seer | teen wolf [1]

chapter forty one: beta with ied

"Sorun ne? Neden böyle davranıyorsun farkında olmadan yanlış bir şey mi yaptım?" Isaac, Derek'e doğru adımlayarak sorarken Rosa da aynı şeyi merak ettiği için masaya yaslanarak onları izliyordu. Derek birkaç dakika sessiz kalırken sonunda Isaac'e doğru dönmeden cevap verdi. "Hepiniz buradayken devam edemez şuan Cora da burada. Yani bu gece gitmelisin." İkisi de onun sözlerine kaşlarını çatarken Isaac kafasını iki yana sallayarak sordu.

"Nereye gidebilirim ki?" "Bilmiyorum nereye olursa git işte." "Derek şuan saçmalıyorsun farkında mısın?" Rosa masaya yaslanmaya devam ederek sorarken kollarını birbirine bağlamıştı. Derek birkaç saniyeliğine ona dönüp bakarken hızla söyledi. "Buna karışma Lina seni ilgilendiren bir şey yok." Kızıl kız kaşlarını çatarken gözlerini devirmeyi de ihmal etmemişti. Yinede sessiz kalırken Isaac'in tekrar sorduğunu duydu.

"Neden bunu istiyorsun yanlış ne yaptım?" "Gitmeyerek yapıyorsun." Derek sonunda arkasını dönerek söylerken Isaac sadece yüzüne bakıyordu. "Derek lütf-" "Sana gitmeni söyledim!" Derek aniden onun sözünü keserek elindeki bardağı fırlatırken Isaac başını kolları arkasına saklamıştı. Birkaç saniye sonra başını kaldırırken yüzünden geçen hayal kırıklığı ifadesi ile adama bakmayı bıraktı. Rosa onun başka bir şey söylemeden çatı katından çıkışını izlerken arkasından bakmayı bırakarak adama döndü.

"Sen kafayı mı yedin?!" "Hayır sana az önce de söylediğim gibi bu işe karışma Lina ortada seni ilgilendiren bir şey yok." Derek kızın ona tepkisine karşı sakin bir şekilde söylerken kızıl kız gözlerini devirmişti. "Gerçekten delirmişsin, nesin sen 5 yaşında falan mı? Onları bir hevesle ısırıp sonra sıkıldığın yavru köpekler gibi öylece dışarı atamazsın! Dışarıda bir alfa sürüsü dolanıyor." "Bunu bilmediğimi mi sanıyorsun? Ne yaptığım hakkında hiçbir fikrin yok sadece kendi tarafından bakarak yargılayıp duruyorsun!" Sonunda adam da tıpkı onun gibi bağırmaya başlarken Cora da arkasında durduğu duvarın yanından çıkmış ve birkaç metre ileride onları izlemeye başlamıştı.

"Ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yok mu? O zaman anlat, anlat da bileyim Derek! Bana ben kendim öğrenmediğim sürece hiçbir şeyi anlatmıyorsun bugün bile geldiğimde çatı katı tamamen dağılmış ve kanlarla kaplı olduğu halde ne olduğunu anlatmamak için olağanüstü bir direnç gösterdiniz. Her zaman hiçbir şeyden habersiz kardeş ben oluyorum!" "Seni korumaya çalıştığımız için beni mi suçluyorsun ayrıca Isaac'ten ya da diğerlerinden hoşlanmadığını zannediyordum şimdi neden onları koruyorsun?"

"Çünkü o benim arkadaşım tamam mı? Onlar beş dakikada hayatını mahvedip sonrada sokağa atabileceğin hayvanlar değil! Ayrıca benden her seferinde bir şeyler gizlemen beni korumuyor bile tamam mı bunu yapmana ihtiyacım yok!" Rosa sonunda susarken onun bir şey söylemesini beklemeden arkasını dönerek kapıya ilerledi. Hızla dışarı çıkarken aniden yüzüne çarpmaya başlayan hızlı yağmur damlaları ile gözünü kısmıştı.

Sarışın kurtadamı görmek için etrafına bakarken hızlı adımlarla yürümeye başladı. "Isaac!" Birkaç dakika sonra adını seslenirken hala bakışlarını arada bir önündeki ıslandığı için çamura dönmüş olan toprağa çeviriyordu. Geçen dakikalar boyunca hala kimseyi görmezken sonunda pes ederek durmuştu. Sonunda aklına telefonu gelirken hızla cebinden çıkartarak ekranı açtı. Olduğundan daha da ıslanmaması için telefonu eliyle üzerini gölgeleyerek açarken sonunda kulağına yaklaştırdı. Birkaç saniye çaldıktan sonra kapanırken kız bu sefer arkasından bir ses duyarak döndü.

"Neden buradasın?" Rosa konuşan çocuğu gördüğünde yüzüne rahatlamış bir ifade yerleşmesine izin verirken cevap verdi. "Seni arıyordum." "Neden? Eğer dönmemi falan söyleyeceksen biliyorsun beni zaten bir kez kovdu." Kızıl kız kafasını iki yana sallayarak konuştu. "Hayır dönmeni falan söylemeyeceğim." "O zaman ne? Onun için özür falan dilemek için ıslanmıyorsun herhalde şuan." "Isaac sözümü kesmeden konuşmama izin verecek misin?" Rosa sonunda söylenirken sarışın çocuk bu sefer sessiz kaldı.