တစ်လမ်းကျော်မှာအချစ်ရှိတယ်(s 2)တစ္လမ္းေက်ာ္မွာအခ်စ္ရိွတယ္(s2)completed

7

'သမီးရယ္၊သမီးအလုပ္လုပ္ဖို႔ထိမလိုေသးပါဘူး၊မာမီတို႔အခုကုန္စံုဆိုင္ေလးဖြင့္မလို႔ေတြးၿပီးသား´
'ဟာတကယ္လား၊ဘယ္နားမွာလဲဟင္´
'လမ္းထိပ္ကဆိုင္က၁လ၄သိန္းနဲ႔ငွားမယ္ဆိုလို႔မားမားစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လိုက္တာ၊မာမီကနယ္စပ္ကကေလးလူႀကီးေတြႀကိဳက္ေလာက္တဲ့မုန္႔ေတြ၊ပစၥည္းေတြတင္မယ္၊မားမားတို႔ကေရာင္းမယ္၊မေကာင္းဘူးလား´
'ဟုတ္ေကာင္းပါတယ္၊သမီးကေလကေလးပန္းခ်ီသင္မလားလို႔၊´
'ေၾသာ္ဟုတ္ပါၿပီကြယ္၊အခုလိုေတာ့အလုပ္လုပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္၊´
'ဟုတ္မာမီ´
'မာမီအသည္းကေလးကလိမၼာေနပါလား၊´
'ေၾသာ္ဒါနဲ႔၊မနက္ျဖန္သမီးကားခဏသံုးလို႔ရလား၊´
'အင္းသံုးေလ၊သမီးကဘယ္သြားမလို႔လဲ´
'ေၾသာ္၊သမီးအိတ္ေတြမိတ္ကပ္ေတြဝယ္မယ့္အန္တီနဲ႔ေတြ့မို႔ပါ´
'ဟုတ္ပါၿပီ၊အခုေတာ့ဒီကားပဲမ်ွသံုးၾကေပါ့၊မာမီတို႔ပိၾကၽဆံေတြစုႏိုင္ေတာ့မွသမီးေလးကိုကားအသစ္တစ္စီးဝယ္ေပးမယ္ေနာ္´
'ရပါတယ္၊မာမီရဲ၊သမီးကYBSေသခ်ာမစီးတတ္ေသးလို႔ပါ၊စီးတတ္ရင္သမီးYBSနဲ႔ပဲသြားမွာပါ´
'ဟုတ္ပါၿပီ၊ဒီေန့သမီးႀကိဳက္တဲ့sandwichေလးလုပ္ထားေပးတယ္စားလိုက္ေနာ္´
'ဟုတ္မာမီ´
ထိုအခ်ိန္ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္ဆီဖုန္းဝင္လာရာ
'ဘြားေတာ္လည္းသြားစားေလ၊ဂေရစ့္ဖုန္းေျပာလိုက္ၪီးမယ္´
'ဟုတ္ပါၿပီ´
ဂေရစ့္စာၾကည့္ခန္းထဲဝင္ကာတံခါးကိုေလာ့ခ်လိုက္သည္၊
'ဟယ္လို၊´
'မမေလးေျပာတဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့လူကိုစံုစမ္းလို႔ရပါၿပီ´
'အင္း​ဆက္ေျပာ´
'နာမည္ကသိန္းတိုးတဲ့၊မမေလးတို႔စက္ရံုကိုကုန္ၾကမ္းလာခ်ေနၾကကြန္တိန္နာေမာင္းတဲ့ေကာင္၊အခုေလာေလာဆယ္အဲ့ေကာင္ေပ်ာက္ေနတယ္၊ေသခ်ာတာဒီေကာင္လက္စေဖ်ာက္ခံရတာဒါမွမဟုတ္ပုန္းေရွာင္ေနတာျဖစ္ေလာက္ပါတယ္´
'ရွာလို႔ေတြ့ႏိုင္ပါ့မလား´
'ကြၽန္ေတာ္တို႔နယ္စပ္ဘက္ကေနမမေလးမွာတဲ့ပစၥည္းေတြသြားယူရင္းလူျဖန္႔ရွာဖို႔ေတြ့ထားပါတယ္၊´
'ေကာင္းပါၿပီ၊အလုပ္မ်ားသြားပါၿပီ၊ေက်းဇူးလည္းအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ၪီးေလး´
'ရပါတယ္မမေလး၊မမေလးရဲ့အဖိုးကကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ေက်းဇူးရွင္၊ထမင္းရွင္ပါ၊ယခုခ်ိန္ထိလည္းမမေလးအဖိုးရဲ့အရိပ္ေအာက္မွာေနရတုန္းပဲမို႔ဒီေက်းဇူးေႂကြးကိုေသသည္အအထိဆပ္မွာပါ´
'ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ၪီးေလး၊အကယ္လို႔ရွာေတြ့ၿပီဆိုအသက္ရွင္လ်က္ထားပါ၊´
'ေကာင္းပါၿပီ၊မမေလး´
တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ဂေရစ့္တံခါးဖြင့္ေပးရာ
အကိုျဖစ္သူဂြၽန္နီေအာင္ခိုင္ျဖစ္ေနသည္၊
မခ်ိမသာၿပံဳးျပေတာ့အကိုကရယ္သည္
'ဂေရစ့္ရာ၊နင့္အဲ့လိုႀကီးမၿပံဳးနဲ႔၊နင္နဲ႔မလိုက္ဘူး၊ငါတို႔အတြက္ပူမေနနဲ႔၊ဟိုမွာအိမ္ႀကီးလည္းရိွေသးတယ္၊ေမြးျမဴေရး၊စိုက္ပ်ိဳးေရးလည္းေကာင္းေနတာ၊ငါတို႔အဆင္ေျပတယ္၊ၿပီးေတာ့ေစာကလည္းဟိုမွာသူ႔မိဘေတြနဲ႔ေအးေအးေဆးေဆးၿခံမွာအလုပ္လုပ္ခ်င္တာေလ၊´
'အင္းပါ၊ပရိေဘာဂဘာညာသယ္ဖို႔ေကာရလား၊´
'ဘာမွမယူေတာ့ဘူး၊ဂေရစ့္၊အကိုတို႔အဖိုးပစၥည္းေတြ၊အမွတ္တရပစၥည္းေတြကလြဲၿပီးအကိုတို႔ဘာမွမသယ္ေတာ့ဘူး´
'အင္းပါ´
'နင့္ကိုနင္ဂရုစိုက္ေနာ္၊ဂေရစ့္၊အကိုကနင့္ေဘးမွာမရိွေတာ့ဘူးဆိုေတာ့နင္တစ္ေယာက္တည္း´
'ဘယ္ကသာဟာ၊ငါေဘးမွာငါခ်စ္တဲ့သူေတြရိွေသးတယ္၊ဒီပြဲမွာငါမရႈံးေသးဘူး၊မာန္ေသြးခက္ရဲ့ေထာက္ေခ်ာက္ကပန္းေမြ့ယာျဖစ္ေနတာ၊ငါ့သမီးေတြကအခုဆိုငါအေပၚသိပ္သိတတ္ေနၿပီ၊နင့္တူမအခုဆိုအလုပ္လုပ္ေနတာ၊ကေလးဆန္တာေတြေလ်ာ့လာတယ္၊သမီးရတုေလးကလည္းငါ့အသိcompanyတခုမွာအလုပ္ဝင္ေနတယ္၊ငါလည္းအဆင္ေျပေနပါတယ္၊အကို၊ဘြားေတာ္ကလည္းလမ္းထိပ္မွာေစ်းဆိုင္ေလးဖြင့္မယ္ေျပာတယ္၊အပိုဝင္ေငြေပါ့အကိုရာ´
'အဖိုးသာဒါေတျြမင္ရင္သိပ္ေပ်ာ္မွာ´
'အဖိုးသာဆိုသူ႔ျမစ္ေတြကိုတုန္ေနေအာင္ခ်စ္မွာ´
အဖိုးၪီးေအာင္ခိုင္အေၾကာင္းေတြးရင္းမ်က္ရည္မ်ားဝဲလာၾကသည္
'ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ဘာေတြေတြးေနၾကတာလဲ´
'ေစာ၊´
'အကိုေစာလာေလ´
ေစာမိုးယံဝင္လာကာ
'အိမ္ျပန္ရေအာင္ေလ၊မနက္ျဖန္သြားမွာဆိုေတာ့ေစာေစာနားမွေကာင္မွာေလ၊´
'ဟုတ္တယ္ေလ၊´
'ၿပီးေတာ့ဂေရစ့္တို႔အားရင္လာလည္ၾကေနာ္၊ငါ့ညီမေလးကိုအကိုတို႔ေမ်ွာ္ေနမယ္ၾကားလား´
'ဟုတ္အကိုေစာ၊´
'စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ၾကပါနဲ႔ေတာ့၊ျဖစ္ၿပီးတာေတျြဖစ္ၿပီးၿပီပဲ၊တစစီၿပိဳကြဲသြားတာလည္းမဟုတ္ပဲ၊´
'ဟုတ္ကဲ့ပါ၊အကိုေစာ၊အကိုတို႔ျပန္ၾကေတာ့ေလေနာ္၊´
ၪီးေလးျဖစ္သူေတာင္ႀကီးသြားေတာ့မည္ဆိုေတာ့ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္တို႔ကပ္ခြၽဲေနသည္၊
'ေလးေလး၊လြမ္းေနမယ္သိလား´
'ေၾသာ္၊လြမ္းရင္လာလည္ၾကေပါ့´
'သမီးတို႔အလုပ္ရက္ရွည္နားရင္လာလည္မယ္ေလးေလး´
'ကတိေနာ္၊ရတုေလး´
'ဟုတ္ကတိေလးေလး´
'ေလးေလးေစာကိုလည္းရွားေလာ့လြမ္းေနမွာသိလား´
'ဟုတ္ပါၿပီ၊သမီးတို႔လာရင္ေလးေလးေစာတိုဟူးေနြးလုပ္ေကြၽးမယ္ဟုတ္ၿပီလား´
'ဟုတ္´
အကိုျဖစ္သူႏႈတ္ဆက္သြားေတာ့ဂေရစ့္တစ္ေယာက္သက္ျပင္းခ်မိသည္၊ထိုအခါေရႊရုပ္လႊာကဂေရစ့္ခါးေလးကိုကိုင္ကာေခါင္းေလးကိုတခ်က္နမ္းလိုက္သည္၊
'သက္ျပင္းမခ်နဲ႔ကေလးေလးရဲ့၊´
'ဘြားေတာ္မုန္႔စားၿပီးၿပီလား´
'ၿပီးၿပီ´
'အရသာေကာေကာင္းရဲ့လား၊ဂေရစ့္လိုင္းေပၚကၾကည့္လုပ္ထားတာ´
'ေကာင္းတာေပါ့၊ကေလးေလးရဲ့၊´
တစ္ေန့တာဟာကုန္မွန္းမသိကုန္သြားခဲ့သည္
ေနာက္ေန့မနက္ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္အလွဆံုးျပင္ဆင္ကာကားႏွင့္ထြက္လာသည္
R.Lဆိုသည့္ေရႊေရာင္စာတန္းႀကီးကိုေငးေမာေနခ်ိန္
ကားတစ္စီးေရာက္လာသည္၊
ကားေပၚကဆင္းလာသည့္သူမဟာခက္ထန္ေသာမ်က္ႏွာေပးႏွင့္
ခပ္လန္းလန္းအနက္ေရာင္ဝတ္စံုဟာသူမႏွင့္တသားတည္းက်ကာလွပသည္၊
ဆံပင္အရွည္ကိုထံုးဖြဲ႔ထားၿပီးဆလင္းဘတ္အိတ္ကိုစမတ္က်က်ကိုင္ထားသည္၊
သူမေဘးမွာေယာက်ာ္းသားမွာတေလးတစားဆက္ဆံေနသည္၊
တလွမ္းခ်င္းသူမနားေလ်ွာက္လာမိသည္
ရင္ခုန္သံေတြၾကားသြားမွာစိုးလွသည္
'အ...အန္တီ!´
'အေသးေလး....´
ထိုလူေတြၾကားမွအန္တီကရွားေလာ့ဆီေလ်ွာက္လာသည္၊
'ဘာကိစၥလဲအေသးေလး´
'အန္တီကိုအိတ္ေတြနဲ႔မိတ္ကပ္ေတျြပမို႔ေလ၊ဒီမွာအန္တီကိုေျပာတဲ့အိတ္´
'တီေလးကဘယ္တုန္းကပန္းေရာင္ႀကိဳက္သြားတာလဲ´
'ရွင္၊အန္တီကပန္းေရာင္မႀကိဳက္ဘူးလား´
'တီေလးကပန္းေရာင္ေတြမုန္းတာ´
'ေနသူရိန္နင္နဲ႔မဆိုင္ရင္ဝင္မပါနဲ႔´
'ရပါတယ္၊ကိုသူရိန္ကိုေတၫ့မဆူပါနဲ႔၊ရွားေလာ့ကအန္တီမႀကိဳက္ပဲသနားလို႔ဝယ္တာေတာ့မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး၊ဒါေၾကာင့္အန္တီကိုမေရာင္းေတာ့ပါဘူး´
'ေနၪီး၊အေသးေလး၊ငါႀကိဳက္ပါတယ္၊အိတ္ဒီဇိုင္းေလးကို´
'ဒါေပ့မဲ့အေရာင္က´
'အေရာင္ကအဓိကမဟုတ္ပါဘူး´
'မိတ္ကပ္ေတြေကာျပမယ္မလား၊ရံုးခန္းလိုက္ခဲ့ေလ´
'ဟုတ္အန္တီ´
ခ်က္ခ်င္းၿပံဳးေပ်ာ္သြားတဲ့ကေလးမကိုေငးၾကည့္ေနမိသည္၊
ဓာတ္ေလွကားႏွင့္ရံုးခန္းရိွရာတက္မည္လုပ္ေသာအခါ
မာန္ေသြးခက္ေနသူရိန္ကိုတားလိုက္သည္
'နင္မပါဘူး´
'ဘာလို႔လဲ၊တီေလး´
'အေသးေလးအတြက္milk teaသြားဝယ္၊Bubbleမ်ားမ်ားထည့္ခဲ့´
'တီေလးဒီနားမွာmilk teaဆိုင္မရိွဘူးေလ´
'ငါသိတယ္၊Centerမွာသြားဝယ္´
'Centerကအေဝးႀကီးေလ´
'နင့္မွာေျခေထာက္ေတြပါတယ္မလား´
'ဟုတ္´
'ေအး၊ရေအာင္သြားဝယ္၊မပါရင္ျပန္မလာနဲ႔၊ၿပီးေတာ့အၾကာႀကီးမေစာင့္ဘူး´
'ဟာ၊တီေလး´
မာန္ေသြးခက္ရဲ့ေအးစက္ေသာမ်က္ဝန္းမ်ားဟာေနသူရိန္ကိုေအးခဲသြားသလိုပင္ခံစားေစရသည္၊
ရံုးခန္းေရာက္ေတာ့ၿပံဳးေပ်ာ္ကာmake upေတြအေၾကာင္းရွင္းျပေနတဲ့ကေလးမကိုၿပံဳးကာၾကည့္ေနမိသည္၊
'ဒီမွာေလအန္တီ၊သူကႏႈတ္ခမ္းသားကိုစိုစိုေလးျဖစ္ေနေစတာစမ္းဆိုးျပမယ္´
မိမိနားကပ္လာေတာ့ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ျဖစ္လာသည္၊
မိမိႏႈတ္ခမ္းကိုကေလးမစိုက္ၾကည့္ေနသည္ဆိုသည့္အသိကမိမိကိုအေတြးမ်ိဳးစံုဝင္ေစသည္၊
'အန္တီဒီမွာၾကည့္ၾကည့္´
အိတ္ထဲကအိတ္ေဆာင္မွန္ကိုထုတ္ျပေပ့မဲ့မ်က္ဝန္းေတြကသူမကိုလြဲၿပီးဘာကိုမွၾကည့္မေနခ်င္၊
ျပဳစားခံထားရသလိုပင္၊
ဒီကေလးမရဲ့မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းကေလးကအျပစ္တင္ရန္မေျပာႏွင့္
အျပစ္ျမင္ရန္ပင္မျဖစ္ႏိုင္
ရယ္လိုက္ရင္ေပၚလာတဲ့သြားထက္ေလးကိုသတိထားမိသည္၊
'အန္တီ၊အန္တီ!´
'ေဟး၊ေအး´
သတိလြတ္သြားသည္အထိေငးမိေနတဲ့မိမိကိုယ္ကိုအံၾသေနမိသည္၊
'အန္တီႀကိဳက္လား´
'အင္း၊မင္းဘယ္ေလာက္လိုလဲ´
'ရွင္´
'မင္းဒါေတြကိုဘယ္ေလာက္နဲ႔ေစ်းျဖတ္မလဲေမးေနတာ´
'အဲ့လိုေတာ့မရိွဘူးေလ၊တပတ္ရစ္ပံုစံျပန္ေရာင္းေတာ့ကာစတန္မာစိတ္တိုင္းက်ေပါ့ဟီး´
'ေကာင္းပါၿပီ၊သိန္း၂၀ေပးမယ္´
'အန္တီ၊အကုန္လံုးေပါင္းရင္ေတာင္၁၀သိန္းပဲက်တာေလ၊မမ်ားဘူးလား၊သမီးပစၥည္းေတြကေစ်းႀကီးေပ့မဲ့အဲ့သေလာက္ရိွဘူး၊မာမီကေစ်းတအားႀကီးရင္ျဖဳန္းသလိုျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီးတအားမဝယ္ေပးဘူး၊အခုအန္တီအခုယူတာအိတ္၅လံုးရယ္၊ႏႈတ္ခမ္းနီ၉ေတာင့္ရယ္ပဲေလအဲ့ေလာက္မက်ဘူးေလ´
'မင္းကလိမၼာတယ္၊မင္းအေမေတြကိုသိတတ္လို႔ငါဆုခ်တာ၊ယူလိုက္၊ဒါေတြထားခဲ့လိုက္၊ျပန္မွယူသြားမယ္၊ပိုက္ဆံကလက္ငင္းလား၊ဘဏ္အေကာင့္ထဲကိုလြဲရမလား´
'ဘဏ္အေကာင့္ထဲပဲလြဲေပးပါရွင့္၊ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္´
ထိုအခ်ိန္အေမာတေကာေျပးဝင္လာသူက
'တီေလးဒီမွာတီေလးမွာတဲ့Milk tea´
မာန္ေသြးခက္ေမးေငါ့ကာရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ကိုေပးရင္​မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ေျပာလိုက္ရာအသက္ျပင္းျပင္းရႉကာ
'ေသာက္လိုက္ပါခင္ဗ်´
'အဆင္ေျပရဲ့လား၊ကိုသူရိန္´
'ေျပတယ္ခင္ဗ်၊မေသရံုတမယ္ပဲဗ်´
အေဒၚျဖစ္သူကိုရြဲ႔ေစာင္းကာေျပာလိုက္သည္
'အေသးေလးေသာက္ပါ၊သူရိန္ကိုပူမေနနဲ႔၊သူေသာက္ခ်င္အျပင္မွာေရဘူးေတြေပးထားတယ္၊ယူေသာက္လိမ့္မယ္´
'ဒါေပါ့၊ရွားေလာ့ပဲေသာက္ပါ၊ကြၽန္ေတာ္ကအဆင္ေျပပါတယ္၊´
'အခုလိုအားေပးတာေက်းဇူးပါရွင့္၊အလုပ္ခ်ိန္နီးေနၿပီမို႔ျပန္ခြင့္ျပဳပါၪီးအန္တီ´
'ဂရုစိုက္သြား၊အေသးေလး´
'ဟုတ္ကဲ့´
ရံုးခန္းထဲကထြက္သြားတဲ့ကေလးကိုၾကည့္ကာၿပံဳးေနတုန္း
'သူရိန္၊အဲ့ပစၥည္းေတြကိုအိမ္ပို႔လိုက္၊ငါအခန္းထဲမွာထားထားလိုက္´
'ဟုတ္တီေလး၊ဒါေတြဘာလုပ္မလို႔လဲ၊အန္တီအႀကိဳက္အေရာင္ေတြဒီဇိုင္းေတြလည္းမဟုတ္ဘူး´
'ခဏသိမ္းထားမလို႔ဟဲ့၊ရွည္လိုက္တာေနသူရိန္ရယ္၊သြားစမ္းပါ´
ႏႈတ္ခမ္းမွာသူမဆိုးေပးခဲ့တဲ့ႏႈတ္ခမ္းနီအေရာင္ဟာမိမိအႀကိဳက္မဟုတ္ေပ့မဲ့အျပစ္မျမင္ရက္ေပ၊
ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ကယ္လ္ဗင္နဲ႔ရိုလီနဲ႔အခ်ိန္ခဏျဖဳန္းကာအိမ္ေပၚကိုေရမိုးခ်ိဳးရန္တက္လာသည္၊
ေရခ်ိဳးၿပီးကုတင္ေပၚကအိတ္မ်ားႏွင့္ႏႈတ္ခမ္းနီမ်ားကိုေသခ်ာၾကည့္ကာကေလးမကိုျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္၊
အဝတ္လဲခန္းထဲကလြတ္ေနသည္အံဆြဲထဲတြင္စီစီရီရီထားကာေသာ့ခတ္သိမ္းထားလိုက္သည္၊
'အိတ္ကေလးေတြခဏသိမ္းထားေပးမယ္၊အေသးေလး´