Without you. || Lando Norris

Hoofdstuk 25

POV CARMEN

Mijn hartslag stijgt gelijk van de manier waarop Roos uit haar ogen kijkt en hoe ze naar me toe komt lopen. "Roos nu zeggen wat er aan de hand is" zeg ik streng. "Car rustig ga even zitten" zegt Roos als ze ziet dat ik boos ben op gaan staan. "Ik wil verdomme niet zitten ik wil weten wat er aan de hand is nu" zeg ik bang. "Ik laat het je zien" zegt Roos verdrietig. Ik kijk haar verward aan en pak haar telefoon aan die ze me aanreikt.
'Lando Norris zoenend gespot' staat er boven het artikel dat ze me laat zien.
Ik slaak een opgeluchte zucht en grinnik. "Roos op het vliegveld waren zoveel fotografen die hebben me zien zoenen met hem. We vinden het oke" zeg ik tegen haar.
"Car.. kijk de foto. Volgens mij heb jij geen bruin haar of wel?" Zegt Roos voorzichtig. Ik schrik van haar woorden en trek de telefoon uit haar handen. Ik kijk naar de foto en zie inderdaad Lando zoenen met een meid ergens in een club. Ik voel een intense steek in mijn hart en alles om me heen word wazig. Ik sta op en loop naar de keuken. "Car" hoor ik Roos een paar keer zeggen. Ik loop door en voel me duizelig worden. Ik voel me plots intens misselijk worden en begin te kotsen in de wasbak.
"CAR" roept Roos nu en ze helpt me mee. Ik laat me op de grond vallen en kijk levenloos voor me uit. "Car het spijt me zo voor je" zegt Roos lief. Ze komt naast me op de grond zitten en trekt me tegen zich aan. Ik zie haar huilen en begin er spontaan zelf ook van te huilen. Zo zitten we een tijdje op de grond..

Na een tijdje liggen we op de bank en is de sfeer compleet omgeslagen. Ik ben een en al een emotioneel wrak. Hoe kan hij dit nou doen? Ben ik zo snel vergeten? Ben ik niet goed genoeg? Tuurlijk ben je niet goed genoeg, je bent niks. Allerlei gedachtes gaan door mijn hoofd heen. Ik word uit mijn gedachten geschud door mijn telefoon die gaat. Ik kijk op het scherm en schrik als ik Lando zijn naam zie staan. "Is dat hem?" Zegt Roos boos. Ik knik huilend. "Laat me met hem praten" zegt ze boos. Het boeit me allemaal helemaal niks meer en ik laat Roos de telefoon op nemen.
"Lando jij hoeft echt niet meer te bellen, laat haar met rust" zegt Roos emotieloos.
"Ja denk daar maar eens over na, kijk maar even hoe je gespot bent gisteren. Doei Lando" zegt Roos en ze hangt de telefoon op. "Hij weet nog nergens van volgens mij" zegt Roos tegen me. Ik haal mijn schouders op en begraaf me weer in mijn hoodie en begin te huilen. "Schat ik ga Max bellen, misschien weet hij wat" zegt Roos. Ik knik en laat haar bellen. Mijn telefoon gaat ondertussen 100 keer af en ik blijf maar Lando zijn naam zien verschijnen. Hij probeert me de hele tijd te bellen. Ik zie heel veel appjes binnen komen. Allemaal van Lando. 'Car please neem op'  en allemaal in die trant. Ik negeer hem en open niks.

"Max komt er direct aan" zegt Roos terwijl ze de kamer weer in komt lopen. Ik knik en kijk emotieloos voor me uit. "Hoe kan hij dit nou doen Roos" zeg ik nog steeds in shock. "Ik weet het niet Car, je bent meer waard dan dit". Antwoord Roos. We worden gestoord door de bel die gaat en Roos loopt naar de deur toe. Ik hoor hoe Max en Roos elkaar begroeten en begin weer te huilen. Dit hadden Lando en ik ook kunnen zijn. Max komt de kamer inlopen en loopt direct op mij af. "Kom hier" zegt hij en hij neemt me in zijn armen. Het is een tijdje stil en niemand weet wat te zeggen.
"Ik heb Lando net gesproken" zegt Max dan ineens. Roos en ik kijken hem geschrokken aan. "En?" Zegt Roos. "Wil je het weten?" Vraagt Max voorzichtig aan me. Ik knik zachtjes en veeg een traan met mijn mouw weg.
"Lando is compleet in paniek en overstuur, hij weet niet wat hij moet doen. Hij bleef maar zeggen hoeveel hij om jou geeft en dat hij gevoelens voor jou heeft" zegt Max. Ik knik en voel de tranen weer opkomen. "Des te erger dat hij dit kan doen" zeg ik snikkend.
Ik blijf maar meldingen op mijn telefoon krijgen, allemaal van Lando. Ik zet mijn telefoon op stil en demp ons gesprek.
"Het leven is niet eerlijk, maar het gaat verder" zeg ik en ik druk de film die Roos en ik aan het kijken waren weer op play. Max en Roos kijken me verbaasd aan. "Car, het is oké om je kut te voelen" zegt Roos en Max knikt instemmend. "Ik weet het, maar ik wil het vergeten" antwoord ik kort. Ze knikken beide en we proberen het de rest van de avond zo weinig mogelijk over te hebben. Max blijft bij ons slapen voor het geval dat Lando contact met hem opneemt.

"Zullen we gaan slapen?" Zegt Roos voorzichtig en ze kijkt me lief aan. Ik knik. "Ga jij maar met Max in jou bed, ik slaap wel op de bank" glimlach ik zwakjes. "U sure? Ik wil best op de bank. Jij verdiend het nu niet om op de bank te moeten slapen" zegt Max lief. Ik glimlach naar hem "ik ben liever even alleen nu dus ik vind het niet erg" antwoord ik naar hem. Hij knikt instemmend en loopt naar boven. Roos geeft me een kus en een knuffel en loopt dan met Max naar boven. Ik slaak een diepe zucht en ga op de bank liggen. Ik besluit WhatsApp even te openen en zie dat ik 61 berichtjes van Lando heb. Tering. Ik lees er een paar en zie allemaal excuses en liefdesverklaringen. Ik besluit hem terug te appen voor 1 en de laatste keer. 'Laat me met rust Lan' type ik en ik druk op versturen.
Die zin deed echt heel veel pijn om te typen. Ik gooi mijn telefoon weg en begin weer hard te huilen. Ik begraaf mijn gezicht in mijn kussen. Dit word een lange nacht..