sidestory:4

169 5 0

by ericagray916

by ericagray916

ေရႊရတုလည္းေထာင္ဝင္စာေတြ့ရန္ထက္သဒၵါကိုေစာင့္ေနေလသည္၊
'ရတု၊ေနေကာင္းတယ္ေနာ္'
'အင္းေကာင္းပါတယ္၊နင္ဘာေတြလိုေသးလဲ၊ငါထည့္ေပးလ္ို႔ရတာရိွရင္ထည့္ေပးမလို႔'
'ဘာမွမလိုပါဘူး၊သမီးတို႔စကားနားေထာင္ရဲ့လား၊ရတု'
'အင္း၊လိမၼာၾကပါတယ္၊ငါ့အေမလည္းကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ရတယ္ေလ၊'
'ရတု'
ေရႊရတုထက္သဒၵါကိုၾကည့္လိုက္ရာထက္သဒၵါဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္၊
'သဒၵါ!နင္ဘာလုပ္တာလဲ၊ထစမ္း'
'ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဟာ'
ထက္သဒၵါကေရႊရတုကိုကန္ေတာ့ေလသည္
'ငါကမေကာင္းတဲ့ဟာမပါဟာ၊နင္ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးစိတ္ဒုကၡေပးခဲ့မိတယ္၊အခုလည္း....'
'ငါဘာမွလိုခ်င္လို႔မဟုတ္ဘူး၊နင္ကငါ့တူရဲ့အသက္သခင္ေက်းဇူးရွင္မလို႔ပဲ၊ငါနဲ႔နင္ရဲ့အရင္ကဇာတ္လမ္းေၾကာင့္လည္းမဟုတ္ဘူး၊နင္ကိုလည္းငါျပန္မလိုခ်င္ဘူး၊ငါကေက်းဇူးေႂကြးဆပ္ေနတာ၊ဒါေၾကာင့္ငါ့ကိုနင္ကန္ေတာ့စရာမလိုဘူး'
ထက္သဒၵါလည္းထကာခံုမွာျပန္ထိုင္လိုက္သည္၊
'ေရ႔ွေနကေတာ့ေခ်ပဖို႔သက္ေသေတြလိုက္ေနတယ္၊ရက္ခ်ိန္းကေတာ့၁၅ရက္ေန့တဲ့'
'သဒၵါ....နင္ေယာက်ာ္းနင့္ကိုရိုက္ခဲ့တာလား'
ထက္သဒၵါဘာမွမေျဖပဲေနေလသည္၊
'နင့္သမီးေတြကိုေကာနင္ေယာက်ာ္းရိုက္ခဲ့တာလား'
ထက္သဒၵါဘာမွေျဖပဲၿငိမ္သက္ေနခဲ့ေလသည္၊
'ငါအေၾကာင္းစံုသိခ်င္တယ္၊သဒၵါ'
'ငါ....ငါေနလို႔မေကာင္းေတာ့လို႔၊ေနာက္ေန့မွထပ္လာခဲ့ပါလား၊ရတု'
ထက္သဒၵါကမန္းကတန္းထြက္သြားရာေရႊရတုတားခ်ိန္ပင္မရိွေပ၊
ထိုအခ်ိန္ယြန္းထက္နဲ႔သြန္းထက္ညီအမႏွစ္ေယာက္ေက်ာင္း၌
သြန္းထက္ဟာအတန္းငယ္ဆိုေသာ္လည္းအမျဖစ္သူနင့္မုန္႔စားခ်ိန္တိုင္းေတြ့ေလရိွရာယြန္းထက္တစ္ေယာက္ညီမျဖစ္သူမိမိအတန္းဘက္ေရာက္မလာ၍လိုက္ရွာေလသည္၊
'မာန္ရွား၊ေတြ့လားမိသြန္းကို'
'မေတြ့ဘူး၊နင့္ညီမေက်ာင္းေျပးတာေတြမဟုတ္ပါဘူးေနာ္'
'အဲ့ဟာမေလးအဲ့လိုအက်င့္ရိွရင္ငါလက္ခ်က္နဲ႔ေသေနေလာက္ၿပီ၊'
ထိုအခ်ိန္ေဘးကျဖတ္သြားသည့္ေက်ာင္းသူေလးမ်ားစကားကိုယြန္းထက္ၾကားသြားေလသည္
'ဟဲ့၊Grade 9 Cခန္းကေကာင္မေလးေတြရန္ျဖစ္ေနတယ္ဆို'
'ရန္ျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူး၊အႏိုင္က်င့္ေနတာပါဟယ္၊ဟိုေကာင္မေလးအေမကေထာင္ထဲမွာဆို'
'ဟယ္ဟုတ္လား'
ယြန္းထက္လည္းညီမျဖစ္သူအခန္းကိုေျပးသြားၾကည့္ရာအခန္းေနာက္ဆံုးတန္းမွာအႏိုင္က်င့္ခံေနရတဲ့သြန္းထက္ကိုျမင္လိုက္ေလသည္
'သြန္းထက္၊နင္အေမကေထာင္ထဲမွာဆို၊နင္ေကာလူဆိုးမလား၊ေထာင္ထဲဝင္မွာလားဟမ္!'
ေလွာင္သံေတြကိုေခါင္းငံုခံေနတဲ့သြန္းထက္ကိုၾကည့္ကာယြန္းထက္ေဒါသထြက္လာသည္
'နင္မွာလက္မပါဘူးလား!သြန္းထက္!'
သြန္းထက္လည္းမ်က္ရည္းမ်ားၾကားထဲကေမာ့ၾကည့္လာရာယြန္းထက္ေဒါသထြက္ကာအခန္းထဲဝက္ခ်လာလိုက္ရာ
'ဘယ္သူမို႔လို႔၊ဘာလာၿပီးရွည္ေနတာ.....'
ယြန္းထက္သူမေရ႔ွကိုေရာက္လာတဲ့အႏိုင္က်င့္တဲ့ေကာင္မေလးပါးကိုခ်လိုက္သည္၊
'သူအမ၊နင္ေမလင္မို႔လို႔ေလ၊'
လဲက်သြားတဲ့ေကာင္မေလးရဲ့ဆံပင္ကိုယြန္းထက္အားျဖင့္ဆြဲကာဒရြတ္တိုက္ဆြဲလာေလသည္၊
'ရိုက္စမ္း၊သြန္းထက္'
'မမ....'
'ငါရိုက္ျပရမလား၊နင္ကဘာေစာက္ဆင့္နဲ႔အႏိုင္က်င့္ေနတာလဲဟမ္'
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ယြန္းထက္ထိုေကာင္မေလးပါးကို၂ခ်က္ဆင့္ရိုက္လိုက္သည္၊
'မမ၊ေတာ္ပါေတာ့'
ယြန္းထက္ညီမျဖစ္သူကိုၾကည့္လိုက္ကာထိုေကာင္မေလးကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္၊
'တစ္လံုးဆင့္ဂ်ိဳင့္ေတြကမ်ား၊ေဇာင္းႂကြမလာနဲ႔၊မေန့တေန့ကမွထမင္းစားၿပီးငါ့ညီမကိုလာၿပီးအႏိုင္က်င့္ခ်င္ေနေသးတယ္!'
ယြန္းထက္ေဒါသေျပသြားမွအခန္းထဲကေအးေဆးထြက္သြားေလသည္၊
နာရီအနည္းခန္႔ၾကာေသာ္ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရံုးခန္း၌
'ယြန္းထက္၊သြန္းထက္'
ညီအမႏွစ္ေယာက္ေခၚသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာေရႊရတုျဖစ္ေနေလသည္၊
'မင္းတို႔ဘာျဖစ္သြားၾကေသးလဲ'
ထိုအခါနစ္နာသူမိန္းကေလးရံအေမကေဒါသထြက္ကာ
'အမယ္ေလးဟဲ့၊ခံရတဲ့ကြၽန္မသမီးကိုလည္းၾကည့္ပါၪီး၊ႏွာေခါင္းေသြးေတာင္လ်ွံေနတာရွင့္!ဒီမယ္ဘယ္လိုလုပ္ေပးမွာလဲ၊ေျပာ!´
'ဘယ္သူရိုက္လိုက္တာလဲ´
သြန္းဆက္လည္းအမျဖစ္သူယြန္းထက္ကိုလက္ညိုးထိုးျပလိုက္သည္၊
'ယြန္းထက္၊ျပန္ေတာင္းပန္လိုက္´
ယြန္းထက္တို႔ခံရသည့္ေကာင္မေလးကိုမ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္လိုက္ရာထိုကေလးမလန္႔ကာ
'ရပါတယ္!မေတာင္းပန္ပါနဲ႔´
'ၾကားတယ္မလား၊ေဒၚက်န္ရစ္၊´
နစ္နာသူ၏မိခင္မွာေဒါသပိုျဖစ္သြားကာ
'ၾကည့္စမ္း!ၾကည့္စမ္း!ဒင္းကဇမေသးပဲငါရဲတိုင္မယ္!မေက်နပ္ဘူး!´
ထိုအခါယြန္းထက္ကထလာကာ
'ဟိုဟာမနင္ၿငိမ္ေနမွာလား၊နင္ဘာလုပ္ထားလဲေျပာျပလိုက္ေလ!´
ထိုအခါက်မွနစ္နာသူေကာင္မေလးကျဖစ္စဥ္ကိုေျပာျပေလရာနစ္နာသူမိခင္ကအသံေလ်ာ့သြားေလသည္၊
'အိုး....ေတာ္ၿပီ၊ဇာတ္ရႈပ္ေတြနဲ႔မပတ္သတ္ခ်င္ဘူး၊ဆရာႀကီးကြၽန္မသမီးခြင့္၂ရက္ယူမယ္၊လာသမီးသြားမယ္´
နစ္နာသူေကာင္မေလးနဲ႔သူမမိခင္ထြက္သြားေတာ့မွယြန္းထက္လည္းလက္မွတ္ထိုးကာေက်ာင္းတပတ္နားခံလိုက္ရသည္၊
ညေနေက်ာင္းျပန္လမ္းမွာmallထဲဝင္ကာဝယ္စရာရိွတာဝယ္ရင္းေရႊရတုယြန္းထက္က္ိုဆူေလသည္၊
'မင္းပါးစပ္နဲ႔ေျပာလို႔မရလို႔လား၊ယြန္းထက္´
ေရႊရတုျခင္းထဲပစၥည္းကိုပစ္ထည့္လိုက္သည္၊
'ေျပာလို႔နားလည္တဲ့ဟာမမဟုတ္လို႔ေဆာ္ထည့္လိုက္တာ၊ဘာျဖစ္လို႔လဲ´
'မင္းကိုယ္မင္းမိန္းကေလးဆိုတာေမ့မ်ားေနသလား´
'ေဒၚက်န္ရစ္က်ေတာ့ေကာဝတ္လိုက္တိုင္းေဘာင္းဘီနဲ႔T shirt၊ကိုယ့္ကိုလူႀကီးဆိုတာေကာေမ့ေနလား´
'မင္းငါ့ကိုအဲ့လိုမေခၚနဲ႔စမ္း၊ယြန္းထက္!´
'ဘာျဖစ္လဲေခၚေတာ့!´
'တီေလးတို႔ေတာ္ၾကပါေတာ့၊ယြန္းထက္လည္းေတာ္ေတာ့၊မာမီဖုန္းဆက္တယ္၊ရံုးကိုလာခဲ့ပါတဲ့´
'ေအးေအး၊ဘာဝယ္ၪီးမလဲ၊မုန္႔လိုခ်င္ယူၾက´
သြန္းထက္ႏွင့္မာန္ရွားေအာင္တို႔ေပ်ာ္ကာမုန္႔ထုတ္မ်ားထည့္ေနစဥ္
ယြန္းထက္ကေတာ့စိတ္ေကာက္ကာရပ္ေနသည္၊
'မင္းလည္းယူ၊ယြန္းထက္၊ေတာ္ပါတယ္၊လက္တံု႔ျပန္တတ္တာလည္းေတာ္ရံုစေကးမဟုတ္ပါဘူး´
ထိုအခါယြန္းထက္ကၿပံဳးကာမုန္႔ထုတ္မ်ားထည့္ေလသည္၊
ထိုအခ်ိန္မာန္ေသြးခက္ရံုးခန္းထဲ၌
'အေသးေလး၊သားတို႔ကဒီလာမွာဆို´
'ဟုတ္တယ္၊သားကိုဒီကိုေခၚလိုက္တာ၊ၿပီးေတာ့ရွားေလာ့ကိုသားေရ႔ွမွာအေသးေလးလို႔မေခၚပါနဲ႔´
မာန္ေသြးခက္လည္းလုပ္လက္စအလုပ္ကိုရပ္ကာရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ေဘးထိုင္လိုက္သည္၊
'ဘာလို႔လဲ၊အေသးေလးရဲ့၊မင္းေလးကကေလးသာေမြးၿပီးတယ္၊ပုပုေသးေသးေလးပဲရိွတုန္း၊ဒါေၾကာင့္အန္တီကခ်စ္စႏိုးနဲ႔ေခၚတာေလ´
'အန္တီကရွားေလာ့ကိုခ်စ္လို႔ေခၚတာသိပါတယ္၊ဒါေပမဲ့သားေလးေရ႔ွမွာက်နည္းနည္းေနရခက္တယ္ေလ၊´
'အခုမွလူႀကီးဆန္ေနပါလား၊ေသးေသးပိစိေလးရဲ့´
'ေတြ့လားေခၚျပန္ၿပီ´
'ဒီကိုၾကည့္ပါၪီး၊ရွားေလာ့´
ဆူေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုမာန္ေသြးခက္အနမ္းေခြၽလိုက္ရာရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ရွက္ေသြးျဖာသြားသည္၊
'ဟာ၊အန္တီ၊ရံုးခန္းထဲမွာကို´
'ေအာင္မာ၊မင္းကေလးတို႔ရံုးခန္းထဲအက်ႌေတြဆြဲခြၽတ္တုန္းကက်မရွက္ဘူးလား´
အရင္ကမိုက္ရူးရဲဆန္ခဲ့သမ်ွသည္ယခုေတာ့ဟာသတခုလိုပင္၊ရွက္လည္းရွက္ရသည္၊
ခပ္ရွက္ရွက္နဲ႔ပင္ေဒၚမာန္ေသြးခက္ရင္ခြင္ထဲရွားေလာ့ဝင္ခိုေနလိုက္သည္၊
'အေသးေလးကမႀကိဳက္ရင္အန္တီမေခၚေတာ့ပါဘူး၊´
ေဒၚမာန္ေသြးခက္ပါးကိုရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ေမႊးၾကဴလိုက္သည္၊
'ေခၚပါ၊မတားေတာ့ပါဘူး၊အန္တီရဲ့အေသးေလးပဲျဖစ္ခ်င္တာပါေနာ္´
'အာရီးဂူး၊အန္တီရဲ့ေသးေသးပိစိေလး´
ေဒၚမာန္ေသြးခက္လည္းရွားေလာ့မ်က္ႏွာအႏွံအနမ္းမိုးမ်ားရြာခ်လိုက္ေတာ့သည္
ထိုအခ်ိန္ေရႊရတုႏွင့္ကေလးတသိုက္ဝင္လာရာအကုန္လံုးေၾကာင္အမ္းအမ္းနဲ႔ၾကည့္ေနၾကသည္၊
'အေမ....ရံုးခန္းႀကီးထဲမွာေလ၊အေမတို႔ရယ္၊´
မာန္ရွားေအာင္ေျပာမွလူခ်င္းခြာကာ
'သားတို႔လာၾကေလ´
ရွားေလာ့မွရွက္ရွက္နဲ႔ၿငိမ္ေနသည္၊
'အမယ္ေလး၊ရွက္မေနပါနဲ႔၊လုပ္တုန္းကလုပ္ၾကၿပီ၊´
ေရႊရတုစေနာက္လိုက္ရာရယ္သံမ်ားထြက္ေပၚလာသည္၊
'ေျပာပါၪီး၊ေခၚရတဲ့အေၾကာင္းအရင္း´
'မာမီလာသြားတယ္၊လာမယ့္တန္ေဆာင္တိုင္ၾကရင္ေတာင္ႀကီးကိုခရီးထြက္ခ်င္တယ္တဲ့´
'မာမီေတာင္ႀကီးအိမ္ကိုမသြားေတာ့တာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ၊´
'မာမီကမားမားကိုသတိရမွာစိုးတဲ့စိတ္နဲ႔မသြားတာအေတာ္ၾကာေနၿပီ၊အခုကလည္းမိသားစုလိုက္သြားမယ္တဲ့၊ယြန္းထင္တို႔ညီအမေတြကိုလည္းေခၚမယ္တဲ့၊နင္လည္းလိုက္ရမယ္တဲ့´
'မျဖစ္ဘူးေလအမရဲ့၊နင္မိန္းမပါလိုက္မယ္ဆိုCompanyဘယ္သူနဲ႔လြဲခဲ့မွာလဲ´
'တို႔တူေနသူရိန္ေမာင္နဲ႔မိုးသစ္ေတာရိွပါတယ္၊ဘာမွပူစရာမလိုပါဘူး´
'အဆင္ေျပတယ္ဆို၊လိုက္ခဲ့ပါမယ္၊မာမီက်န္းမာေရးကလည္းသိပ္မေကာင္းေတာ့သိပ္ေတာ့စိတ္မခ်ဘူး၊အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေအးေဆးအိမ္မွာပဲေနေစခ်င္တာ၊အခုအခ်ိန္ထိေရာဂါရယ္လို႔မရိွေပ့မဲ့ေသြးတိုးဘာညာကတခါတေလတိုင္းလိုက္ရင္တက္ေနတတ္တယ္´
'သူလည္းပင္ပန္းေနတာပါ၊ရတုရယ္၊သူမွာအကိုလည္းမရိွေတာ့ဘူး၊ခ်စ္တဲ့သူလည္းမရိွေတာ့ဘူးေလ၊သူေျမးေတြသမီးေတြမ်က္ႏွာေၾကာင့္သာခံစားခ်က္ေတြတင္းခံေနရွာတာ´
'ဟုတ္တယ္၊ရတု၊အန္တီေျပာတာမွန္တယ္၊သူျဖစ္ခ်င္တာလုပ္ေပးရေအာင္ဟာ၊ေက်ာင္းပိတ္ဖို႔ကလည္းမလိုေတာ့ဘူး၊ကေလးေတြေက်ာင္းပိတ္တာနဲ႔ခရီးထြက္ဖို႔ျပင္လိုက္ၾကရေအာင္´
'ဟုတ္ကဲ့ပါအမ၊ကားကေတာ့အိမ္ကကားေတြနဲ႔သြားၾကမယ္မလား´
'အင္းေပါ့၊ဘာမွပူမေနပါနဲ႔၊ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေပါ့ဟယ္´
ထိုအခ်ိန္ေရႊရတုဖုန္းကအသံျမည္လာရာေရႊရတုသက္ျပင္းခ်ကာ
'ခဏေလးေနာ္၊ဖုန္းကိုင္လိုက္ၪီးမယ္´
ရံုးခန္းထဲကေနထြက္သြားကာဖုန္းကိုကိုင္လိုက္သည္
'Amanda,We have nothing to talk.Stop calling me around´
ယြန္းထက္လည္းရံုးခန္းထဲကေနအျပင္မွာဖုန္းေျပာေနတဲ့ေရႊရတုကိုေငးၾကည့္ေနတယ္၊
'အန္တီရွားေလာ့၊´
'ေျပာေလသမီးယြန္း´
'ေဒၚက်န္ရစ္ႀကီးဘာျဖစ္ေနတာလဲ´
'ေၾသာ္၊သူUSမွာတုန္းကေကာင္မေလးေလေဖာက္ျပန္လို႔ရတုကထားခဲ့ၿပီးအိမ္ျပန္လာတာ၊ျမန္မာျပည္ေရာက္ကတည္းကဖုန္းေတြေတာက္ေလ်ွာက္ေခၚေနတာေလ၊အခုထိပဲ´
ယြန္းထက္လည္းေရႊရတုရဲ့ေဒါသမ်က္ႏွာကိုေငး၍သာၾကည့္ေနသည္၊
ေရႊရတုမ်က္ႏွာကတေျဖးေျဖးခ်င္းပ်က္ယြင္းလာၿပီးမ်က္ရည္မ်ားက်လာသည္ကိုယြန္းထက္သတိထားမိလာရာယြန္းထက္တစ္ရူးတခ်ိဳ႕ယူလာကာေရႊရတုေဘးမွာရပ္ကာတစ္ရူးကိုေပးလိုက္သည္
ယြန္းထက္ကိုၾကည့္ကာ
'ဒါက....´
'မိတ္ကပ္ပ်က္ေနၿပီ....´
ေရႊရတုလည္းတစ္ရူးကိုယူကာမ်က္ရည္မ်ားသုတ္လိုက္သည္
'ငိုမေနပါနဲ႔၊ေစာေစာစီးစီးသိလိုက္ရတာကံေကာင္းပါတယ္၊ေဒၚက်န္ရစ္ရဲ့´
ေရႊရတုလည္းယြန္းထက္ကိုၾကည့္ကာရယ္လိုက္သည္၊