⚜︎You Are My Home⚜︎

9. ✔ ꙳-yaralı bir kırlangıçtı. ꙳

Kim Taehyung sözünü dinlemeden tanımadığı erkeklerle sarmaş dolaş giden Jimin'in ardından bakmış, eline aldığı şarap bardağını avcunun içinde parçalamak ister gibi güç vererek sıkmıştı.

Aklında sadece Jimin'in neler yapabileceği geziniyor, aklına dolanlarla gözlerini saniyelik kapayıp derin nefes alıyordu. Bir psikolog olarak sağlıklı düşünmesi gerek olan bu konu da bocalamaması gerekti.

Kim Taehyung emindi, bu gecenin o yatakta biteceğine. Doymayacağına, doyurulamayacağına. Seksi tattığı anda yine ve yine her gün kendisiyle yapmak istediği gibi daha da çok isteyecekti. Bariyerleri, kendine koyduğu kuralları arttıracak kendine yeni çizelge çizecekti.

Bir yıldır biraz bile unuttukları ile geçmişine dönecekti. Nasıl geçmişte yanıp, ateş olduysa yine olacaktı.

Bu yolun sonunda beraber olduğu kişiden tatmin olmamaya başlayacaktı, her hastasının kendisine söylediği şikayetlerinde ki gibi... Kim Taehyung bunu oldukça iyi biliyordu. Yine de Jimin diğer hastaları gibi değildi, bu da Jimin'in tedavi olmasını zorlaştırıyordu.

Herkes bir zamandan sonra kendisine güvenerek geçmişini açıyordu ve geçmişleriyle yüzleşiyordu ama Jimin hiç bir şekilde kendini açmıyordu. Derdini cinsel temasa vuruyordu... Başta böyle değildi, ilk anda ama ikinci ve üçüncü seferde Jimin tahrik hareketlerine Kim Taehyung, üzerinde başlamıştı.

Park Jimin, gözüne kestirmiş, beğenmişti. Elde etmek eskiden emeliydi ama Kim Taehyung tanı koymuştu. Biliyordu bir iki seksten sonra Jimin kendisinden tatmin olmamaya başlayacaktı.

Kim Taehyung bir psikolog olarak böyle tanı koyuyordu Jimin'e...

Doğru tanı bu olmasa bile...

Diğer hastaları dertlerini anlattıkça güç kazanmış, konuştukça dertlerine çare bulmuşlardı. Jimin açmıyordu kendini, ona onun gibi ayak uydursa bile açmıyordu...

Zordu Park Jimin, yaralı bir kırlangıçtı.

Şimdi gitmişti, kendisine sinir olarak gitmişti hem de biliyordu. Karşısında oturan oğlan yüzünden ona kızıyordu, kendi kafasında biliyordu derdini her zaman ki gibi. Ama karşısında ki oğlana da gelme diyemezdi ki, o kadar ısrarın ardından bir anda...

"Hyung yemekler çok leziz, yesene niye yemiyorsun?"

"Akşam biraz fazla kaçırdım, Jungkook."

"Hadi ama bir çatalcık." esmerin konuşmasına karşılık ısrarla kendi çatalıyla yemek uzatması ile Taehyung, kendi çatalıyla bir parça balık alarak ağzına atmıştı.

"Bir derdin mi var hyung?" kendine sorulan soruyla bir anlık derdim hastam demek istemişti ama gülümseyerek başını hayır anlamında, onaylamazcasına sallamıştı.

"Bir kadın geldi bu gün yaşadığı bir takım sorunlar yüzünden ona takıldı kafam." diyerek karşısında ki oğlanı yanıtladıktan sonra, sıktığı bardağı dudaklarına götürüp beyaz şampanyadan bir yudum almıştı.

"Anlata bilirsin kafana takılan bir kısmı istersen."

"Stajyer olarak akıl mı vereceksin uzmanına?" derken sağ kaşı bilmiş, üstünlük taslayarak havalanmıştı.

"Ne haddime hyung sadece dinlemek istedim." diyip tebessüm etmesiyle Taehyung'un, aklına beyaz tenli düşmüştü.

"Boşver hadi yemeğini ye ve eve git. Ailen neden gece yarısı bu kadar geç eve gelmediğini merak etmişlerdir."

"Babam biliyor hyung hocamlayım dedim." demesiyle Taehyung bir sorun olmayacağı için sevinmişti. Ardından tekrar aklını yiyen düşüncelere dalmıştı.