10

262 7 2

by ericagray916

by ericagray916

ကားကိုအရိွန္တင္ကာေမာင္းေနေတာ့ဂေရစ့္ၿငိမ္ကာလိုက္လာသည္၊
အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္းေရႊရုပ္လႊာဘာမွမေျပာပဲအိမ္ထဲဝင္သြားသည္၊
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ကာေရဝင္ေသာက္ၿပီဧည့္ခန္းထဲေျခခ်ိတ္ထိုင္ကာစူးရဲစြာဂေရစ့္ကိုၾကည့္ေနသည္၊
ဂေရစ့္လည္းကေလးတစ္ေယာက္အျပစ္လုပ္ထားသလိုခံစားလာရသည္၊
'မင္းအန္တီကိုလိမ္တယ္ေပါ့၊ဂေရစ့္´
'ဘြားေတာ္လက္မခံမွာစိုးလို႔ပါ´
'ဒါနဲ႔ပဲငါ့ကိုသမီးတို႔တသက္ေလာက္လိမ္လာတယ္ေပါ့!´
အိမ္ေပၚထပ္ကရွားေလာ့တို႔ကလည္းဆင္းလာၾကသည္၊
'မင္းထြက္သြားဂေရစ့္´
'ဘြားေတာ္၊ဂေရစ့္ရွင္းျပပါရေစ၊ဂေရစ့္ထပ္ၿပီးဘြားေတာ္ကိုထပ္အဆံုးရႈံးမခံႏိုင္လို႔လုပ္ခဲ့တာပါ၊´
'မင္းငါ့ကိုဘာမွမေျပာခဲ့ဘူးေလ၊ထြက္သြားဂေရစ့္!ငါ့အိမ္မွာမိသားစုလိုေနမယ့္လူေတြပဲေနေစခ်င္တယ္၊မင္းထြက္သြား´
'မားမား၊ေတာ္ပါေတာ့၊မာမီမွာဘာအျပစ္ရိွလို႔လဲ´
'ရွားေလာ့၊သမီးဝင္မပါနဲ႔၊ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္၊မင္းသြားမလား၊ငါသြားရမလား၊´
'မသြားပါနဲ႔၊ဘြားေတာ္ရယ္၊ဂေရစ့္ပဲသြားပါ့မယ္၊´
'မာမီ၊မသြားပါနဲ႔၊မာမီ´
သမီးငယ္လက္ကိုလြတ္ခ်ကာဂေရစ့္ထြက္သြားသည္၊
ေရႊရုပ္လႊာလည္းထိုင္က်သြားကာငိုေနမိသည္
ထြက္သြားတဲ့သူမွာလည္းမ်က္ရည္မ်ားႏွင့္
ရွားေလာ့ႏွင့္ေရႊရတုလည္းဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ကာ
ရွားေလာ့ကဂေရစ့္ေနာက္လိုက္သြားကာ
ရတုကေရႊရုပ္လႊာကိုအေၾကာင္းစံုေမးေနသည္၊
ေနာက္ဆံုးရွားေလာ့အလုပ္ကိုခြင့္တိုင္ကာ
မိခင္ႏွင့္ေတာင္ႀကီးကိုလိုက္သြားသည္၊
ေရႊရုပ္လႊာကိုေတာ့ေရႊရတုေျဖာင္းဖ်ရင္းသာက်န္ခဲ့သည္၊
မာန္ေသြးခက္တူျဖစ္သူေနသူရိန္ဖုန္းတေျပာေျပာႏွင့္ဆိုေတာ့အျမင္ကတ္လာသည္၊
'သူရိန္နင့္အဲ့ဖုန္းကိုခ်စမ္း!´
'ဟုတ္တီေလး၊ဘာခိုင္းမို႔လဲ´
'အေသးေလး....နင္ေကာင္မေလးေကာ´
'ေတာင္ႀကီးမွာတဲ့၊သူအေမေတြရန္ျဖစ္ၿပီးေဒၚဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္အိမ္ေပၚကဆင္းသြားတာ၊ေတာင္ႀကီးကသူ႔ၪီးေလးေတြဆီေရာက္ေနတယ္ဆိုလားပဲ´
'သူအဆင္ေျပလား´
ေနသူရိန္ပိုပိုသာသာေျပာပါေတာ့သည္
'ငိုေနတယ္တဲ့၊တီေလးရယ္၊မိဘေတြတကြဲတျပားျဖစ္ေနေတာ့စိတ္ညစ္ေနတာေပါ့၊´
'ဟဲ့၊၃ရက္စာScheduleဖ်က္လိုက္၊ေတာင္ႀကီးကိုညတြင္းခ်င္းFlightစီစဥ္လိုက္၊Hotelဘိုကင္တင္ၪီးေနာ္´
'တီေလး၊ဘယ္လဲ´
'ေတာင္ႀကီးေလ´
'တီေလးကကြၽန္ေတာ္ရည္းစားဆီဘာသြားလုပ္မွာလဲ´
ဟုတ္သား....ဒါသူရိန္နဲ႔ရည္းစားပဲ
ငါဘာေတြေတြးသလဲဟုမိမိဘာသာေတြးကာၿငိမ္ေနမိသည္
'နင္တစ္ေယာက္တည္းစိတ္မခ်လို႔၊ငါပါလိုက္မွာ၊ဘယ့္ႏွယ့္ရည္းစားနားမွာမေနဘူး၊အားမကိုးရတဲ့ေကာင္´
'သူကအတည္မွမဟုတ္တာ၊တီေလးရာ၊တီေလးစိတ္ေက်နပ္ရင္အဲ့ေကာင္မေလးကိုျဖတ္မွာ´
'ေနသူရိန္ေမာင္!´
'ဗ်ာ´
ေဒါသတႀကီးေအာ္ၿပီးမွမိမိတူအမွားမဟုတ္မွန္းေတြးမိကာ
'ငါေျပာတာသာလုပ္စမ္းပါ၊နလပိန္းတံုးရယ္´
ေထာင္ထားတဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကြက္တိကိုဝင္လာတဲ့တီေလးအေၾကာင္းကိုရွားေလာ့ဆီေနသူရိန္တင္ျပေလေတာ့
အိပ္ေနရာကပင္ေကာက္ထိုင္ကာေပ်ာ္ျမဴးေနသည္၊
'သမီးေရ၊ႏိုးၿပီးလား၊´
'ႏိုးၿပီ၊ေလးေလး၊´
'နင္အေမကိုသြားေခၚေခ်၊ညေစ်းသြားမယ္လို႔´
'ဟုတ္ေလးေလး´
ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္အခန္းေအာင္းကာခ်စ္ရသူဆြယ္တာကိုဝတ္ကာငိုေနသည္၊
'မာမီ´
'ေအး၊သမီးေျပာ´
'မာမီရယ္၊မားမားကခဏေလးစိတ္ေကာက္တာပါ၊မားမားကေနာက္ေန့က်ဒီလာမွာတဲ့´
'ဟမ္ဘာလို႔လဲ၊မာမီကိုလာေခၚမယ္တဲ့လား´
ရွားေလာ့လည္းေျဖရခက္သြားသည္
အေျဖမွားရင္မိခင္ကငိုေပၪီးမည္
သို႔ေသည္ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တလြဲလည္းမေပးခ်င္
'မဟုတ္ဘူး၊ေလးေလးေစာေမြးေန့ရိွလို႔ေလးေလးေစာေခၚထားတာ´
ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္မ်က္ရည္မ်ားဝဲကာငိုပါေတာ့သည္၊
'ကဲ၊ဂေရစ့္ရယ္၊မငိုပါေတာ့နဲ႔ေတာ့ကြယ္၊အကိုလည္းတမင္ေခၚထားေပးတာ၊သမီးငယ္ေလးလည္းအစီအစဥ္ခ်ၿပီးသားနားလည္ေအာင္ရွင္းျပလိုက္ေပါ့ကြယ္´
'အကိုေစာမသိပါဘူး၊ဘြားေတာ္ဂေရစ္ကိုတကယ္မုန္းသြားတာ၊ဂေရစ့္သိတယ္´
'ကေလးေရ႔ွမွာမငိုနဲ႔ေတာ့၊ထအကိုတို႔ညေစ်းသြားမွာ´
'ဘြားေတာ္၊ညေစ်းမွာဆိုရွမ္းေခါက္ဆြဲစားေနၾက၊ေျပာရင္းသတိရေနၿပီ၊ေတာ္ၿပီမလိုက္ေတာ့ဘူး´
'ေၾသာ္အဲ့လိုလည္းမဟုတ္ေသးဘူးေလ၊ေလေကာင္းေလသန္႔ရႉၿပီးစိတ္ညစ္ေပ်ာက္ေအာက္လိုက္ခဲ့မွေပါ့၊အခန္းထဲေအာင္းေနတာလည္းၾကာေနၿပီေလ၊လိုက္ခဲ့ပါ၊ဂေရစ့္ရယ္´
'ဟုတ္သားပဲ၊မာမီရယ္၊ရွားေလာ့တို႔နဲ႔လိုက္ခဲ့ပါေနာ္´
'အင္းပါ´
ထိုအခ်ိန္ရန္ကုန္၌
'မားမားကလည္းလိုက္ခဲ့ပါ´
'မလိုက္ဘူး၊´
'မားမား´
'ဘာလဲ´
'မာမီငိုေနတယ္၊အခုထိမရပ္ေသးဘူးတဲ့၊´
ေရႊရုပ္လႊာLap topေပၚေရာက္ေနတဲ့အာရံုဟာေရႊရတုဆီေရာက္သြားသည္၊
'ေခါင္းကိုက္ေနမွာေပါ့´
'အမတားတာေတာင္မရဘူးတဲ့၊မားမားဆြယ္တာဝတ္ၿပီးငိုေနတယ္တဲ့၊´
'ဟူး၊မားမားကစိတ္တိုသြားတာပါ၊မားမားဘဝထဲဝင္လာတဲ့သူကသားသမီးေတြအသက္ေတြရတံအခ်ိန္အထိဖံုးကြယ္ထားတဲ့အရာရိွတယ္ဆိုေတာ့မားမားစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာပါ၊မားမားမွာလည္းသူပဲရိွတာေလ၊ဘယ္ပခ်ိန္ျပစ္ထားရက္မွာလဲ´
'ဒါဆိုလည္းခြင့္ယူၿပီးလိုက္ခဲ့လို´
'အင္းပါ´
မိခင္ဆီမွမီးစိမ္းျပေတာ့အမျဖစ္သူဆီစာလွမ္းပို႔လိုက္သည္
ရွားေလာ့ဖုန္းကိုၾကည့္ကာ
'ဒီေန့ကေတာ့ရက္ရာဇာပဲ´
'ဘာလဲ၊အိုေကလား၊သမီး´
'အိုေကမွာစိုေျပေနရာပဲ၊ေလးေလး၊ရွားေလာ့မွာဝမ္းသာစရာကႏွစ္ခုေတာင္´
ေနာက္ေန့မနက္ျမဴမ်ားႏွင္းမ်ားၾကားထဲရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ေပ်ာ္ျမဴးေနမိသည္၊
'ေလးေလးေစာ၊သမီးကိုစက္ဘီးခဏငွားပါလား´
'ဘာလို႔လဲ၊သမီးရဲ့´
'သမီးစက္ဘီးစီးခ်င္လို႔´
'ျမဴေတြၾကားထဲမွာသမီးရယ္၊အႏၲရာယ္မ်ားတယ္´
'ဟိုနားဒီနားေလးပါပဲ´
'အင္းပါ၊ဂိုေထာင္ထဲမွာယူသြား၊ခဏပဲေနာ္´
'ဟုတ္ကဲ့´
'အက်ႌလက္ရွည္ဝတ္သြားၪီး၊ရွားေလာ့´
'ဟုတ္ေလးေလးေစာ´
အေနြးထည္ပန္းေရာင္ေလးဝတ္ကာစက္ဘီးေလးႏွင့္ထြက္လာသည္၊
ထိုအခ်ိန္သိုဝွက္စြာစံုစမ္းထားတဲ့မာန္ေသြးခက္ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္တို႔အိမ္ရိွရာလမ္းသြယ္ရဲ့ထိပ္မွာကားရပ္ကာကားထဲကေစာင့္ၾကည့္ေနသည္
ခဏအၾကာမိမိရပ္ထားသည့္ကားကိုမျမင္ပဲဝင္လာတဲ့စက္ဘီးတစီးေရွာင္ရင္းသစ္ပင္ကိုတိုက္မိကာေအာ္သံၾကား၍မာန္ေသြးခက္အျမန္ေျပးၾကည့္ရာ
'အေသးေလး၊အေသးေလး၊သတိထားၪီးေလ၊ဟာဒုကၡပဲ!´
ကေလးမခႏၶာကိုယ္ကိုအျမန္ေပြ့ခ်ီကာနီးစပ္ရာေဆးခန္းကိုအျမန္ေျပးရာမိုးပုလဲေဆးခန္းကိုေရာက္သြားေလသည္
'ေဒါက္တာ၊ကေလးမကိုၾကည့္ေပးပါၪီး၊´
'ရွားေလာ့ေလးပဲ၊ဘာျဖစ္လာတာလဲ၊မသိဘူး´
'ရပ္ထားတဲ့ကြၽန္မကားကိုေရွာင္ၿပီးသစ္ပင္ကိုစက္ဘီးနဲ႔ဝင္တိုက္တာပါ´
'ေၾသာ္၊ဟုတ္၊စမ္းၾကည့္လိုက္ၪီးမယ္ေနာ္´
စမ္းသပ္ၿပီးခဏအၾကာ
'လန္႔ၿပီးေမ့သြားတာပါ၊ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး၊ဒါနဲ႔ရွားေလာ့ေလးနဲ႔ဘယ္လိုသိတာလဲရွင့္´
'အာ...ဒီတိုင္းလမ္းမွာaccidentျဖစ္တာပါ´
'ေၾသာ္၊ဟုတ္၊ကေလးကိုထားခဲ့လိုက္ပါ၊ကြၽန္မကသူ႔အေဒၚဆိုလည္းဟုတ္ပါတယ္´
'ေၾသာ္ဟုတ္၊ဒါဆိုကြၽန္မသြားလိုက္ပါၪီးမယ္၊´
'ဟုတ္ကဲ့၊´
မာန္ေသြးခက္စိတ္မခ်ျဖစ္ေနပံုကိုမိုးပုလဲသံသယမကင္းျဖစ္ေနသည္၊
'မမေရ၊ဒီမွာမမအတြက္လက္ဖတ္ရည္၊ဟာ၊ရွားေလာ့ကဘာျဖစ္တာလဲ´
'ရပ္ထားတဲ့ကားကိုေရွာင္ရင္းသစ္ပင္ကိုဝင္ႀကံဳးတာ´
ယင္းမာတခ်က္ရယ္ကာ
'ေၾသာ္၊ဂေရစ့္သမီးလို႔မေျပာရဘူး၊လြဲေနလိုက္တာဆိုတာ´
'သူ႔ကိုလာပို႔တဲ့မိန္းမကတမ်ိဳးပဲ၊´
'ဟင္၊ဘယ္ကမိန္းမ´
'ကားပိုင္ရွင္အမ်ိဳးသမီး၊ရွားေလာ့ကိုၾကည့္ပံုေတြကထူးဆန္းေနတယ္´
'ဟုတ္လို႔လား၊မမရယ္၊ေၾသာ္ဒါနဲ႔ညေနသားရယ္၊သမီးရတုတို႔ေရာက္မယ္တဲ့´
'ေၾသာ္အင္း´
ထိုအခါရွားေလာ့ႏိုးလာသည္၊
'အန္တီပုလဲ၊´
'ရွားေလာ့၊အီစိမ့္မသြားဘူးလား´
မိုးပုလဲယင္းမာလက္ေမာင္ူကိုတခ်က္ရိုက္ကာ
'ယင္းမာ၊ကေလးကို´
'သမီးေခါင္းမူးေသးလား´
'ဟင့္အင္း´
'ဒါဆိုသမီးအိမ္ျပန္ေတာ့ေနာ္၊ေရာ့ေဆး၊ေခါင္းကိုက္ေခါင္းမူးရင္ေသာက္လိုက္ေနာ္၊ယင္းမာ၊ကေလးကိုလိုက္ပို႔လိုက္´
'ကဲ၊ထ၊ဆိုင္ကယ္စီးရဲတယ္မလား၊´
'ဟုတ္စီးရဲတယ္၊´
'ၿပီးေရာလာ´
ဟိုတယ္ျပန္သြားေတာ့မနက္စာစားတာေတင္စိတ္မေျဖာင့္တဲ့အေဒၚကိုၾကည့္ကာေနသူရိန္ၾကည့္ကာ
'တီေလး၊´
'ဟင္၊ေအး၊ေျပာ´
'ဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊´
'ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ငါေတာ္ၿပီ၊အခန္းျပန္ေတာ့မယ္´
'ဟုတ္´
ညေန၄နာရီေရာက္ေတာ့ရွားေလာ့တို႔ၿခံထဲကားတစ္စီးဝင္လာသည္၊
ဂေရစ့္လည္းေအာက္ကိုေျပးဆင္းကာေမ်ွာ္ကာေငးၾကည့္သည္
ေရႊရုပ္လႊာဆင္းလာေတာ့အေျပးဖက္ေပ့မဲ့
'မထိနဲ႔၊အထုတ္ေတြသယ္ရၪီးမယ္´
ဂေရစ့္ကိုတြန္းဖယ္ကာသမီးဆီကအထုတ္မ်ားသယ္လိုက္ၿပီးအိမ္ထဲဝင္သြားေတာ့ေရႊရတုကငိုမဲ့မဲ့နဲ႔က်န္ခဲ့တဲ့မိခင္ကိုဖက္ကာ
'မားမားကဘာမွမဟုတ္ဘူးမူေနတာ၊မာမီအကြက္ေဟာင္းေတျြပန္သံုးပစ္´
သမီးငယ္ေျမႇာက္ေပးေတာ့မ်က္ရည္မ်ားသုတ္ကာအိမ္ထဲလိုက္ဝင္လာသည္၊
'ဒါဆိုငါအိမ္ျပန္ေတာ့မယ္၊အေမတို႔ေစာင့္ေနေလာက္ၿပီ´
'ေၾသာ္ေအး၊နင့္အိတ္ေတြေကာ´
'ခ်ၿပီးၿပီ´
ထိုအခ်ိန္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကရွားေလာ့ထြက္လာကာ
'မားမား၊´
'အင္း၊သမီးေလး´
'မားမား၊မာမီကိုလာေခ်ာ့တာမလားဟင္၊မာမီအရမ္းငိုေနတာ´
ေခ်ာင္းဟန္႔ကာဂေရစ့္ကိုေျပာလိုက္သည္
'မင္းကဘာလို႔အံေလာက္ငိုေနတာလဲ၊ၿပီးရင္ေခါင္းကိုက္၊ေခါင္းကိုက္ရင္ေဆးကမေသာက္ခ်င္ဘူး´
'ဘြားေတာ္ရယ္၊ဂေရစ့္ရွင္းျပပါရေစ၊´
'ကဲ၊မဆိုင္တဲ့လူေတြမီးဖိုေခ်ာင္လာကူၾကမယ္´
အလ်ိဳလ်ိဳထြက္သြားေတာ့မွဧည့္ခန္းထဲမွာဂေရစ့္ႏွင့္ေရႊရုပ္လႊာႏွစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ၾကသည္
ရိႈက္သံၾကားေတာ့ေရႊရုပ္လႊာေရာက္ကတည္းကမၾကည့္ရေသးတဲ့မ်က္ႏွာေလးကနီရဲေနေအာင္ငိုထားေတာ့မိမိကိုယ့္ကိုအျပစ္တင္ေနမိသည္
'မငိုနဲ႔ေတာ့၊မ်က္လံုးေတြနာမယ္´
'ဂေရစ့္ဘြားေတာ္ကိုဆံုးရႈံးမွာေၾကာက္လို႔ပါ၊ဂေရစ့္ရဲ့မိသားစုေလးကိုအထိအခိုက္မခံႏိုင္လို႔၊အကာအကြယ္အေနနဲ႔ပဲထားတာပါ၊သူတို႔အလုပ္ေတြမွာဂေရစ့္မပါပါဘူး´
'အန္တီမွာလည္းမင္းပဲရိွတာေလကေလးရယ္၊ကေလးအဲ့လိုလုပ္ေတာ့အန္တီရင္ထဲဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္လဲ၊ကေလးေလးသိလား´
'ေတာင္းပန္ပါတယ္´
သမီးႏွစ္ေယာက္သာအသက္ေတြႀကီးသြားသည္ယဒီအမ်ိဳးသမီးငိုရင္ဘယ္ေလာက္ပဲႀကီးမားတဲ့ျပသာနာျဖစ္ပါေစ၊ကိုယ့္ဘက္ကအလိုလိုစ်ာန္ေလ်ာ့ရသည့္မွာသဘာဝလိုပင္ျဖစ္ေနသည္
အေၾကာင္းအရင္းကေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ပါ၊
ခ်စ္လို႔ပင္၊
ခ်စ္လို႔ပင္ဒီအမ်ိဳးသမီးစိတ္ညစ္မွာကိုသိပ္စိုးခဲ့သည္၊
တပတ္ေလာက္မေတြ့ရခဲ့တာ၊
အခုမွပဲအတိုးခ်ခ်စ္ရေတာ့မည္ဟုေတြ့ကာ
ကေလးေလးရဲ့ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္သည္