26.Bölümm

332 13 5
                                    

*******
Güneşin aydınlığı kadar  gecenin zifiri ,karanlığı da  var.

Ya gündüzde yok olursun ya da karanlıkta varolursun!

Tek yapman gereken gece de veya gündüz de  tutunman.

Masadaki herkes gece de kaybolan insanlardı. Peki ya ben gece yolumu bulamamam gündüzde de gözlerimin kör olması sebebi hiç birinin beni kabul etmemesi miydi?

Yok  muydum var mıydım?

Gece miydim?

Gündüz mü?

Şuan tamda söylediğim dillendirdiğim yerdeydim, benden istenilen şeyi yapmak için hazırlanıyordum.

Biliyordum benden istenilen şeyi  yaparsam bu pisliğe daha çok batacaktım.
Esmam için yapmak zorundayım. Son kez aynaya, baktığımda hazırdım.   Camdan dışarıya başımı uzattığımda bizimkilerin bahçede oturduğunu görmüştüm.

Yatağın üzerindeki deri ceketimi cropumun üzerine giyip odadan çıktım.

Merdivenleri inmeden hemen  önce derin bir nefes aldığımda  adımlamaya başlamıştım bile. Ne garip bir hayatım vardı, bir kaç ay önce bu insanlardan kurtulmak için çabalarken şimdi onlardan biri olmak adına testlerden geçiyordum.

Merdivenleri bitirdiğimde kapı çalmıştı. Bahçe kapısını es geçip kapıya adımlayıp açtığımda karşımda bir adam vardı.

Beni gördüğünde memnuniyet belirten uzun bir ıslık çalmış ayak ucumda başlayıp yüzüme kadar beni incelemişti.
Rahatsız olduğumu belli etmek adına kıpırdandığımda söze girdim.

"Buyurun"

" Şey pardon ama burası Fırat'ın evi olduğuna emin miyiz?"

"Aynı Fırattan bahsediyorsak Evet Fırat'ın evi sizi kimsiniz?"

"Hemen tanışalım, tanışmadık ben Ushan sen kimsin?" deyip elini uzattığında bende elimi uzatıp sıktım.

"Memnun oldum bende Sera"

"Eminiz değil mi Sera Fırat'ın evi" bu haline gülmüştüm.

"Evet Ushan bey Fırat'ın evi buyurun" Fırat'ın bahsettiği yurt dışındaki Ushan buydu demek...

"Lütfen bana Ushan de beye hiç gerek yok hem ne zamandan beri Fırat peri kızlarıyla yaşamaya başladı"

"Ushan böyle giderse dayak yiyeceksin hadi içeri geç"

Teslimim anlamında ellerini kaldırdığında"Tamam peri kızı  kızma daha çok görüşeceğiz zaten" deyip içeri girmişti.

Salonda bizi Nazlı karşıladığında "Kusura bakmayın Sera hanım kapıya yetişemedim"

"Yok  Nazlı ben baktım sorun değil" dediğimde başını sallamış mutfağa girmişti.

Ben önde Ushan arkada bahçe kapısından çıktığımızda herkesin gözleri bizi bulmuştu.

"Oooo herkeste buradaymış" ilk söze giren Ushan olmuştu.

Ömer ayağa kalkıp Ushan sarıldığında "Hoşgeldin kardeşim"

"Hoşbulduk"

Diğerleriyle de uzun uzun selamlaşırken benim tek gördüğüm bir çift kara göz vardı. 

En ince ayrıntısına kadar üzerimdeki kıyafetleri incelerken cropumun açık bıraktığı yerlerde biraz fazla oyalanmıştı.

O da bana bakarken araya Ushan girmiş Fırat'a sarılmıştı.
Fırat anında karşılık verirken  Ushan'ın uzun süredir  buralarda olmadığı fikrini çıkarmıştım.

MAVİ GECE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin