တစ်လမ်းကျော်မှာအချစ်ရှိတယ်(s 2)တစ္လမ္းေက်ာ္မွာအခ်စ္ရိွတယ္(s2)completed

11

'ဘြားေတာ္အဲ့လိုေျပာေတာ့ဂေရစ့္ကဝမ္းနည္းတာေပါ့´
'ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ကေလးေလးရယ္၊ဘြားေတာ္အမွားေနာ္´
'မားမားတို႔ၿငိမ္ၿငိမ္ေနမယ္၊ဒါနဲ႔ေလသမီးေလစက္ဘီးတိုက္မိတာေျပာျပမယ္´
ဧည့္ခန္းထဲမိခင္ႏွစ္ေယာက္ကိုေမာ္ဒယ္လ္ထိုင္ခိုင္းကာ
ပံုဆြဲေနသည့္ရွားေလာ့စကားဝင္ေျပာသည္
'မားမား၊သမီး​ေလသစ္ပင္ကိုအုန္းခနဲျမည္ေအာင္တိုင္မိတာသိလား´
'သမီးရယ္၊ေနာက္မွေျပာပါ၊ဒီမွာမင္းမာမီေညာင္းေနၿပီ´
ေၾသာ္ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့လူကေညာင္းတယ္တဲ့ဆိုပဲဟုရွားေလာ့ေတြးေနသည္၊
'မားမားကလည္းပိုေနၿပီ၊သမီးေလးေမ့လဲသြားတာေလ၊´
ေရႊရုပ္လႊာနားထဲဂေရစ့္တခုခုေျပာလိုက္၍
'ကဲသမီး၊ေနာက္မွေျပာေတာ့ေနာ္၊မားမားနဲ႔ေနာက္လည္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ့ရမွာ၊အခုေလာေလာဆယ္မာမီနဲ႔အလုပ္ေလးရိွလို႔သြားေတာ့မယ္သမီးေလး´
'မားမား၊သမီးဆြဲလို႔မၿပီးေသးဘူးေလ´
'ေနာက္မွဆြဲ၊မားမားအရင္ဆြဲအဲေလသြားေတာ့သမီးရယ္´
'ဘြားေတာ္ကေလးေရ႔ွမွာ´
'လာပါ၊ဝတ္ျပစရာရိွတာဝတ္ျပ´
မိခင္ႏွစ္ၪီးထြက္သြားေတာ့ညီမငယ္ေရႊရတုဝင္လာကာရွားေလာ့ေဘးဝင္ထိုင္လိုက္သည္
'မားမားတို႔ကဘာလဲဟာ၊´
'ဘာေျပာသြားလို႔လဲ´
'ဘာတဲ့၊ဝတ္ျပစရာရိွတာဝတ္ျပဆိုလားဘာဆိုလား´
'ေၾသာ္၊´
'နင္သိလို႔လား´
'ေၾသာ္၊မသိဘူးေလ၊´
ထိုအခ်ိန္
'ရွားေလာ့ေရ!´
'ေအး၊ငါဒီမွာ´
မိုးသစ္ေတာပုဆိုးနဲ႔တိုက္ပံုျဖင့္ဆိုေတာ့ရွားေလာ့နဲ႔ရတုၾကည့္ကာ
'ဒါကဘယ္လိုျဖစ္´
'ဘုရားသြားမယ္ေလဟာ´
'ဟာ၊အဲ့တာအႀကံေကာင္းပဲ!´
'ဘာကိုလဲ´
'သစ္ေတာငါနင္နဲ႔လိုက္မယ္၊ခဏေစာင့္´
မိခင္ေဒၚဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္အေမြေပးထားတဲ့အပ်ိဳအရြယ္ကရင္ဖံုးထဘီကမိမိနဲ႔ကြက္တိျဖစ္ေနသည္၊
ေနသူရိန္ကိုဖုန္းေခၚကာ
'ဟယ္လိုကိုသူရိန္၊ကိုသူရိန္တီေလးကိုေခၚၿပီးစူဠာမဏိဘုရားလို႔အျမန္လာခဲ့ပါ၊´
ဖုန္းခ်သြားေတာ့မွ
'ဟင္းဟင္း၊အန္တီေရ၊သမီးရင္ခြင္ထဲဝင္ဖို႔ပထမေျခလွမ္းေလးစၾကတာေပါ့ေနာ္၊ဟီး´
စူဠာမဏိဘုရားေပၚမွာလည္ပင္းကို360လွည့္ကာတေမ်ွာ္ေမ်ွာ္လုပ္ေနတဲ့ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ကိုမိုးသစ္ေတာၾကည့္မရျဖစ္ေနသည္
'နင္ဘာျဖစ္ေနလဲ၊ငါမ်က္စိေတြေနာက္ေနၿပီ´
'ေၾသာ္၊ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး´
ထိုအခ်ိန္ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ဖုန္းဝင္လာရာဖုန္းထဲကစကားကိုတဟုတ္ႏွင့္ေျပာၿပီးထေျပးထြက္သြားေတာ့မိုးသစ္ေတာေနာက္ကလိုက္ရသည္
'ဟဲ့၊ဘယ္လဲ´
ထိုအခ်ိန္မိုးသစ္ေတာလက္ေမာင္းကိုေနသူရိန္ဆြဲလိုက္ကာ
'မလိုက္နဲ႔ေတာ့၊´
'ခင္ဗ်ားဘာလုပ္တာလဲ!လႊတ္´
'လာစမ္းပါ၊ခ်ာတိတ္ရာ´
မိမိလက္ကိုၿမဲေအာင္ကိုင္ကာဆြဲေခၚလာေတာ့
အားမမ်ွ၍ပါသြားရသည္
'ေဟ့လူ!လႊတ္ဗ်ာ´
'ဟုတ္ပါၿပီ´
ေနသူရိန္လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့မွမိုးသစ္ေတာေနသူရိန္ကိုေသခ်ာၾကည့္ကာ
'ခင္ဗ်ားကဒီကိုဘာလို႔ေရာက္လာတာလဲ´
'ေၾသာ္၊တီေလးနဲ႔ရွားေလာ့ကိုလာေအာင္သြယ္ေပးတာ´
'ဘာ!´
'လာပါကြာ၊ကိုယ္မင္းကိုမုန္႔လိုက္ေကြၽးမယ္´
ထိုအခ်ိန္ဘုရားထဲပန္းမ်ားကိုင္ကာတက္လာတဲ့ေဒၚမာန္ေသြးခက္
တူျဖစ္သူကိုမေတြ့ေတာ့၍ေဒါသျဖစ္ေနသည္
'ဒီနလပိန္တံုးကဘယ္ထြက္သြားတာလဲ၊ငါကိုပန္းေတာင္ကူမသယ္ဘူး!ေနပါေစၪီး၊ေတြ့မွအေသရိုက္ပစ္မယ္´
ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ဒါမ်ိဳးမ်က္စိလ်င္သည္၊
အနီနဲ႔ေရႊေရာင္ခ်ိတ္ထဘီႏွင့္ရင္ဖံုးႏွင့္အန္တီကိုသူမခ်က္ခ်င္းပင္ေတြ့သည္
​ရွားေလာ့တို႔အေပ်ာ္လြန္ကာ
'အန္တီ!´
'အေသးေလး?´
အေျပးလာရာေခ်ာ္လဲပါေတာ့သည္၊
မာန္ေသြးခက္လည္းအေျပးသြားကာ
'အေသးေလး၊ဘာလို႔ေျပးတာလဲ´
'ဟီး၊အန္တီကိုေတြ့လို႔ေလ၊အန္တီဘုရားလာတာလား´
'ေၾသာ္ဘုရားေပၚမွာေတြ့မွေတာ့ဘုရားလာတာေပါ့၊ေလာေလာဆယ္ထႏိုင္ရဲ့လား´
'ရပါတယ္၊အန္တီရဲ့၊ဒီမွာၾကည့္၊အ!´
ေျခေခါက္သြားသည့္မို႔ေျခေထာက္ကေထာက္မရျဖစ္ကာ
မာန္ေသြးခက္ရင္ခြင္ထဲပစ္ဝင္ေတာ့သည္၊
'ကဲ၊အဆင္မေျပဘူးမလား၊အၿမဲတမ္းရွက္ျပာထေနတာကို´
'အန္တီကိုေတြ့ေတာ့ေပ်ာ္သြားလို႔ပါ´
ကေလးမကိုစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္၊
ဗမာထဘီရင္ဖံုးေလးနဲ႔လည္းလွသည္၊
အၿပံဳးမပ်က္တဲ့ကေလးေလးကဒီမိန္းမႀကီးရင္ထဲေနြးေထြးေစသည္၊
'ဟုတ္ပါၿပီ၊အခုေလာေလာဆယ္၊ခဏထိုင္နားလိုက္၊ေထာက္လို႔ရသြားလိမ့္မယ္၊ဟုတ္ၿပီလား´
'ဟုတ္၊´
ခဏေလာက္ထိုင္ကာစကားေတြေျပာအၿပီးဘုရားအတူဖူးကာ
ပန္းမ်ားကိုအတူဘုရားမွာလႉကာဘုရားကိုၪီးခ်ေတာ့ရွားေလာ့ကအခ်ိန္အၾကာႀကီးယူေနေတာ့မာန္ေသြးခက္လည္းေငးပဲၾကည့္ေနလိုက္သည္
ရွားေလာ့ၪီးခ်ၿပီးမာန္ေသြးခက္ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့မွအၾကည့္လြဲသည္
'ဘာေတြဆုေတာင္းလို႔အဲ့ေလာက္ၾကာေနရသလဲ´
'ေၾသာ္၊ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔ေသတပန္သက္တဆံုးေပါင္းရပါလို၏လို႔ေတာင္းေနလို႔ပါ´
ၾကည့္လဲ့လဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားဟာေငးၾကည့္လို႔အေကာင္းဆံုးပင္၊
ေလေၾကာင့္မ်က္ႏွာေပၚတင္က်န္လာတဲ့ဆံပင္မ်ားကိုသပ္တင္ေပးရင္လည္းေငးၾကည့္ေနမိသည္၊
'အန္တီညေနေတြအားလားဟင္´
'အင္း၊ဘာလို႔လဲ´
'ရွားေလာ့တို႔ေတြညေစ်းထပ္လည္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္၊မားမားတို႔ပါေရာက္ေနေတာ့ေလ၊အန္တီေကာညေစ်းလည္ပါလးဟင္၊အန္တီသာလည္မယ္ဆိုရွားေလာ့အေဖာ္လိုက္ေပးမွာပါ၊လာမယ္မလားအန္တီ´
'အင္း၊လာမယ္´
'ဒါဆိုရွားေလာ့ေစာင့္ေနမွာေနာ္၊အခုေတာ့ရွားေလာ့ျပန္ေတာ့မယ္၊´
'ေကာင္းပါၿပီ´
ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ေျပးထြက္သြားသည္ကိုၾကည့္ရင္းသာက်န္ခဲ့သည္၊
ညေနေလာက္ေရာက္ေတာ့မိသားစုေတြအကုန္စုကာညေစ်းပတ္ရန္ျပင္သည္၊
'ေလးေလးတို႔ကားနဲ႔သမီးလိုက္မယ္´
'အင္းရတုကေကာ´
'မာမီတို႔နဲ႔ပဲလိုက္ခဲ့လိုက္မယ္၊သြားႏွင့္ေနာ္´
ခဏအၾကာခ်စ္ၾကည္ႏူးတစ္တီတူးကာဆင္းလာေသာမိခင္ႏွစ္ၪီးဟာေရႊရတုမ်က္လံုးထဲမ်က္စိဆံပင္ေမႊးစူးေနသည္၊
'အနီေလးနဲ႔လွတယ္´
'ေတာ္ပါေတာ့ဆို´
'အိပ္ခါနီးက်ဝတ္ျပၪီး´
'ဘြားေတာ္ေနာ္´
'လွပါတယ္ဆို´
ေရႊရတုလည္းသတိေပးသည္အေနႏွင့္
'အနီေလးေတြအဝါေလးေတြေနာက္မွလုပ္၊ေလးေလးတို႔သြားၿပီ၊´
ဂေရစ့္လည္းရွက္ရွက္ႏွင့္ကားေပၚေျပးတက္ေတာ့သည္၊
ကားေပၚမွာလည္းမိခင္ႏွစ္ၪီးစကားေျပာေနတာကိုနားေထာင္ရာ
'ေဘဘီေလး၊´
'ရွင့္´
'ဒီေန့ေဘဘီေလးလိုခ်င္တာ၊စားခ်င္တာစားေနာ္၊ဒီေန့ေဘဘီေလးႀကိဳက္တာလုပ္၊အန္တီကေလးေလးစိတ္ခ်မ္းသာတာအကုန္လုပ္ကြာ´
'ဘြားေတာ္တကယ္ေျပာတာလား´
'ဒါေပါ့၊ကေလးရယ္၊မင္းေလးရဲ့မိန္းမနာမည္ေရ႔ွေန့တစ္ေယာက္ပါ၊ေဘဘီေလးသံုးဖို႔ဒီကိုမလာခင္ကတည္းကလစာထုတ္လာတာ၊လိမၼာရင္ေဘဘီေလးအတြက္ႀကီးပဲ၊ေရာ့´
ပိုက္ဆံအိတ္ကိုေပးလိုက္ဂေရစ့္အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ပါေတာ့သည္၊
ေရႊရတုမိမိလည္းလိုခ်င္တာရေလာက္မည္အထင္နဲ႔
'မားမား´
'ေျပာသမီး´
'သမီးကိုေကာဝယ္ေပးမွာလားဟင္´
´အပိုေတြမလုပ္ပါနဲ႔သမီးရယ္၊မားမားပိုက္ဆံျဖဳန္းႏိုင္တာမင္းမာမီပဲရိွတာအသိနဲ႔ကြယ္´
'ဟုတ္ကဲ့၊ေက်းဇူးပါ´
'သမီးလိုရင္မာမီဝယ္ေပးမွာေပါ့´
'မာမီတကယ္လား´
'မာမီလိုတာရၿပီးရင္သမီးအလွည့္ေပါ့´
ေရႊရတုလည္းမခ်ိမသာၿပံဳးကာ
ငါဒီကားနဲ႔လိုက္လာမိတာအမွားပါေလဟုေတြးလိုက္သည္၊
ေတာင္ႀကီးညေစ်းသည္အလြန္ပင္စည္သည္၊
ရွမ္းအစားအစာႀကိဳက္တဲ့ဂေရစ့္တို႔မိသားစုအတြက္ေတာ့လာတိုင္းမရိုးမအီေအာင္လည္ျဖစ္သည့္ေနရာပင္ျဖစ္သည္
ကားရပ္ေတာ့မွေရႊရတုလည္းသက္ျပင္းတခ်ခ်ႏွင့္လုပ္ေနေတာ့ၪီးေလးျဖစ္သူဂြၽန္နီေအာင္ခိုင္လည္းေမးလိုက္သည္
'ဘာျဖစ္လို႔လဲသမီး´
'သမီးတဲ့မသက္ဆိုင္တာေတြၾကားလိုက္လို႔ပါ´
ဂေရစ့္ႏွင့္ေရႊရုပ္လႊာတပတ္ေလာက္ခြဲလိုက္ရတာကိုေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ေနၾကသည္
'မာဖလာေလးခ်စ္စရာေလး၊ဘြားေတာ္ၾကည့္ပါၪီး´
'ေဘဘီေလးအန္တီကိုခ်စ္လား´
'ခ်စ္တာေပါ့၊ခ်စ္တာမွေလခ်စ္ခ်စ္ခ်စ္နဲ႔ကိုျမည္ေနတာကို´
'ဒါဆိုဝယ္ကြာ၊ဟိုဆြယ္တာေကာႀကိဳက္လား၊ဒါေကာ၊ႀကိဳက္လား´
'ဟုတ္ႀကိဳက္တယ္´
'အဲ့တာေလးေတြယူမယ္ေနာ္၊ၿပီးေတာ့ေဘဘီေလးဗိုက္ဆာေနၿပီလား၊တို႔ဟူးေၾကာ္စားမလား၊မာလာရွမ္းေကာဆိုင္ေရ႔ွမွာစားမလား´
'စားမယ္၊´
'ေဘဘီေလးပူတာစပ္တာေတြစားရင္းေသာက္ရေအာင္bubble teaေကာေသာက္မလား၊´
'ဟုတ္ေသာက္မယ္´
'မားမား၊သမီးလည္းစားမယ္´
ေရႊရတုေရ႔ွလက္ျဖန္႔ျပေတာ့
'မာမီက်ေကြၽးတယ္´
'ေၾသာ္သမီးရယ္၊မာမီကမားမားမိန္းမေလ´
'သမီးကမားမားသမီးေလ´
'သမီးမာမီသာမေမြးရင္သမီးကမားမားသမီးမဟုတ္ဘူးေလ၊´
'မားမားသမီးကိုအႏိုင္က်င့္ေနတာပဲ´
'ထားပါ၊သမီးေလးစားခ်င္စားပါ´
'တကယ္လား´
'အင္း၊ေနာက္မျွပန္ဆပ္ေပါ့သမီးရယ္၊မားမားအလ်င္မလိုပါဘူး၊သားအမိခ်င္းပဲကို´
ေရႊရတုလည္းဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပါ၊မိခင္ႏွစ္ၪီးကိုၿပံဳးကာၾကည့္ေနလိုက္သည္
'ဘြားေတာ္ဒါေလးေကာ´
'ေဘဘီေလးသေဘာ´
'ဒါေကာပဲ´
'ယူကြာ´
'ဘြားေတာ္၊ေနၾကာေစ့စားခ်င္တယ္´
'ဝယ္ေပးမွာေပါ့ကေလးရယ္´
ရွားေလာ့တို႔ကေတာ့ေစ်းထဲအျမန္သြားကာလူတစ္ၪီးကိုေစာင့္ေနသည္၊
အေအးဓာတ္ကဲေနခ်ိန္မွာရွားေလာ့တို႔အေနြးထည္ကသိပ္မထူလွေပ၊သြားခ်င္းရိုက္သည္အထိေအးေနသည္၊
'အေသးေလး´
'အန္တီ၊´
'အေနြးထည္ကမပါးဘူးလား၊´
'နည္းနည္း´
မာန္ေသြးခက္သူမဝတ္ထားတဲ့အေနြးထည္ကိုခြၽတ္ကာဝတ္ေပးလိုက္ရသည္
'ေနြးသြားၿပီလား´
အေနြးထည္ဟာအရြယ္အစားမတူေတာ့အနည္းငယ္ႀကီးေနသည္
အေနြးထည္ကိုႏွာေခါင္းႏွင့္ကပ္ကာေမႊးၾကည့္ကာ
'ေမႊးေနတာပဲ´
မာန္ေသြးခက္ၿပံဳးကာရွားေလာ့ေခါင္းေလးကိုဖြလိုက္သည္
'အန္တီိဒီနားမွာရွမ္းဆိုင္ရိွတယ္၊တျခားဟာေတြလည္းရတယ္ထိုင္မလား´
'အင္းထိုင္မယ္´
မုန္႔စားရင္းကေလးမကသူမငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြေျပာျပသည္
လက္ဟန္ေျခဟန္အျပည့္ႏွင့္ေျပာေနသူကိုသေဘာက်ကာေငးၾကည့္မိျပန္သည္၊
ထိုအခ်ိန္
'ခက္´
ထိုအသံကိုၾကားရေတာ့မာန္ေသြးခက္မ်က္ေမွာင္က်ံဳလိုက္သည္၊
'ေၾသာ္၊အန္တီသူငယ္ခ်င္းပါလား၊လာေလ´
ဘရဏီလည္းမာန္ေသြးခက္နားဝင္ထိုင္ကာ
'ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲခက္´
'နင္မျမင္ဘူးလား၊ဘရဏီ၊ငါဘာလုပ္ေနတာလဲဆိုတာ´
'အာ၊ေမ့ေနတာဟဲ့ငါ့အိတ္ကားေပၚမွာက်န္ခဲ့တယ္၊သြားယူေပးပါလားခက္´
'နင္ဘာနင္သြားယူေလ´
'ငါဖိနပ္ေပါက္သြားလို႔ပါ၊လုပ္ပါဟာ´
မာန္ေသြးခက္လည္းကားေသာ့ကိုယူကာခ်က္ခ်င္းထသြားသည္
'မင္းအသက္က´
'၂၀ပါ´
'ေၾသာ္ငယ္ေသးတာပဲ၊မာန္ေသြးခက္ကမရင့္က်က္တဲ့ကေလးေတြဆိုမႀကိဳက္ဘူး၊´
'ရွင္´
'အန္တီကငယ္ရာကႀကီးလာတာပါကြယ္၊မင္းမ်က္လံုးေတြကစကားသံကိုအန္တီသိပါတယ္၊ခက္ကမင္းလိုကေလးဆန္တဲ့လူေတြကိုမႀကိဳက္ဘူး၊´
ခဏအၾကာမာန္ေသြးခက္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ရွားေလာ့ကရိွမေနေတာ့
'အေသးေလးေကာ´
'ျပန္သြားၿပီ၊နင့္နားလိုက္ကပ္ေနတာနင္မႀကိဳက္မွာစိုးလို႔ငါႏွင္ထုတ္လိုက္တာ´
'ဘရဏီ!´
'ဘာလဲ၊နင္ေျပာေတာ့မႀကိဳက္ဘူးဆို၊´
'နင္အားနာေနမယ္ဆိုတာသိလို႔ႏွင္လိုက္တာ´
မာန္ေသြးခက္လက္ထဲကအိတ္ကိုစားပြဲေပၚပစ္တင္ေပးကာထြက္လာလိုက္သည္၊