Without you. || Lando Norris

Hoofdstuk 11

POV CARMEN

Het is een paar dagen geleden dat ik Lando voor het laatst heb gezien. Hij is een paar dagen terug weer naar Engeland gevlogen. We hebben gisteren even gefacetimed en praten verder via app. Het is steeds super gezellig en ik kan zo goed met hem praten en lachen.
"Halllooo, aarde aan Carmen" hoor ik en ik schud me uit mijn gedachten. Ik kijk voor me waar Roos zit en kijk haar vragend aan. "Waar zit jij toch steeds met je hoofd Car" lacht ze. Ik haal mijn schouders op en neem een slok van mijn koffie. Roos en ik zitten in een klein schattig tentje wat te drinken. "Het is Lando hé" zegt ze en ze kijkt me streng aan. Ik haal mijn schouders nog een keer op en zucht even. "Laat maar" zeg ik. "Ik wist het" zegt Roos en ze kijkt begripvol. "Praat met me Car, ik weet precies hoe je je voelt. Je moet het niet opkroppen" zegt Roos lief.
"We hebben het een paar dagen leuk gehad, that's it. Het is Lando Norris, die zoekt er echt niet wat achter. Ik moet me niet zo aanstellen" zucht ik.
"Je stelt je niet aan sukkel, het is logisch dat je je daar kut om voelt. Komt hij binnenkort deze kant nog op?" Vraagt Roos me. Ik schud mijn hoofd "hij heeft hier in Nederland nu de race is geweest niks meer te zoeken" antwoord ik en ik neem nog een slok van mijn koffie. "Dan gaan we naar Engeland" zegt Roos vast besloten. Ik grinnik en schud mijn hoofd. "Wat?!" Vraagt ze. "We kunnen toch niet zo naar ze Engeland gaan voor hem, wat moet hij wel niet denken" lach ik. Roos haalt haar schouders op en lacht "Gaan we zogenaamd gewoon een weekendje weg ofzo". Ik grinnik en denk erover na. Het is niet een heel slecht idee.

Het is wat later op de dag en ik heb vandaag heerlijk met Roos gewinkeld. Ik zit nu achter mijn bureau op mijn laptop een cursus te volgen. Lando heeft vandaag niet veel van zich laten horen. Ik daarentegen ook niet omdat ik me de hele tijd afvraag of hij daar wel op zit te wachten. Hij heeft me een half uurtje geleden een berichtje gestuurd of ik zo kan facetimen. Ik heb er nog niet op gereageerd omdat ik niet wanhopig wil overkomen. Ik besluit te reageren. 'Jahoor, bel maar wanneer je wil!'
Nog geen 10 seconden later gaat mijn telefoon af en zie ik een FaceTime gesprek van Lando binnen komen. Shit. Ik kijk nog even snel in de spiegel naar mijn hoofd. Ik heb een rommelige knot op mijn hoofd, een hoodie aan en een bril op voor het computer scherm. Ik zie er niet uit, maar goed ik heb geen tijd meer om iets anders aan te doen ofzo. Ik zet mijn telefoon tegen mijn laptop scherm aan en neem op.
"Hey Lan" zeg ik en ik kijk even naar hem. Hij ligt op zijn bed met een hoodie aan en heeft zijn arm achter zijn hoofd. "Hey you" zegt hij blij en ik zie hoe hij me aanstaart. "Je ziet er goed uit" zegt hij gemeend en ik lach naar hem. "Leugenaar" grinnik ik. Hij heeft het scherm dichtbij zijn gezicht en ik zie hoe hij naar me lacht. Ik kijk even naar de kuiltjes in zijn wangen en krijg een warm gevoel in mijn lichaam. "Ik meen het" zegt hij.
"Hoe was je dag?" Vraag ik hem snel.  Hij grinnikt en antwoord. "Het was oké, ik heb veel getraind en heb even gestreamd op Twitch met Max. En wat heb jij gedaan?" Vraagt hij terug. Ik knik even "ik kreeg al een melding op Twitch inderdaad". "Jij volgt mij op Twitch??" Lacht hij hard. Ohja, kutzooi. Waarom zeg ik dat nou. Ik begin te lachen en voel mijn wangen rood worden. "Big fan he" lach ik. Hij lacht en ik zie zijn ogen glinsteren. "En wat heb jij gedaan vandaag?" Vraagt hij geïnteresseerd. 
"Ik heb gewinkeld met Roos" antwoord ik. "Ofcc, heb je nog wat leuks gekocht?". Ik denk even na, ik heb lingerie gekocht, maar ga ik dat zeggen?Boeie. "Ik heb lingerie gekocht" zeg ik lachend. "Oeee" zegt Lando wenkbrauw wiebelend. Ik lach en schud mijn hoofd. "Modeshow" zegt hij met een grijns. "You wish" lach ik terug. Hij grijnst en geeft me een knipoog.
We praten nog wat over zijn tijd in Engeland en over Roos en Max. 

Na een tijdje is het even stil en ik voel Lando zijn ogen op me branden. Ik kijk even weg naar mijn laptop. "Ik mis je" zegt Lando dan ineens. Ik voel de zenuwen door mijn lichaam gaan en durf hem eigenlijk niet aan te kijken. Ik zie hem in mijn ooghoek me serieus aankijken en besluit hem toch aan te kijken. "Ik jou ook" zeg ik en ik kijk in de camera. Ik zie hem voorzichtig lachen. "Kom je naar de eerstvolgende race?" Vraagt hij me lief. Ik kijk hem aan en glimlach zwakjes. "Ik ben bang dat ik dat niet kan betalen" zeg ik tegen hem. "Ik regel het voor je. Dan kan je Roos meenemen als je wil. Ik zal het leuk vinden als je er bij bent" zegt hij lief. "Lan dat kan ik niet aannemen van je" zeg ik. "Dan regel ik het wel met Roos" zegt Lando lachend. Ik schud lachend mijn hoofd "jij houd ook niet op he". "Nope Love" antwoord hij. De manier waarop hij love zegt geeft me een raar gevoel in mijn buik.

"Ik ga slapen Lan, ik ben kapot. Spreek ik je morgen?" Zeg ik terwijl ik me op mijn bed laat ploffen. Hij trekt een pruillipje en kijkt me zielig aan. Ik grinnik "wat is er?" Vraag ik hem. "Wil niet dat je gaat, wil met je praten" zegt hij lief. "Probeer lekker te slapen en zet je telefoon neer. Dan vallen we maar bellend in slaap, kan ik je horen snurken" zegt Lando lachend. Ik grinnik. "Deal" zeg ik en ik zet mijn telefoon neer. Ik ga lekker in bed liggen en kruip helemaal in mijn deken. "Schattig ben jij" zegt Lando en ik kijk hem nep boos aan. "Ik ben niet schattig" zeg ik grappend. "Yes you are" antwoord Lando. Ik voel mijn ogen zwaar worden en hoor het geluid om me heen langzaam verdwijnen.
"Je bent zo mooi" hoor ik ergens in de verte nog Lando zeggen en ik val al gauw in slaap..