Soğuk Kahve (TAMAMLANDI)

Ölüler Aldatılmazdı

Utku'nun Ağzından

Bugün Aşkım'ın ölüm senesinin olduğu gündü. Aşkım gideli 7 sene olmuştu ama o 7 sene bana 70 sene gibi gelmişti. Herkes Aşkım'ı unutmuştu. Ablamla Aşkım öldüğü için ayrılan Atakan abi bile kendi kardeşinin ölüm senesini unutmuştu. Nasya ablama ve Bora abime bir şey demiyordum. Onlar tatlı bir telaş içinde idi bugün bebeklerinin cinsiyetini öğreneceklerdi.

Ablam ise onlarla hastaneye gitmişti. Cinsiyeti önce ablam öğrenecekti. Sonra ise belirli bir gün cinsiyet partisi yapıp herkes öğrenecekti. Bu ay görevimi arkadaşıma devretmiştim Aşkım'ın ölüm yıl dönümünde burada olmak istemiştim.

Mezarlığın önünde arabayı durdurup inmiştim. Mezarlığa girdiğimde içimde oluşan kırıklık her tarafıma acı acı batıyordu. Bunun acısı ise akan göz yaşlarımdan gidiyordu. Mezarın kenarına oturup sustum. Susmaya devam ettim. Uzun süredir gelememiştim. Bana kızgın olmasından korkuyordum.

Arkama dokunan el ile sanki Aşkım gelmiş gibi hissedip dönmüştüm. Gelen kişi Aysel Teyzeydi. Sesi durgun şekilde "Kalbi güzel çocuğum, Aşkım geldi sandın değil mi? Ne şanslı birini bulmuş ki bu diyardan göçüp gitse bile ona ihanet etmeyen, kalbi gibi kendiside güzel bir çocuk geçmiş hayatından" Diyerek oda yanıma oturdu.

Aysel Teyzenin upuzun saçları vardı ama şimdi neredeyse yok denecek kadar azdı. Merakıma yenik düşerek "Saçını mı kestirdin Aysel teyze? "diye sormuştum. Aysel Teyze de tebessüm ederek "Evet, Kanser hastalarına bağışlamak için kestirdim." Demişti. Beş dakika geçmiş geçmemiş tekrar konuşmaya başlamıştım.

"Aysel teyze, Aşkım'ı bu kadar çabuk nasıl unuttular. Ben ise onu unutacağım diye ödüm kopuyor. Her sabah sesini unutmamak için attığı ses kayıtlarını dinliyorum. Her sabah kokusunu unutmamak için ondan geriye kalan parfümü kokluyorum. Ama onlar nasıl unuttu. Bora abi ve Nasya ablaya bir şey diyemem çocuk sahibi olacaklar heyecandan unutmuş olmaları doğal peki ya Atakan abi sırf Aşkım öldüğü için ablamın hayatından çekip gitti ablama neler yaşattı. Peki ya neden hatırlamadı kardeşinin öldüğü günü insan sevdiklerinin öldüğü günü unutur mu? Unutursa ben neden unutamadım."

"Ne desem haklısın oğlum. Atakan'ın hatırlamamasına bende şaşkınım. Ama belki de unutmamıştır. Sadece kimseye bir şey demeden gelmek istiyordur. Bunu bilemeyiz"

Aysel teyze gitmişti. Ben yine Aşkım ile baş başa kalmıştım.

"Güzel kızım, 7 senedir her sabah sen varmışsın gibi uyanıyorum. 7 senedir her günüm senle geçiyor. Son 2 senedir ise kafamın içinde evliyiz biliyor musun? Sana benzeyen bir kızım olmasını çok isterdim. Ablam ve Abin evlendi. Abinin oğlu ablamında oğlu oldu. Birbirlerini yine tamamladılar. Ama ben senden başka kimsenin beni tamamlamasına izin vermedim sevgilim. Çünkü ölüler aldatılmazdı. Ben de seni Aldatmadım hep içimde yaşattım. "

Bütün bir günümü mezarlıkta geçirmeyi istesem de gitmem gerekiyordu. Yavaşça kalkıp Aşkım'ın mezar taşına öpücük kondurup mezarlıktan çıkmıştım.

Aysima'nın Ağzından

Nasya ve Bora ile hastaneye gelmiştik. Nasya heyecanla kapıyı çaldığında Doktor'un yanına girmiştik. Doktor "Bugün cinsiyetini öğrenecektik. Sizin kadar bende heyecanlıyım yatağa uzanıp karnınızı açın lütfen." diyerek Nasya'ya yatağı gösterdi. Nasya yatağa giderken "Doktor hanım yalnız cinsiyeti arkadaşıma söyleme şansınız var mı? Biz cinsiyet partisinde öğrenmek istiyoruz. " Dediğinde Doktor: "Tabikide" diyerek yatağa uzanmış Nasya'nın karnını incelemeye başladı.

Uzun bir uğraş sonucu cinsiyeti öğrenmiş küçük bir kağıda yazıp bana vermişti. Hastaneden çıkıp eve gidene kadar Bora söylemem için kırk takla atsada söylememiştim.