seer | teen wolf [1]

chapter sixty four: normal teenagers

ben burada yine biraz zaman atlaması yaptım cok fazla degil sadece birkac sahne icin yani zaten neresi olduğunu anlarsiniz

"Lydia'yı kaçırdı derken?" Rosa kaşlarını çatarak sorarken Allison da onun gibi endişeli bir ifadeyi yüzünde taşıyordu. "Rosa bunu 3 defa anlattık biliyorsun değil mi?" Scott gözlerini devirerek ona cevap verdiğinde Rosa da gözlerini devirmişti. "Yine de ikisi kurtadam dört kişinin içinde nasıl hiçbiriniz fark etmedi?" "Bunu da dördüncü soruşun." Rosa tekrar konuştuğunda bu sefer cevap veren kişi Stiles olmuştu.

Rosa ona cevap vermek yerine olduğu yerde dönmeyi bırakarak arkasını dönerken sonunda hepsi sessiz kalmıştı. "Belki..? Hayır." Birkaç saniye sonra Rosa aklına bir şey gelmiş gibi görünürken sonunda tekrar sustu. Stiles ona kaşlarını çatarak bakarken sordu. "Ne oldu yine ne geldi aklına?" Kız da ona dönerken birkaç saniye arada kalmış gibi görünse de sonunda sorgular bir şekilde konuştu. "Bayan Martini yaralarsam okuldan uzaklaştırma alıp almayacağımı merak ediyordum." "Ne?"

Stiles ve Scott aynı anda kaşlarını kaldırarak sorarken Rosa kendini savunarak konuştu. "Onu öldüreceğim demedim sonuçta. Biraz kan çıksa yeter." Scott ve Stiles hala yüzlerine aynı ifadeyi taşıyarak ona bakmaya devam ederken Allison gözlerini devirmişti. "Büyü için istiyorum sadist falan değilim gerizekalılar." Kızıl kız bu sefer bıkkın bir şekilde onlara söylenirken Scott'ın ağzından anladığını belirten bir 'ha' çıkmıştı.

Rosa gözlerini devirirken bu sefer Allison'a bakarak konuştu. "Eve gidiyorum seni de bırakmamı ister misin?" Allison ona kafasını sallarken yerinden kalktı. "O zaman bizde babamla konuşmaya gidelim belki aramalardan yeni bir şey çıkmıştır." Stiles da onların arkasından ayağa kalkarken söylemişti.

***

"Gerçekten nasıl oluyorda siz kurtadamların en gerekli olduğu zamanlarda koku duyunuz işe yaramıyor?" Rosa, Isaac'in Lydia'nın kokusu ile geldikleri açık otoparktan daha fazla ileriye gidememesine gözlerini devirirken sonunda Isaac de etrafa bakmayı bırakarak ona döndü ve cevap verdi. "İşe yaramamak değil sadece kokusu aniden ortadan kayboluyor." "Evet zaten ikisi çok farklı şeyler."

Rosa sonunda buradan bir şey çıkmayacağını fark ederek oflarken arkasını dönerek arabasına doğru ilerledi. Kapıyı açarak sürücü koltuğuna geçmeden önce kurtadam çocuğa dönerek söyledi. "Geliyor musun yoksa burada havayı koklamaya devam mı edeceksin?" Isaac ona gözlerini devirirken yürümeden önce söylendi. "Koklamıyorum." "Siz yavru köpeklerin tek yaptığı şey bu." Isaac ona bir şey söylemenin faydasız olduğunu bildiği için arkasından yan koltuğa otururken Rosa arabayı çalıştırmadan önceden aklına bir şey gelmiş gibi tekrar ona dönmüştü.

"Scottlarla konuştun mu? Herhangi bir şey bulmuşlar mı?" Isaac belli belirsiz bir kafa sallama verirken cevap verdi. "Bir şey sayılır mı bilmiyorum ama Stiles, akıl hastanesindeki bir kızın bir şeyler bilebileceğini düşünüyormuş." "Eichan mı?" "Evet o yüzden kızı arıyorlarmış." "Yani şuan akıl hastanesinde ki bir kızdan umut bağlıyoruz? Harika, daha ne olabilir ki?" Rosa cümlesinin sonunu daha çok kendi kendine sorar gibi söylerken önüne dönmüştü.

"Yani merak ediyorum da neden hayatımızı sadece bu sefer hangimiz zarar göreceğiz ya da öleceğiz korkusuyla geçirmek zorundayız ki? Bizde sadece bir günümüzü normal gençler gibi geçiremez miydik?" Isaac onun başını direksiyona yaslayarak söylediklerini daha çok kendisine söylemiş gibi olduğunu bilse de yine de konuştu. "Normal gençler ne yapar ki?" Rosa onun sorusu ile küçük bir kıkırdama verirken düşünür gibi konuştu. "Bilmiyorum ki sanırım parti falan verirler? Yani Lydia bir aralar öyle yapıyordu." "Bence parti olmuştu denebilir."