!" dedim karşılık vererek. Abim sertçe araya girdi. "Ne lan senin derdin? Kardeşime bir şey diyeceksen bana söyle!"
Bu kez bakışları abime çevrildi. Sanki az öfkeliymiş gibi daha da sinirlendi. "Sen karışma, işine bak!"
Abim de şimdi onun gibi sinirliydi. "İn lan aşağı! Sana işim neymiş göstereyim!" diye bağıran abim öfkeyle odamdan çıkıp merdivenlere ilerlerken Alphan'ın da odasına girdiğini gördüm. Telaşla aşağı indiğimde ikisi birbirine saldırmak için atakta bulundu. Abim, Alphan'ın suratına sert bir yumruk geçirirken dudağı kanayan adam, aynı yumruğu ona iade etti. "Kardeşimin seninle işi ne lan! Hangi sıfatla onu çağırıyorsun şerefsiz!"
"Kardeşin çocuk değil, ne konuşursam konuşurum! Bu seni ilgilendirmez!"
İkisi de öfkeli ve sınır tanımazdı. Abimin öfkesini çok iyi biliyordum. Odasındaki kum torbasını kaç kez patlattığınaşahittim. Alphan'ın da ondan aşağı kalır yanı yoktu. Zaten bir bakışıyla insanları ürküten bir tavrı vardı. Genelde sinirliyken kimse Alphan'la tek kelime konuşamazdı.
