18

244 8 0

by ericagray916

by ericagray916

'မေျပာရဲဘူး'
'မေျပာလို႔မရဘူးေလ၊နင္ကိုသူမေျပာဘူးဆိုတာလည္းနင္လြန္တာေလ'
ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္သက္ျပင္းခ်ကာထူပူေနသည္၊
'ရွားေလာ့၊နင္သူ႔ကိုခ်စ္တာပဲေလအခုသူကနင့္အပိုင္ျဖစ္ေနၿပီေလ၊နင္သိမ္းပိုက္လိုက္ရံုပဲ'
'ဗီလိန္မဆန္ဘူးလား'
'ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူကနင္မိန္းမျဖစ္မွာေလ၊ဒါနဲ႔ေလနင္အဲ့ညကအေပၚကမလား'
'ဟုတ္မယ္ထင္တာပဲ'
'နင္အဲ့ေန့ကဘယ္ေလာက္ေတာင္ေသာက္လိုက္တာလဲ၊ရွားေလာ့'
'ငါမသိဘူး'
'နင္အက်ႌလဲေတာ့၊ၪီးေလးကိုငါေျပာေပးမယ္၊သြားမယ္'
'ဘယ္လဲ'
'သူ႔ဆီေလ'
'မသြားရဲဘူး'
'မရဘူး၊သြားအဝတ္အစားလဲ!'
သြန္းစက္ရဲ့ဖိအားမ်ားေၾကာင့္ပင္မာန္ေသြးခက္companyဆီေရာက္လာသည္၊
'CEOကအစည္းအေဝးတတ္ေနတာမို႔၊ေစာင့္ရပါမယ္'
'ေၾသာ္ဟုတ္၊ညီမတို႔ေစာင့္လိုက္ပါ့မယ္'
'ဘာမ်ားသံုးေဆာင္ၪီးမလဲရွင္'
'ေတာ္ပါၿပီ'
'ဒါဆိုWaiting Areaမွာေစာင့္ေနေပးပါရွင့္'
'ဟုတ္'
reception counterနဲ႔မနီးမေဝးကwaiting areaမွာေစာင့္ေနခ်ိန္ဘရဏီကေရာက္လာကာ
'ရွားေလာ့၊'
'အန္တီ၊'
'ခက္ကိုလာေတြ့တာလား'
'ဟုတ္၊ဟိုေန့ညက.....'
ဘရဏီကၿပံဳးျပကာ
'ကဲ၊လာ၊အန္တီတို႔ရံုးခန္းထဲသြားရေအာင္'
'ဟုတ္'
'ရွားေလာ့ငါကေကာ'
'ခဏေလးေစာင့္ဟဲ့၊ၿပီးရင္ျပန္လာခဲ့မယ္'
'ေအးေအး'
ဘရဏီသူမရံုးခန္းထဲေရာက္မွ
'ကဲ၊ေျပာပါၪီး'
'အန္တီနဲ႔ရွားေလာ့အဲ့ေန့ညက....'
'ဘာျဖစ္လို႔လဲ'
'လူသိရွင္ၾကားေျပာလို႔မျဖစ္တဲ့အရာေတျြဖစ္ခဲ့တယ္ထင္တယ္'
ဘရဏီေဒါသမီးေတာက္သြားေလသည္၊
'အဲ့ေတာ့မင္းဘာဆက္လုပ္မွာလဲ'
'အဲ့တာေတာ့ရွားေလာ့လည္းမသိဘူး'
ဘရဏီဆံုလည္ကုလားထိုင္ကိုလွည့္ကာရွားေလာ့ကိုေက်ာေပးထိုင္လိုက္သည္၊
'အန္တီေျပာသလိုရွားေလာ့လုပ္ရမယ္၊'
'ရွင္'
'ဟုတ္တယ္၊ရွားေလာ့၊အန္တီမင္းအတြက္ေနာက္ဆုတ္ေပးလိုက္ၿပီ၊အန္တီမင္းကိုကူညီမယ္၊'
'တကယ္လားအန္တီ'
ဘရဏီမဲ့ၿပံဳးၿပံဳးကာ
'ဒါေပါ့၊သမီးရယ္၊အန္တီမင္းလက္ထဲကိုခက္ကိုရေအာင္ကိုထည့္ေပးမယ္'
'အန္တီအတြက္ကေကာ'
'အန္တီအတြက္ဟုတ္လား'
'ဟုတ္၊အန္တီလည္းအန္တီမာန္ေသြးခက္ကိုခ်စ္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား'
'ထားပါကေလးရယ္၊မင္းအခုဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာအန္တီေျပာမယ္'
'ဟုတ္အန္တီ'
'အခုမင္းသြားတာနဲ႔သူရံုးခန္းထဲေရာက္ရင္အက်ႌစေလးနည္းနည္းၿဖဲ၊စကတ္ေလးနည္းနည္ၿဖဲျပီး၊ေအာ္ပစ္လိုက္ကယ္ၾကပါၪီး!အန္တီကြၽန္မကိုမတရားႀကံေနပါတယ္လို႔'
'အဲ့တာႀကီးက'
'မင္းခက္ကိုမလိုခ်င္ဘူးလား'
'ဟုတ္လိုခ်င္တယ္'
'ႏံုသလိုအသလိုလုပ္မေနနဲ႔ေတာ့၊လည္ဖို႔လိုရင္လည္ရမယ္၊ရွားေလာ့၊အန္တီေျပာသလိုလုပ္ပါ၊ၾကားလား'
'ဟုတ္အန္တီ၊ေက်းဇူးပါ'
'ရပါတယ္ကြယ္'
ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ထြက္သြားေတာ့မွ
'ငါကခက္ကိုခ်စ္တယ္၊ဒါေပ့မဲ့ငါအႏိုင္ရတာမ်ိဳးကိုပိုခ်စ္တယ္'
အစည္းအေဝးအၿပီးရံုးခန္းထဲမွာနားေနတဲ့မာန္ေသြးခက္အေၾကာင္အရာတခုကိုပဲေတြးေနမိသည္၊
ထိုအခ်ိန္
'အန္တီ'
'မင္း၊မင္းဘာလာလုပ္တာလဲ'
'ငပလီမွာရွားေလာ့တို႔ျဖစ္ခဲ့တာေတြအတြက္ေတာင္းပန္ခ်င္လို႔ပါ'
'မလိုဘူး၊ျပန္ေတာ့'
'ရွားေလာ့မွားမွန္းသိပါတယ္'
မာန္ေသြးခက္နားမလည္ျဖစ္သြားသည္၊
'အန္တီအေပၚရွားေလာ့အခြင့္အေရးယူမိတဲ့အတြက္ရွားေလာ့တာဝန္ယူမွာပါ'
'မင္းငါ့ကိုလာေနာက္ေနတာလား၊မင္းနဲ႔ငါကမိန္းမေတြ၊ဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ေမ့လိုက္၊ဘာမျွဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး'
'အန္တီအဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔၊ရွားေလာ့ကလာေတာင္းပန္ေနတာပါ'
'မလိုဘူးျပန္'
'မရဘူး!အန္တီကိုရွားေလာ့ရေအာင္ယူမွာ၊အန္တီကိုရွားေလာ့ရေအာင္ယူျပမယ္!'
ေျပာရင္းဆိုရင္းရွားေလာ့စီးလာတဲ့ဖိနပ္ကိုခြၽတ္ကာ၊အက်ႌကိုပခံုးနားကိုအနည္းငယ္ဆြဲၿဖဲကာဝတ္လာတဲ့စကတ္ကိုအနည္းငယ္မဆိုသေလာက္ၿဖဲလိုက္သည္၊
'ဘာလုပ္ေနတာလဲ'
'အန္တီစိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္၊ရွားေလာ့ဒီလိုလုပ္မျွဖစ္မွာမို႔လို႔ပါ'
'ဘာ'
'ကယ္ၾကပါၪီး!အန္တီရွားေလာ့ကိုမတရားလုပ္ေနပါတယ္!'
'ကေလးမ၊မင္းဘာေတြေလ်ွာက္ေအာ္ေနတာလဲ'
ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္အခန္းထဲပတ္ေျပးကာအားကုန္ေအာ္ပစ္သည္၊
မာန္ေသြးခက္လည္းလိုက္ဖမ္းရာမိသည္ႏွင့္ပါးစပ္ကိုလွမ္းအုပ္လိုက္သည္၊
'တီေလး!ဘာေတျြဖစ္....'
ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ရွားေလာ့ကိုမာန္ေသြးခက္ကခ်ဳပ္ထားတာျမင္ေတာ့ေနသူရိန္ျပန္ထြက္သြားသည္၊
'ေနသူရိန္၊နင္ထင္သလို....'
ကေလးမကိုမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္တာ့ၿငိမ္က်သြားသည္၊
ထိုအခ်ိန္ဂေရစ့္ဆီဖုန္းဝင္လာသည္
'ဟယ္လို၊ေျပာပါ၊ဟုတ္ပါတယ္၊ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္ပါ´
ေနာက္ဆက္တြဲစကားေၾကာင့္ဂေရစ့္တစ္ေယာက္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေျပးထြက္ကာကားေသာ့ယူၿပီး
'ရတု!သမီး!´
'ရွင္မာမီ!´
'ေနာက္ေဖးကဟင္းအိုးကိုမီးပိတ္လိုက္၊´
'မာမီဘယ္လဲ၊´
'ျပန္လာမွေျပာမယ္၊ၿခံတံခါးေသာ့ခတ္ထား!ၾကားလား!´
'ဟုတ္မာမီ´
ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္ကကိုအရိွန္ျမႇင့္ေမာင္းကာေရႊရတုကိုရံုးကိုသြားေခၚသည္
'ရွားေလာ့၊´
'သမီးဘာျဖစ္လို႔လဲ´
'မသိဘူး၊မာန္ေသြးခက္တူဖုန္းဆက္တာ၊အေရးႀကီးတာမို႔လာခဲ့ပါတဲ့´
'ဂေရစ့္စိတ္ေလ်ာ့ပါ´
'သမီးကိုသူတခုခုလုပ္လိုက္ၿပီ၊ဂေရစ့္သိတယ္´
'ဂေရစ့္၊စိတ္ေလ်ာ့၊မီးနီေနၿပီ၊ရပ္!´
အသက္ေတာင္မနည္းရႉေနတဲ့သမီးေဇာတက္ေနတဲ့ဂေရစ့္ကိုေရႊရုပ္လႊာဖက္လိုက္ကာ
'အဆင္ေျပသြားမွာပါ၊စိတ္ကိုေလ်ာ့၊ဟိုေရာက္ရင္ေအးေဆးပဲေျပာမယ္ေနာ္၊ဟုတ္ၿပီလား၊စိတ္ေလ်ာ့´
ဂေရစ့္မ်က္ရည္မ်ားပင္က်ေနသည္၊
မာန္ေသြးခက္ရံုးခန္းကိုေရာက္ေတာ့ဖရိုဖရဲအက်ႌမ်ားပါစုတ္ျပတ္ေနတဲ့သမီးကိုျမင္ေတာ့
'သမီး!´
'မာမီ၊မားမား´
ေရႊရုပ္လႊာသမီးကိုသူမရဲ့ကုတ္အက်ႌကိုခြၽတ္ကာရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ေပါင္ေပၚတင္ကာဖံုးေပးလိုက္သည္
ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္ပူထူကာမာန္ေသြးခက္ကိုအားျပင္းျပင္းႏွင့္တခ်က္တည္းရိုက္ခ်လိုက္သည္
*ျဖန္း!*
'နင္ငါ့သမီးကိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲ!မာန္ေသြးခက္!ငါ့သမီးေလးကို!နင့္ကိုငါသတ္မယ္!'
ဂေရစ့္ကိုေရႊရုပ္လႊာဆြဲထားကာ
'ဂေရစ့္စိတ္ေလ်ာ့၊သမီးမ်က္ႏွာလည္းေထာက္ၪီးမွေပါ့၊ေမာင္သူရိန္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြယ္၊မဟုတ္ရင္အန္တီတို႔သမီးေလးဘာျဖစ္မလဲေတာင္မသိဘူး'
ေရႊရုပ္လႊာမာန္ေသြးခက္ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာေျပာလိုက္သည္၊
'ကြၽန္ေတာ္ကလည္းတီေလးအစားေတာင္းပန္ပါတယ္၊ရံုးကလူေတြလည္းဟိုေျပာဒီေျပာျဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့မဂၤလာကိစၥေျပာသင့္ၿပီထင္တယ္'
'ေနၪီး၊ေနသူရိန္ေမာင္၊နင္အျဖစ္မွန္ကိုမသိပဲမေျပာနဲ႔၊ရွားေလာ့မင္းဘာမွမေျပာဘူးလား'
မာန္ေသြးခက္စကကဂေရစ့္ကိုေဒါသပိုျဖစ္သြားေစကာ
'မာန္ေသြးခက္!ငါ့ကိုလူသတ္မိေအာင္မလုပ္နဲ႔!ငါ့သမီးေလးအခုအရွက္ကြဲအက်ိဳးနည္းျဖစ္ေအာင္နင္တမင္လုပ္တာမလား´
'ဂေရစ့္၊မေအာ္နဲ႔ေတာ့၊ကားေပၚမွာဘာေျပာထားလဲ၊ဒီကိစၥကိုေအးေအးေဆးေဆးေျပာၾကမယ္လို႔ေျပာထားတယ္မလား´
ဂေရစ့္ခံုေပၚထိုင္က်ကာသမီးငယ္ကိုၾကည့္ကာငိုရွာသည္၊
'မာမီအျပစ္ေတြပါသမီးရယ္၊မာမီသာအတၲမႀကီးခဲ့ရင္သမီးေလးဒီလိုမျဖစ္ဘူး´
'မာမီေတာ္ပါေတာ့၊မာမီအျပစ္မဟုတ္ပါဘူးၿပီးေတာ့ဒီကိစၥေၾကာင့္ရွားေလာ့အန္တီကိုအတင္းလက္ထပ္ဖို႔မလုပ္ေတာ့ပါဘူး၊အန္တီဘက္ကေရ႔ွမဆက္ခ်င္ရင္ရပ္လိုက္ၾကတာေပါ့၊ဒါေပ့မဲ့ေလရွားေလာ့အန္တီကိုခ်စ္တယ္၊ရွားေလာ့ခ်စ္မိတဲ့အတြက္ေနာင္တမရဘူး၊´
ထျပန္ေတာ့မယ္ရွားေလာ့မ်က္ႏွာကိုမာန္ေသြးခက္ေသခ်ာၾကည့္ကာေတြးမိသည္၊
ဒါဟာသူမအတြက္လည္းအခြင့္အေရးျဖစ္သည္၊
သူမကိုပိုင္ရမယ့္အခြင့္အေရးပင္၊
ဒီအျပဳအမူကိုဘယ္သူသင္ေပးလဲဆိုတာကိုလည္းသိခ်င္မိသည္၊
'ေနၪီးရွားေလာ့´
ရွားေလာ့လွည့္ၾကည့္လာေတာ့
'မဂၤလာပြဲကိုမင္းစိတ္ႀကိဳက္စီစဥ္ပါ၊ေလာေလာဆယ္ငါနဲ႔ခဏလိုက္ခဲ့´
'ဟုတ္´
CCTVအခန္းထဲကိုႏွစ္ေယာက္အတူေရာက္လာေတာ့မာန္ေသြးခက္သူမရံုးခန္းCCTVကိုဖြင့္ကာျပလိုက္သည္၊
ျပဴးတူးၿပဲတဲနဲ႔ကေလးမၾကည့္ၿပီးရွက္သြားသည္၊
'မင္းအေမေတြကိုဒါေတျြပလိုက္လို႔ရတယ္၊´
'အန္တီကၿခိမ္းေျခာက္တာလား´
'ဟုတ္တယ္၊မင္းကိုငါလက္ထပ္မယ္၊ဒါေပ့မဲ့မင္းငါစကားနားေထာင္ရမယ္´
'ဟုတ္၊နားေထာင္မယ္´
မာန္ေသြးခက္လည္းၿပံဳးကာသူမကုတ္အက်ႌကိုဝတ္ေပးလိုက္သည္၊
'ဒါဆိုအခုလိုလုပ္ရမယ္လို႔ဘယ္သူသင္ေပးတာလဲ´
'ရွင္´
'အခုလိုလုပ္ဖို႔ဘယ္သူေျမႇာက္ေပးတာလဲ´
ဘာမွမေျပာပဲၿငိမ္က်သြားတဲ့ကေလးမကိုမေမးရင္ေတာင္ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ဆိုတာခန္႔မွန္းလို႔ရပါသည္၊
သို႔ေသာ္သူမပါးစပ္ကထုတ္ေျပာတာကိုလိုခ်င္သည္၊
'ေျပာေလ၊´
'အန္တီဘရဏီပါ၊အဲ့တာကတကယ္အလုပ္ျဖစ္တယ္ေလ၊´
မာန္ေသြးခက္ရုပ္တည္ျဖင့္ၾကည့္ေနေတာ့ရွားေလာ့ၿငိမ္က်သြားသည္
'ကဲ၊အိမ္ကိုျပန္ေတာ့၊´
'အန္တီကေကာ၊´
'စာရင္းရွင္းစရာေလးရိွလို႔ပါ´
'အန္တီFacebookမွာmarriageတင္လို႔ရလား´
'သေဘာေလ´
'ဟီး၊ေပ်ာ္စရာႀကီး´
'ဘာလို႔လဲ´
'ရွားေလာ့မိန္းမရေတာ့မယ္ေလ´
'ဘယ္သူကမင္းမိန္းမလဲ၊အေသးေလး´
'အန္တီေလ´
မာန္ေသြးခက္စခ်င္လာ၍
'ငပလီမွာတုန္းကမင္းကငါ့ကိုအခြင့္အေရးယူတယ္လို႔မင္းေျပာတယ္ေနာ္´
'အင္းေလ´
'တကယ္တမ္းအဲ့လိုမဟုတ္ဘူး၊´
'ရွင္´
ရွားေလာ့ပါးႏွစ္ဖက္ပန္းေရာင္သန္းလာသည္၊
'ကိုက္ရာေလးရိွေသးသားပဲ´
ရွားေလာ့တစ္ေယာက္မ်က္လံုးခ်င္မစံုရဲေတာ့ပဲအခန္းထဲကထြက္လာလိုက္သည္၊
'ကြၽန္မအေသးေလး....ရွားေလာ့ကိုလက္ထပ္ပါမယ္၊သမီးရွင္ေတြစိတ္တိုင္းက်မဂၤလာပြဲကိုလည္းလုပ္ေပးပါမယ္´
ေရႊရုပ္လႊာမာန္ေသြးခက္နားတိုးကာပါးကိုတခ်က္ထဲရိုက္လိုက္သည္၊
'ဒီကေလးကငါမိသားစုရဲ့အစပဲ၊ငါရဲ့သမီးၪီးပဲ၊ငါရဲ့သမီးမ်က္ရည္က်တာမ်ိဳးမလိုခ်င္ဘူး၊ငါ့သမီးေလးမ်က္ရည္က်တဲ့ေန့ကငါ့မင္းကိုသတ္ၿပီးေထာင္ထဲဝင္မယ့္ေန့ပဲ၊အဲ့တာေၾကာင့္ၾကပ္ၾကပ္သတိထားပါ၊မာန္ေသြးခက္၊ငါမင္းကိုအၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနမွာ၊လာသမီးသြားမယ္´
ပါးႏွစ္ဖက္ဟာက်ိန္းစပ္ေနပါသည္ေလ၊
အေမႏွစ္ေယာက္ရိုက္ခ်က္ဟာအေတာ္ျပင္းလွသည္၊
'တီေလး´
'ျပန္ႏွင့္၊ကားထားခဲ့၊ဒီကိစၥရဲ့အဓိကဇစ္ျမစ္နဲ႔ငါေျပာရဆိုရၪီးမယ္´
မာန္ေသြးခက္ရံုးခန္းထဲကထြက္လာကာဘရဏီရံုးခန္းထဲဝင္လာလိုက္သည္၊
ဘရဏီရယ္ေမာကာ
'နင္ပါးရိုက္ခံရတယ္လို႔ငါၾကားတယ္´
'ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ၊ေယာကၡမႏွစ္ေယာက္ကေဒါသႀကီးတာကို´
'ဘာ!´
'ေအး၊နင့္ေက်းဇူးေၾကာင့္ငါအေသးေလးနဲ႔လက္ထပ္ေတာ့မယ္´
ဘရဏီေဒါသတႀကီးေအာ္ဟစ္လိုက္သည္
'နင္အဲ့သေလာက္လြယ္လား!´
'ေအးလြယ္တယ္!အခုလည္းနင့္ကိုႀကိဳၿပီးဘယ္သူကိုမွမဖိတ္ရခင္ပါးစပ္နဲ႔လာဖိတ္၊ငါရဲ့မဂၤလာေဆာင္ကိုနင္လာခဲ့ပါၪီး´
'မာန္ေသြးခက္!နင္!´
'နင္ဖန္တီးခဲ့တာေလ၊ဘရဏီ၊ဘာလဲ၊နင္မထင္ထားဘူးမလား၊ေအးဟုတ္တယ္၊ငါလိမ္ခဲ့တာ၊ငါရွားေလာ့ကိုမခ်စ္ဘူးလို႔လိမ္ခဲ့တာ၊ငါသူ႔ကိုခ်စ္ေနခဲ့တာၾကာၿပီ၊သူရဲ့ျဖဴစင္တဲ့အျပဳအမူေတြကငါ့ရင္ထဲအထိေရာက္ေစတယ္၊ငါသိပ္လြယ္တယ္၊သူေနရာမွာတျခားမိန္းမဆိုငါရံုးခန္းျပင္ဆြဲထုတ္ပလိုက္ၿပီ၊နင္ဆိုရင္ေတာင္မွေပါ့၊သူ႔ကိုေတာ့ငါမလုပ္ရက္ဘူး၊သူေခါင္းထဲကိုအဲ့လိုအေတြးေတြရိုက္သြင္းတာနင္ဆိုတာငါအစကတည္းကသိၿပီးသား´
'မာန္ေသြးခက္!´
'နင္သူ႔ကိုထပ္မထိနဲ႔၊ငါသူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ေထာက္ၿပီးေျပာေနတာ´
'ထိခဲ့ရင္ေကာ´
'နင့္တြင္းနင္တူးထားေပါ့´

feedback pls!