පාන්දර 4. 00 ට පමන බසයට නැගගත් ලියුමි සුව පහසුව ඉදගෙන ජනෙලයෙන් අහස බැලුවේ තරමක් බයකිනි.
" මං මේ කරන්නෙ වැරද්දක් ද ?"
" කාවවත් දන්නෙ නැති පළාතකට ගිහින් මට කරදරයක් වෙයිද? "
" එත් මට ආයෙ වලව්වට යන්න බැ ඒ අපායට නම් යන්න බැ ආයෙත් "
එහෙම තනියම කියවමින් ඇය තම බෑගය පපුවට තදින් තුරුලු කරගත්තා . ඇය දිහා බස්‍ රථයෙ සියලු දෙනා අමුතු විදිහට බලමින් හිටියා .
" ඇයි මේ හැමොම අමුතු විදිහට බලන්නෙ "
එහෙම හිතපු ලියුමි බයෙන් වගෙ වටපිට බැලුවා ඇයට දැනුනෙ ලොකු තනිකමක්. ඉස්සරහට කුමක් වේ දැයි හිතමින් ඇය බයෙන් හුස්ම ගත්තා .
" පැටියෝ ටිකක් එහාට යන්න පුලුවන් ද?"
ජනෙලය දිහ බලාගෙන ඇය මොනතරම් දුක් වින්දාද කියලා හිතමින් ඉද්දී ඇයට ඇහුනෙ තරුණියක් ගෙ කටහඩක් .
" දෙයියනේ අක්කා කෙනෙක් "
එහෙම හිතුව ලියුමි හිනාවෙලා ටිකක් එහාට වෙල ඇයට ඉදගන්න ඉඩ දුන්නා . ලියුමිට පොඩි සහනයක් දැනුනා හිතට ගැහැනු කෙනෙක් හම්බුන නිසා . ලියුමි බය නැතිව කවුද කියලාවත් නොද්ද ඒ තරුණිය සමග කතා කරා .
" අනෙ මගෙ කෙල්ල ගොඩක් දුක් විදලානෙ "
එහෙම කියපු තරුණිය ලියුමිව බදාගත්තා .
" අක්කෙ ඇත්තටම මට යන්න තැනක් නැහැ . ඔයාට පුලුවන්ද රස්සා~~~
ලියුමිට කියන්න හැදුව දේ සම්පුර්ණ කරගන්න බැරි උනෙ දුරකතන ඇමතුමක් ආව නිසා .
" මොකක් !!! පොලිසියේන් ආවද ?"
" ශික්!! එහෙනම් අනිත් තැනට ගෙනියන්න අපේ ... මං තව එකීයක් අරගෙන එන්න්ම් "
" අනෙ සොරි පැටියෝ කෝල් එකක් ආවනෙ .... ආ මොකද්ද කිය කිය හිටියේ . රස්සාවක් නෙද ?
බය වෙන්න එපා මං හොයලා දෙන්නම් එකෙන් සල්ලී ගොඩක් හම්බෙනවා "
තරුණිය එහෙම කියමින් ලියුමිගෙ කම්මුල් මිරිකුවා .
" ඇය ඇත්තමද ?"
أنت تقرأ
𝐋𝐀𝐌𝐏𝐒 𝐎𝐅 𝐋𝐎𝐕𝐄 ☑️
القصة القصيرة𝖦𝖫 𝖲𝖳𝖮𝖱𝖸 ""මේකී මිනිස්සු එක්ක බුදියන එකීයක් ද?"" ""මං ඔයාට පහනක් පත්තු කරා අක්කෙ.. ඒ අපේ ආදරේ වෙනුවෙන් "" මට දරාගන්න හරිම අමාරුයි . මිනිස්සු සත්තුන්ට වඩා අන්තයි. එයලාට ඕන උනාම ජිවිතේට එනවා . හොද කෙනෙක් හම්බුනාම ජිවිතේන් යනවා . හැගිම් සෙල්ල...
