တစ်လမ်းကျော်မှာအချစ်ရှိတယ်(s 2)တစ္လမ္းေက်ာ္မွာအခ်စ္ရိွတယ္(s2)completed

side story:2

အားလပ္ရက္ေန့တူေတာ္ေမာင္မာန္ရွားေအာင္အိမ္မွာလာရႈပ္ေနေလသည္၊
ယခုလည္းေရႊရတုသစ္ခြပင္ေတြေရေလာင္းေနသည္ကိုပိုက္ကိုအတင္းယူရာေရႊရတုထဘီေပၚေရမ်ားစင္ကုန္သည္
'မာန္ရွားေအာင္၊နင္မကူရင္ထိုင္ေန၊ငါ့ကိုေရေတြစိုကုန္ၿပီ၊´
'တီတီေလးကလည္း´
'သြားထိုင္ေနစမ္းပါဟာ၊နင္အဘြားျမင္ရင္ငါ့ေျမးကိုနင္ခိုင္းေနတာလားဆိုၿပီးငါ့ကိုရန္လုပ္ေနမယ္၊´
'တီတီေလးကလည္း´
ထိုအခ်ိန္ကားဟြန္းတီးသံ​ၾကား၍မာန္ရွားေအာင္ၿခံတံခါးထဖြင့္သည္၊
'ဟဲ့၊ယြန္းထက္နင္ဘာလာလုပ္တာလဲ´
'နင္ကိုရြာသာႀကီးပို႔မလို႔လာေခၚတာ၊´
'ငါအေကာင္းေမးေနတာ´
'ငါအေမနဲ႔စကားမ်ားလာလို႔သူကားခိုးလာတာ´
ေရႊရတုနားေထာင္ရင္မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္၊
အေတြးထဲမွာလည္းဒီကေလးမတကယ္မလြယ္ပါလားဟု​ေတြးေနေလသည္၊
'နင္ကလည္းဟာအန္တီသဒၵါကိုလည္းသနားပါၪီး၊နင္အေဖဆံုးသြားကတည္းကနင္အေမကနင္နဲ႔နင္ညီမေလးကိုလည္းၾကည့္ရတယ္၊ၿပီးေတာ့အလုပ္ကလည္းလုပ္ရေသးတယ္´
'ေတာ္စမ္းပါဟာ၊ငါ့ၾကည့္ရတယ္ေျပာရေအာင္၊ငါသူ႔ကိုဘယ္ႏွခါမ်ားအဆင္မေျပေအာင္လုပ္ဖူးသလဲ၊အခုကလည္းအိမ္ေျပာင္းၿပီးငါအခန္းေနရာခ်ၿပီးမွဟိုအငယ္မသြန္းထက္အခန္းလဲခိုင္းလို႔ရန္ျဖစ္လာတာ´
'ကေလးပဲဟာ၊အေလ်ာ့ေပးလိုက္ပါ´
'ဟဲ့၊ငါ့ကိုအပိုလာမေျပာနဲ႔၊အဘြားေကာ´
'အျပင္ခဏသြားတယ္၊အလုပ္ကိစၥ´
ယြန္းထက္သစ္ခြပင္ေတြကိုေရေလာင္း၊အုန္းခြံလဲေနသည့္ေရႊရတုကိုေသခ်ာေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ကာ
'ဟဲ့၊အဲ့တာနင့္ကိုဟိုတခါကလာႀကိဳတဲ့အေဒၚဆိုတာႀကီးမလား´
'ဟုတ္တယ္ေလ၊ဘယ္လိုလဲ၊ငါအေဒၚလွတယ္မလား´
'ငါအေမဒါႀကီးကိုဘာေၾကာင့္မ်ားႀကိဳက္သလဲမသိ´
ေရႊရတုၾကားေတာ့ၿပံဳးကာသူမဘက္ထြက္လာသည္
'ေၾသာ္၊မေတာ္လိုက္ရတဲ့သမီးေလး၊ဘယ္လာတာလဲ´
'ဘာ!´
'ေၾသာ္၊မင္းအေမသာငါနဲ႔ညားမယ္ဆို၊မင္းငါ့ကိုေမေမေခၚေနရေလာက္ၿပီေလ၊သမီးေလးရဲ့´
'အဘြားႀကီး၊စကားကိုၾကည့္ေျပာ၊´
'အမယ္ေလးလာလာခ်ည္ေသးရဲ့၊မင္းေလးေျပာေတာ့ေကာင္းသလား၊မိစြာေတး´
'ကြၽန္မကိုအဲ့လိုမေခၚနဲ႔!´
'ေခၚေတာ့ဘာျဖစ္သလဲ၊မိစြာေတးရဲ့´
'ေၾသာ္ေဒၚက်န္ရစ္!´
'ဘာေျပာတယ္´
'ကြၽန္မအေမပစ္လို႔က်န္ရစ္ျဖစ္တာေလ၊ေဒၚက်န္ရစ္ရဲ့´
'မိစြာေတး!´
'ေဒၚက်န္ရစ္!´
ထိုအခ်ိန္ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္နဲ႔ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္ျပန္ေရာက္လာေလသည္၊
'ဟဲ့ဟဲ့၊ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ´
ထိုကေလးမၪီးေအာင္အရင္တိုင္ေလသည္၊
'ဘြားဘြား၊သမီးကိုဘြားဘြားသမီးကအႏိုင္က်င့္တယ္´
'ေအာင္မာ!မင္းအရင္လာခနဲ႔တာေလ၊မိစြာေတးရဲ့´
'ကဲ၊ေရႊရတုရယ္ကေလးနဲ႔ၿပိဳင္ၿပီးဘယ္လို​ေတျြဖစ္ေနတာလဲ´
'မာမီ!´
'ေတာ္စမ္း၊လာ၊ေျမးေလးလာ၊´
ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္ကိုဖက္ကာယြန္းထက္အိမ္ထဲဝင္သြားသည္၊
ရွားေလာ့တစ္ေယာက္လည္းညီမျဖစ္သူဆီကိုေလ်ွာက္လာကာ
'ယြန္းေလးနဲ႔ဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊´
'ေၾသာ္၊ငါကိုေဒၚက်န္ရစ္တဲ့၊အမရယ္´
ရွားေလာ့ရယ္ရွာသည္၊
'မရယ္ပါနဲ႔၊အမရာ´
'ေအးပါဟယ္၊ကေလးမေျပာတာလည္းဟုတ္ေနတာပဲကို´
'ေနစမ္းပါၪီး၊သူအေဖကဘယ္တုန္းကဆံုးသြားတာလဲ´
'သူဆယ္တန္းႏွစ္မွာေလွကားေပၚကျပဳတ္က်ၿပီးဆံုးသြားတာ´
'ေၾသာ္၊´
'သဒၵါထက္လည္းသနားပါတယ္၊သူ႔သမီး၂ေယာက္ကိုထိန္းရ၊သူ႔ေယာက်ာ္းအလုပ္ေတြကိုလည္းဆက္ခံရနဲ႔၊တေလာကမွတလမ္းေက်ာ္ကိုေျပာင္းလာၾကတာ´
'ေနပါ၊ငါမသိခ်င္ပါဘူးအမရယ္´
'မသိခ်င္ေပလို႔ပဲေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔၊အလုပ္ေတြလက္စသတ္ၿပီးအထဲကိုလာခဲ့ခ်ည္၊မုန္႔စားရေအာင္´
ေရႊရတုလည္းေျခလက္ေဆးကာအမျဖစ္သူနဲ႔အတူမုန္႔မ်ားကူထည့္ေပးေနသည္၊
မုန္မ်ားကိုဧည့္ခန္းထဲေရႊရတုယူလာကာ
'ကဲေရာ့၊မိစြာေတး´
'စိတ္မရိွပါနဲ၊လက္ေကာေဆးရဲ့လားဟင္၊ေစာေစာကေျမၾကီးေတြကိုင္ေနတာေတြ့တယ္ေလ´
ထိုသို႔​ေျပာေသာယြန္းထက္ေဘးေရႊရတုထိုင္ကာ
ပန္းကန္ထဲကမုန္႔တခုယူစားကာထထြက္သြားေလသည္
'ဘယ္လိုေတာင္´
'နင္စာေတြရၿပီလား၊´
'ပူမေနနဲ႔၊က်မွာ´
'ဟ၊အဲ့လိုလည္းမဟုတ္ေသးဘူးေလ´
'ဟဲ့၊လပတ္စာေမးပြဲေတြအတြက္နဲ႔ငါကိုၪီးေနွာက္လာမစားနဲ႔၊ငါက်ေနၾက၊အေရးႀကီးတာေနာက္ဆံုးႏွစ္ကုန္စာေမးပြဲပဲ´
'ေအးပါ၊ငါသိပါတယ္´
'ေၾသာ္၊ဒါနဲ႔ဘြားဘြား၊ေနာက္၂ရက္ေန့ရင္သမီးတို႔အိမ္တက္ပြဲရိွတယ္၊ဘြားဘြားလာရမယ္ေနာ္´
'လာမွာေပါ့၊သမီးေလးရဲ့´
ႏွစ္ရက္ခန္႔ၾကာ္ေသာ္ယြန္းထက္တို႔အိမ္တက္ပြဲ၌
'ေဒၚက်န္ရစ္ပါလား´
'မိစြာေတးေလး´
ႏွစ္ေယာက္သားမၾကည္ၾကည့္ၾကည့္ေနၾကေလေတာ့ေဘးလူမ်ားေနရခက္ေလသည္
'ရတုေနေကာင္းတယ္ေနာ္´
လူႀကီးေတျြဖစ္ေနၾကၿပီမို႔ထက္သဒၵါဟာမာနေလ်ာ့ကာအရင္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္၊
ေရႊရတုလည္းၿပီးခဲ့သမ်ွကိုေမ့လိုက္ၿပီမို႔၊
'အင္းေကာင္းပါတယ္၊နင္ေကာအဆင္ေျပတယ္မလား´
'အင္းေျပပါတယ္၊ငါသမီးႀကီးကိုေတာ့နင္သိၿပီးသားပါ၊ဒီမွာကေတာ့အငယ္ေလးသြန္းထက္တဲ့ေလ၊´
'ေၾသာ္ေအး၊ခ်စ္စရာေလးပဲ၊´
'လာၾကေလ၊အလႉေပ့မဲ့ကိုယ့္အသိေလာက္ပဲဖိတ္တာမို႔လူနည္းတယ္ေလ´
'နင္ေယာက်ာ္းဆံုးသြားၿပီဆို၊သဒၵါ´
'အင္းဟုတ္တယ္၊ၾကာပါၿပီ၊ငါျပန္မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး´
'သြားတဲ့လူလည္းသြားၿပီမို႔နင္လည္းသိပ္မေတြးနဲ႔ေတာ့´
'အင္း၊ထည့္စားၾကေနာ္၊အန္တီဂေရစ့္ဝေအာင္စားေနာ္၊သမီးယြန္းအန္တီကိုထည့္ေပးလိုက္´
'ဟုတ္ေမေမ၊ေဒၚက်န္ရစ္စားေနာ္၊အားမနာနဲ႔´
ယြန္းထက္ကၿပံဳးၿဖီးျပၿပီးရြဲ႔ေစာင္းကာေျပာလိုက္ေလသည္
'ဟဲ့၊သမီးလူႀကီးကိုဘယ္လိုေတြေျပာေနတာလဲ၊ရတုရယ္၊ငါေတာင္းပန္ပါတယ္´
'အေမကဘာကိစၥနဲ႔ေတာင္းပန္ေနတာလဲ၊အမွန္ေျပာတာအမွားလား´
'ယြန္းထက္၊ပါးစပ္ပိတ္ထား၊လူေတြၾကားထဲငါ့ကိုပါးထရိုက္ေအာက္လုပ္မေနနဲ႔´
'အေဖဆံုးသြားတာကေကာ....´
'ယြန္းထက္!၊သြားအခန္းထဲသြား!´
မိခင္ျဖစ္သူေအာ္လိုက္၍ကေလးမငိုကာထထြက္သြားသည္၊
'အားနာလိုက္တာ၊အန္တီနဲ႔ရတုသံုးေဆာင္ၾကေနာ္၊ဟိုဘက္ဝိုင္းေတြသြားဧည့္ခံလိုက္ၪီးမယ္´
ေရႊရတုလည္းကေလးမပံုစံဟာဂ်စ္ကန္ကန္ႏိုင္ေနပံုဟာအရာတခုခုကိုပုန္ကန္ေနသလိုျဖစ္ေနတာကိုသတိထားမိေလသည္၊
ထိုအခ်ိန္ရပ္ကြက္လူႀကီးမ်ားႏွင့္ရဲမ်ားေရာက္ခ်လာသည္၊
'ေဒၚသဒၵါထက္ဟုတ္ပါသလား´
'ဟုတ္ပါတယ္၊´
'ခင္ဗ်ားကိုခင္ဗ်ားခင္ပြန္းၪီးမိုးရန္ေသဆံုးမႈမွာသံသယရိွသူအေနနဲ႔ဖမ္းရပါမယ္၊ေရ႔ွေန့ေခၚခြင့္ရိွပါတယ္၊ျပန္လည္ေျခပခြင့္ျပဳပါတယ္၊´
'သဒၵါ´
ေရႊရတုလည္းေၾကာင္သြားသည္
ထက္သဒၵါလည္းမ်က္ရည္မ်ားက်ရံုသာႏွင့္လက္ထိပ္အခတ္ခံလိုက္သည္
သမီးအငယ္ကအိမ္ေပၚထပ္တက္ကာအမျဖစ္သူကိုေျပးေခၚသည္
'ေမေမ!၊ေမေမကိုမဖမ္းပါနဲ႔´
'သမီး၊ေမေမေျပာတာမွတ္မိတယ္ေနာ္၊´
'ေမေမ´
ယြန္းထက္တစ္ေယာက္မိခင္လက္ကိုၿမဲျမံေနေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားကာငိုေလသည္၊
ထက္သဒၵါမ်က္ရည္မ်ားၾကားကေရႊရတုကိုၾကည့္ကာေျပာလိုက္သည္
'ရတု၊ငါနင့္အေပၚမေကာင္းခဲ့တာမွန္ေပ့မဲ့ငါ့သမီးေလးေတြကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးပါဟာ၊ငါေတာင္းဆိုပါတယ္၊´
ေရႊရတုလည္းေလာေလာဆယ္ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ
'ေအးပါ၊ငါဂရုစိုက္လိုက္မယ္၊နင္အတြက္လည္းငါကူညီေပးမယ္´
'ေက်းဇူးပါဟယ္´
ရဲမ်ားမိခင္ကိုအိမ္ထဲကဆြဲေခၚသြားသည္ႏွင့္ယြန္းထက္နဲ႔သြန္းထက္ညီအမႏွစ္ေယာက္ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ကာငိုကုန္သည္၊
ဧည္သည့္မ်ားကလည္းေခ်ာ့သူကေခ်ာ့၊ျပန္သူကျပန္ကုန္သည္၊
ယြန္းထက္ဘာမွမေတြးႏိုင္ေတာ့ပဲအသက္ရႉၾကပ္လာသည္
မ်က္လံုးမ်ားျပာကာလဲက်သြားသည္၊
'ယြန္းထက္!ကေလးမ!ဆရာဝန္ေခၚ!´
အကုန္လံုးလည္းျပာယာေတြခတ္ေနၾကသည္၊
အမႈရင္ဆိုင္ရင္ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္နဲ႔ရွားေလာ့ေအာင္ခိုင္တို႔ကလုပ္ေနခ်ိန္ကေလး၃ေယာက္ကိုေရႊရတုကေစာင့္ၾကည့္ေနေလသည္၊
ဆရာဝန္ျပန္ၿပီးခဏအၾကာယြန္းထက္ႏိုးလာသည္၊
'ႏိုးလာၿပီလား´
'အင္း´
'မင္းအေမနဲ႔အေဖဘာေတျြဖစ္ခဲ့တာလဲ၊ယြန္းထက္၊မင္းသိေနတယ္မလား´
'အရာအားလံုး​ကအန္တီေၾကာင့္ျဖစ္ရတာ´
'ဟ၊ထက္သဒၵါနဲ႔ငါတြဲတာ၁ႏွစ္ေတာင္မျပည့္ခဲ့ဘူး၊မင္းအေဖျဖတ္လုလို႔သူနဲ႔ဒင္းညားတာေလ၊ဘာေၾကာင့္ငါေၾကာင့္ျဖစ္ရသလဲ၊ရွင္းစမ္းပါၪီး´
'အဲ့ေန့ကကြၽန္မေက်ာင္းကျပန္လာေတာ့အေဖကအေမနဲ႔ရန္ျဖစ္ေနတယ္၊ေရွးေဟာင္းေနာက္ျဖစ္အေၾကာင္းေတြေျပာရင္းေပါ့၊ေနာက္ဆံုးအေဖကေသြးဆိုးတာမို႔အေမကိုရိုက္တယ္၊အေမကမခံႏိုင္ေတာ့ေလွကားကေနတြန္းခ်လိုက္တာ၊ကြၽန္မမ်က္စိေရ႔ွမွာပဲ´
'ဒါဆိုမင္းအေဖကိုမင္းအေမတကယ္သတ္ခဲ့တာေပါ့´
'အေဖကအဲ့အခ်ိန္ထိမေသဘူး၊ေဆးရံုက်မွေသတာ၊´
'ကဲပါ၊ထားပါ၊မင္းတို႔ကငယ္ေသးတယ္၊မင္းညီမေလးကလည္းေခ်ာ့မရဘူး၊ငိုေနတုန္း´
'ပါး၂ခ်က္ေလာက္ဆင့္ရိုက္ေပးလိုက္ၿငိမ္သြားလိမ့္မယ္´
'မင္းဒီလိုေတြဘယ္ကတတ္တာလဲ၊´
'အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္တတ္တဲ့အေဖဆီကတတ္တာ´
ယြန္းထက္ခံစားခ်က္ကိုသတိထားမိလာေတာ့အျမင္ကတ္ျခင္းရာခိုင္ႏႈန္းေလ်ာ့နည္းသြားေလသည္၊
'ကဲ၊မင္းေဆးေသာက္ရမယ္၊အဲ့ေတာ့အစာစားမယ္၊ထ´
'ဗိုက္မဆာဘူး´
'မဆာလို႔မရဘူး၊ေဆးကိုအစာမပါပဲမေသာက္ရဘူး၊ထ´
'မထဘူး၊´
ေရႊရတုလည္းေျပာမရတဲ့အဆံုးဆြဲမခ်ီလိုက္သည္
'ေဒၚက်န္ရစ္!´
'မလႈပ္နဲ႔!ငါခါးအနာခံခ်ီရတာေနာ္!ၿငိမ္ၿငိမ္ေန!´
အခန္းထဲကေနေအာ္ဟစ္ကာထြက္လာတဲ့ထိုႏွစ္ေယာက္ကိုမာန္ရွားေအာင္နဲ႔သြန္းထက္တို႔ေၾကာင္ကာၾကည့္ေနသည္
ထမင္းစားခန္းထဲက်မွာခ်ေပးကာထိုင္ခံုမွာထိုင္ေစသည္၊
'ကဲ၊ေရာ့၊ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စား´
'မစားဘူး´
'ၿမိဳလို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္!´
'တီတီေလးရယ္၊လူမမာကိုဘယ္လိုေတာင္ဆက္ဆံေနတာလဲ´
'ဟဲ့ခါးအနာခံၿပီးခ်ီလာရတာ၊စားစရာရိွတာစားစကားမမ်ားနဲ႔´
ယြန္းထက္လည္းတင္းခံေနရင္းဗိုက္ဆာေနသည္မို႔ဗိုက္ကအသံထြက္လာသည္၊
ေရႊရတုသေဘာက်သလိုၿပံဳးကာေခါက္ဆြဲပန္းကန္ကိုေရ႔ွတိုးေပးလိုက္သည္၊
'ကဲ၊တင္းခံမေနပါနဲ႔၊စားလိုက္ပါ´
ယြန္းထက္လည္းသက္ျပင္းခ်ကာယူစားလိုက္သည္၊
ယြန္းထက္စားၿပီးသည္ႏွင့္ေဆးေသာက္ကာအခန္းမွာျပန္အိပ္ေလသည္၊
ေရႊရတုလည္းေတြးစရာမ်ားလာေလေတာ့ဝရန္တာထြက္ကာထိုင္ေနစဥ္
'ေဒၚက်န္ရစ္´
'ဟမ္´
သြန္းငယ္ေလးကၿပံဳးကာမိမိရိွရာဆီေလ်ွာက္လာေလသည္၊
'သမီးဘာျဖစ္လို႔လဲ´
'အန္တီနာမည္ကတကယ္ႀကီးေဒၚက်န္ရစ္လား´
'မဟုတ္ပါဘူးကြယ္၊မင္းအမေလ်ွာက္ေခၚေနတာ´
'ေၾသာ္၊ေမေမကဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာတဲ့လဲဟင္´
'ျပန္လာေတာ့မွာပါ၊အန္တီတို႔ႀကိဳးစားေနပါတယ္၊သမီးရဲ့´
'ေမေမနဲ႔မမကမတည့္ဘူး၊အေဖနဲ႔လိုပဲခဏခဏရန္ျဖစ္တယ္´
'သမီးအေဖနဲ႔အေဖကရန္ခဏခဏျဖစ္တာပဲလား´
'ဟုတ္ေဖေဖကေလ....´
'သြန္းထက္!နင္ကိုေမေမဘာေျပာထားလဲ၊အိမ္ကအေၾကာင္းေတြအျပင္လူမေျပာျပရဘူးမေျပာထားဘူးလား၊လာ၊နင္ငါနဲ႔လာအိပ္၊´
'သမီးဘာသာအခန္းမွာအိပ္မယ္´
'မအိပ္ရဘူး၊လာစမ္း၊ေဒၚက်န္ရစ္ကဧည့္ခန္းထဲမွာအိပ္လို႔ရတယ္၊´
'ဘာ´
'မအိပ္ခ်င္ျပန္လိုက္´
ယြန္းထက္တစ္ေယာက္ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ထြက္သြားေလသည္