တစ်လမ်းကျော်မှာအချစ်ရှိတယ်(s 2)တစ္လမ္းေက်ာ္မွာအခ်စ္ရိွတယ္(s2)completed

1

'အကိုကဘယ္လိုဆံုးသြားရတာလဲ၊ငါ့အကို....အကို!ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္!နင္တို႔တစ္မိသားစုလံုးေသြးေႂကြးျပန္ဆပ္ရမယ္!´
ဂေရစ့္တို႔မိသားစုဓာတ္ပံုသည္မီးစြဲေလာင္ေနသည္ကိုၾကည့္ကာထိုအမ်ိဳးသမီးငိုေႂကြးေနရသည္
၁၈ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္....
သစ္ခြပန္းေတြပြင့္လန္းဆဲၿခံေလးထဲတြင္ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္အိမ္အကူမ်ားအားစားပြဲမ်ားခင္းက်င္းေစၿပီးစားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားျပင္ဆင္ေနသည္၀၊ပန္းပင္မ်ားကိုေရေလာင္းေနသည့္ေရႊရုပ္လႊာကိုတခ်က္ေငးၾကည့္ကာၿပံဳးရင္း
'ကေလးေတြေကာဘြားေတာ္´
'ေလးေလးအိမ္သြားမယ္ေျပာသြားတာပဲ´
'ဖုန္းဆက္ၾကည့္ပါၪီး၊အခ်ိန္ကကပ္ေနၿပီေမြးေန့ရွင္ကဘယ္ေရာက္မွန္းမသိဘူး´
'ေၾသာ္ေျပာေနရင္းဟိုမွာလာေနၿပီ´
မိခင္ႏွစ္ေယာက္၏ငယ္ရုပ္ကိုတစ္ၪီးခ်င္းစီရထားသည့္ညီအမႏွစ္ေယာက္ျငင္းဆန္ေနၾကသည္၊
'မယုတ္ဘူး၊ငါကေရွာင္လိုက္တာ၊အဲ့မွာသူပစ္တာလြဲသြားတာကိုငါကိုလာညစ္တာ´
'အမကလည္းကေလးေတြနဲ႔ေဆာ့ၿပီးကေလးေတြကိုေပးႏိုင္လိုက္ပါလား´
'ဟဲ့၊အဲ့လိုေပးႏိုင္ေၾကးဆိုငါကအႀကီးေလ၊ငါကိုေပးႏိုင္ရမွာေပါ့´
'ဟာ၊အမမဟုတ္ေသးဘူး´
ဂေရစ့္နဲ႔ေရႊရုပ္လႊာကေလးႏွစ္ေယာက္နားသြားကာ
'ကဲ၊ဘာျဖစ္လာၾကတာလဲ´
ဂေရစ့္ရဲ့ေမးသံေၾကာင့္ရွားေလာ့လန္႔သြားကာၿပံဳးစိစိလုပ္ေနသည္
'အမေပါ့ကေလးေတြနဲ႔ေဆာ့ၿပီးရန္ျဖစ္လာလို႔´
'ရတုငါကနင့္ကိုbubble - teaတိုက္ထားတဲ့မ်က္ႏွာမွမေထာက္´
'ကဲေတာ္ၾကေတာ့´
'ကေလးရယ္၊သမီးတို႔ကိုမဆူပါနဲ႔´
'မဆူလို႔ရမလား၊ဒီေန့ပဲ၁၉ႏွစ္ျပည့္တယ္၊အခုထိကေလးေတြနဲ႔ေဆာ့ေနတုန္း၊လူၾကားလို႔ေတာင္မေကာင္းဘူး´
'မာမီကလည္း´
'ကဲ၊ေတာ္ၿပီရွားေလာ့!ေနာက္ေန့ေလးေလးအိမ္ဆိုၿပီးကေလးေတြနဲ႔ေဆာ့တယ္အသံၾကားရင္မာမီမင္းကိုရိုက္မယ္´
ထိုအခ်ိန္ကားတစ္စီးၿခံထဲဝင္လာသည္
'ဟယ္၊ရွားေလာ့ေလးကမျပင္ဆင္ရေသးဘူးလား´
'အဲ့တာပဲေျပာခ်င္တာေဒါက္တာေရ၊ကေလးေတြနဲ႔သြားေဆာ့တာအခုမျွပန္ေရာက္တယ္´
'အယ္၊သမီးေလးကကေလးလိုေလးေနေနေသးတာပဲ၊´
'သမီးကကေလးပဲကို´
'ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္၊သြားေရသြားခ်ိဳး၊မာမီသမီးဝတ္ရမွာမီးပူတိုက္ေပးထားတယ္´
'ဟုတ္၊´
ေရႊရတုႏွင့္ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္တို႔အိမ္ထဲေျပးဝင္သြားၾကစဥ္
'ဒါနဲ႔၊မိုးသစ္ေတာနဲ႔ယင္းမာေကာ´
'လာပါၿပီ၊အထုတ္ေတြသယ္ေနလို႔ပါ´
'အထုတ္ဆြဲ!ဟားဟားဟား!´
ငယ္စဥ္အခ်ိန္ကလိုပင္စေနာက္ေနၾကသည္၊
'ခရီးပန္းလာၾကေရာေပါ့၊အခန္းေတြစီစဥ္ထားၿပီးၿပီ၊လာ´
ည၇နာရီေလာက္ၾကၿခံထဲတြင္စားရင္းေသာက္ရင္းစကားေျပာေနၾကခ်ိန္
'အကိုတို႔ကမလာေသးဘူးလား´
'ေၾသာ္ဂြၽန္နီတို႔နည္းနည္းေနာက္က်မယ္တဲ့ဖုန္းဆက္ထားတယ္´
ထိုအခ်ိန္ဖုန္းဝင္လာ၍ဂေရစ့္ကိုင္လိုက္ၿပီးခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုၿခံေရ႔ွကိုထြက္လာသည္၊ေမွာင္ေလာက္မည္ထင္ရသည့္ေနရာတြင္ရပ္ထားသည့္ဗန္ကားနားသြားကာဆင္းလာသည္လူေကာင္ႀကီးႀကီးလူတစ္ေယာက္ႏွင့္စကားရပ္ေျပာေနေလသည္၊
တိုက္ဆိုင္စြာပင္အကိုျဖစ္သူဟာလည္းေရာက္လာၿပီးညီမငယ္ကိုျမင္ေတာ့ကားေပၚကဆင္းကာ
'ဂေရစ့္၊နင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ´
ဂေရစ့္လည္းစကားစျဖတ္ကာအကိုျဖစ္သူဆီေလ်ွာက္လာသည္
'အကိုနင္တို႔ေနာက္က်လိုက္တာ´
'ငါေမးတာေျဖေလ၊အဖိုးရဲ့လူေတြနဲ႔နင္လို႔အဆက္အသြယ္ရိွေနေသးတာလဲ´
'အခုေလာေလာဆယ္အထဲဝင္ရေအာင္၊ကားကလမ္းမေပၚမွာျဖစ္ေနတယ္´
'အင္း´
အလုပ္ခန္းထဲမွာအကိုျဖစ္သူႏွင့္ႏွစ္ေယာက္တည္းစကားေျပာရန္ဂေရစ့္အိမ္ထဲဝင္လာသည္၊အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ဂြၽန္နီေအာင္ခိုင္တံခါးကိုေလာ့ခ်လိုက္သည္
'ေျပာ၊နင္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ၊အဖိုးရဲ့လူေတြနဲ႔ေတြ့ေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ´
'၁၈ႏွစ္´
'ဟ၊နင္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ´
'အကိုနင္မွတ္မိေသးလား၊ငါတို႔companyေနရဲရဲ့အေႂကြးအတြက္နဲ႔သူ႔ပိုင္ဆိုင္မႈေတြကိုသိမ္းခဲ့တာ၊´
'အင္းသိတယ္ေလ´
'အဲ့တာေတာင္မွေဒၚလာေထာင္နဲ႔ခ်ီေလ်ာ္ေၾကးလိုေနခဲ့တယ္ေလ၊´
'ေအး၊´
'တရက္ငါ့ရဲ့ဘဏ္အေကာင့္ထဲကိုအဲ့လိုေနတဲ့ေငြေတြေရာက္လာတယ္´
'ဘာ!´
'ေအးဟုတ္တယ္၊ငါလည္းအစကဘယ္သူေပးတာလဲလို႔၊အဲ့အခ်ိန္ကတည္းကငါအဖိုးလူေတြကိုအဆက္အသြယ္ျပန္လုပ္ၿပီးေနရဲအေၾကာင္းစံုစမ္းခဲ့တယ္´
ဂေရစ့္အံဆြဲထဲကဖိုင္တခုကိုထုတ္ကာေပးလိုက္သည္
'သူကဘယ္သူလဲ´
'နာမည္ကမာန္ေသြးခက္၊ငါနဲ႔ကေတာ့ရြယ္တူေလာက္ပဲ၊သူကအေႂကြးေတျြပန္ဆပ္ခဲ့တာ၊သိရတာကသူကေနရဲကိုေသေအာင္ခ်စ္တာ၊သူတို႔မိဘေတြဆံုးပါးသြားၿပီးေနာက္မွာသူ႔အကိုျဖစ္သူေနရဲကဒီမွာcompanyကိုၪီးေဆာင္ၿပီးသူ႔ညီမမာန္ေသြးခက္ကိုကေနဒါမွာေနခိုင္းခဲ့တယ္၊သူအကိုေသတာကလည္းငါေၾကာင့္မကင္းဘူးေလ၊ဒါေၾကာင့္´
'နင္အဖိုးလူေတြကိုအကာအကြယ္အေနနဲ႔ေခၚထားတယ္ေပါ့ဟုတ္လား´
'အင္း´
'ဟ၊သူတို႔ကေမွာင္ခိုေလာကနဲ႔ကင္းတာမဟုတ္ဘူး၊နင့္မိန္းမသိလား´
'ဟင့္အင္း၊သူကေရ႔ွေန့ေလ၊ဒါေတြနဲ႔ပတ္သတ္တာႀကိဳက္မွာမဟုတ္ဘူး´
'နင္ထင္သလိုဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မွာပါ၊´
'ေအးဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မယ္၊တကယ္တမ္းဟုတ္ခဲ့ရင္ငါဘက္ကငါ့မိသားစုကိုကာကြယ္ရမယ္၊ငါကေလးေတြ၊ငါအမ်ိဳးသမီးၿပီးေတာ့ငါရဲ့တစ္ေယာက္တည္းေသာအကို၊ငါေဘးနားကလူေတြကိုကြယ္ဖို႔ငါလုပ္ခဲ့တာ၊ငါမမွားဘူး၊အကို၊´
ထိုအခ်ိန္
'ကေလးေရ၊သမီးေလးကိတ္ခြဲေတာ့မယ္ေလ၊´
'ေၾသာ္ဟုတ္၊ဂေရစ့္တို႔လာခဲ့မယ္၊ဘြားေတာ္´
အျပင္ျပန္ထြက္ရန္တံခါးဖြင့္ဖို႔လုပ္စဥ္
'နင္မမွားဘူး၊ဂေရစ့္၊နင္မွန္တယ္၊သို႔ေသာ္ငါတို႔ကိုကာကြယ္ရင္းနင္ကိုနင္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲမေရာက္ေစနဲ႔၊´
'စိတ္ခ်ပါအကို၊က်သြားခဲ့ရင္ေတာင္ငါအကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးသားမို႔´
'ငါ့ညီမေလးကေတာ္လိုက္တာ´
အကိုျဖစ္သူရဲ့ခ်ီးမြမ္းစကားဟာယခုထိတိုင္မိမိကိုအားတက္ေစသည္၊
ေမြးေန့ကိတ္ကိုခြဲကာမုန္႔ခြံေနခ်ိန္တြင္
'မမေလးနာမည္နဲ႔Boxတခုေရာက္ေနပါတယ္´
'ဟာ၊မာမီေပးတာလား´
'မဟုတ္ပါဘူး၊မာမီေပးမယ့္ဟာကဒီဝက္ဝံရုပ္ေလသမီးရဲ့´
'ဒါဆိုေလးေလး´
'ေလးေလးမဟုတ္ဘူးသမီး´
'ဒါဆိုမားမား´
'မားမားကလက္ေဆာင္မျပင္ထားမိဘူး၊သမီးရဲ့´
'ဒါဆိုရတု´
'ပိုက္ဆံမရိွဘူး´
'သစ္ေတာတို႔ေပးတာလား´
'ဟုတ္ဘူးသမီး၊အန္တီတို႔လက္ေဆာင္ကဒီမွာ´
'ဒါဆိုဘယ္သူလဲ၊လူေတြလည္းကုန္ေနၿပီ´
အာလံုးေၾကာင္ကာၾကည့္ေနေတာ့ဂေရစ့္က​ေျပာလိုက္သည္
'သိခ်င္သြားၾကည္တာေပါ့၊သမီးရဲ့´
'ဟုတ္မာမီ´
အိမ္ေရ႔ွမွာခ်ထားသည့္စကၠူဘူးကိုရွားေလာ့ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ
ေသြးမ်ားႏွင့္ေသေနတဲ့ယုန္ျဖဴေလးတစ္ေကာင္ပင္၊
'အား!´
လန္႔သြားတဲ့ရွားေလာ့ကိုအားလံုးဝိုင္းေခ်ာ့ေနခ်ိန္
ဂေရစ့္ဘူးထဲကစာကိုထုတ္ကာယူၾကည့္လိုက္သည္
*ေသြးေႂကြးဆပ္ဖို႔က်န္ေနေသးသည္၊ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္*
ထိုစာကိုျမင္သည္ႏွင့္ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္စာရြက္ကိုလံုးေခ်ကာ
'လာၾကစမ္း၊ဒါကိုလာသိမ္းၾက!´
'မာမီဘာေတြလဲဟင္၊ဘာလို႔ယုန္ေလးကိုသတ္ထားတာလဲဟင္´
'ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးသမီးရဲ့၊တစ္ေယာက္ေယာက္ကစတာေနမွာပါ၊သမီးေလးပင္ပန္းေနၿပီ၊အားလံုးလည္းနားေတာ့ေလေနာ္´
'အင္းအဲ့တာေကာင္းတယ္၊အကိုတို႔လည္းျပန္တာညဥ့္နက္ေတာ့မယ္ေလ´
'အကိုကားကိုဂရုစိုက္ေမာင္းသြားေနာ္´
'ေအးေအး၊´
ကေလးမ်ားလည္းနားကုန္ၾကၿပီဆိုသည့္အခ်ိန္က်မွမီးဖိုေခ်ာင္ခန္းထဲ၌ဂေရစ့္တစ္ေယာက္
'အဲ့ဘူးကိုဘယ္သူပို႔တာလဲ၊ကြၽန္မသိခ်င္တယ္၊သမီးေလးလန္႔ၿပီးငိုတဲ့အထိပဲ၊အဲ့ကိစၥကိုစံုစမ္းပါ၊လုပ္တဲ့သူကိုအရွင္ရရ၊အေသရရဖမ္းေပးပါ၊အဲ့တာဆိုဒါပါပဲ´
ခံုမွာထိုင္ခ်ကာသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္
'ကေလးေလး´
'ဘြားေတာ္´
ပန္းကန္မ်ားသယ္လာသည့္ေရႊရုပ္လႊာဆီကပန္းကန္မ်ားကိုလက္လြဲယူကာေဘစင္ထဲထည့္ကာေဆးရန္စျပင္လိုက္သည္
'ဂေရစ့္၊ဘာေတျြဖစ္ေနတာလဲဟင္၊အဲ့ဘူးကဘယ္သူပို႔တာလဲ´
'သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြစတာေနမွာပါ´
'သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြကိုအန္တီအကုန္သိတယ္၊သူတို႔ေတြကေပ်ာ္တတ္တယ္၊သို႔ေသာ္ဒီေလာက္ထိမလြန္က်ူးဘူး´
ဂေရစ့္ေျဖစရာစကားကုန္ေနေလၿပီ၊ေက်ာခိုင္းကာေဘစင္ဘက္ကိုလွည့္ကာရပ္လိုက္ေတာ့ဂေရစ့္ခါးေလးကိုေရႊရုပ္လႊာဖက္ကာ
'ဘာေတျြဖစ္ေနသလဲ၊ကေလးရယ္၊အန္တီကိုမင္းဖံုးကြယ္ထားတာရိွသလား´
'ဟင့္အင္း၊ဘြားေတာ္ကိုဂေရစ့္ဘာမွမဖံုးကြယ္ထားပါဘူး၊ၿပီးေတာ့ဒီကိစၥကိုလည္းဂေရစ့္ေသခ်ာေဖာ္ထုတ္မွာပါ´
'မလိုပါဘူးကေလးရယ္၊မင္းေလးအသက္လည္းငယ္ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး၊companyကိုသမီးတို႔ကိုလြဲၿပီးအန္တီနားပဲေနပါေတာ့လား´
'ေနခ်င္တာေပါ့၊သမီးေလးတို႔ကမရင့္က်က္ေသးေတာ့မျဖစ္ေသးဘူးေလ၊´
'ကေလးေတြသူတို႔အလုပ္ကိုလုပ္တတ္ေအာင္ေပးလုပ္ေပါ့၊အန္တီရဲ့ကေလးေလးကအန္တီနဲ႔ပဲေနသင့္ေတာ့တယ္´
'ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ဂေရစ့္စီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္´
ႏႈတ္ခမ္းတို႔နီးကပ္ခ်ိန္တခစ္ခစ္ရယ္သံေၾကာင့္မီးဖိုေခ်ာင္တံခါးဝနားသြားၾကည့္ေတာ့
'ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္!မအိပ္ေသးပဲဘာလုပ္ေနတာလဲ!´
ရယ္သံသဲ့သဲ့ေလးေတြအိမ္မွာပ်ံလြင့္ေနေလသည္၊
ထိုအိမ္ကိုအေဝးတစ္ေနရာကေနေငးၾကည့္ေနေသာသူတစ္ၪီးရိွေနသည္၊
မနက္ေရာက္ေသာ္
'ယင္းမာတိူ႔ကႏိုးႏွင့္ေနၿပီပဲ၊´
'ဟုတ္တယ္၊ဂေရစ့္ရဲ့၊ယင္းမာတို႔နဲ႔တိုင္ပင္ေနတာ´
ဂေရစ့္breakfastစားရန္ျပင္ေနရင္း
'ဒီလိုေလ၊ကေလးေတြကလည္းမငယ္ေတာ့ဘူးေလ၊ငါသားေလးနဲ႔နင့္သမီးရွားေလာ့ကိုေစ့စပ္ေပးခ်င္တယ္ဟ´
'ဘာလို႔လဲ´
'မိသားစုႏွစ္ခုတေပါင္းတစည္းတည္းျဖစ္ဖို႔ေပါ့´
'ယင္းမာ၊စိတ္မဆိုးနဲ႔ဟာ၊ငါသမီးကိုသူ႔ဘဝအတြက္မဆံုတျဖတ္ေပးခ်င္ဘူး၊သူ႔ဘဝသူ႔လမ္းကိုသူခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ပဲျဖတ္သန္းေစခ်င္တယ္၊ဘဝကတိုတိုေလးဟ၊တကယ္တမ္းက်ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ျဖတ္သန္းမွစကၠန္႔ေလးေတြကအစအၾကာႀကီးလို႔ခံစားရမွာ၊ေဆာရီးပါဟာ၊´
'ရပါတယ္ဟာ´
'ဒါနဲ႔နင့္သားကmanagementနဲ႔ၿပီးတာမလား´
'ေအးဟုတ္တယ္၊´
'Companyသြားရင္ေခၚသြားမယ္၊နင္တို႔တပတ္ေနမွာမလား´
'ေအးဟုတ္တယ္´
'ok´
ထိုအခ်ိန္
'Morningမာမီ´
'Morningသမီးေလး၊မနက္စာစားၿပီးရင္မာမီနဲ႔တစ္ေနရာလိုက္ခဲ့´
'ဟုတ္မာမီ´
ယင္းမာ၊မိုးပုလဲႏွင့္ေရႊရုပ္လႊာတို႔အိမ္မွာက်န္ခဲ့ကာ
ဂေရစ့္ကသမီးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္မိုးသစ္ေတာကိုေခၚကာCompanyကိုသြားၾကသည္၊

ကဲ၊အစပ်ိဳးလိုက္ပါၿပီ၊ႀကိဳက္ၾကရဲ့လားကြယ္