11.Bölümm

1K 30 0
                                    

*******

O olaydan sonra günler haftalar geçmişti.

İşime evime en önemlisi okuluma geri dönmüştüm.
Bastonlu amca okulumu da işimi de halletmişti. Ona dede demek istemiyordum Bastonlu amca daha sempatik geliyordu bu daha hoşuma gidiyordu.

Esma benim kafa dinlemek için gittiğimi sandığından çokça sorularına maruz kalmamıştım. Sormuştu ama çokta sormamıştı. Minnacık yani azıcık.

Diğer arkadaşlarıma Esmayla kararlaştırdığımız gibi acil bir işimin çıktığını memlekete  gittiğimi söylemiştim.

Esma psikolojik destek almamı çok istemişti ama ben reddetmiştim. Nasıl anlatırdım anlattığım dakika da beni alıp polise götürürdü.

Yok yok kalsın.

Hem bende psikolojik rehberlik danışmanlığı okuyordum az da olsa kendimi iyileştirecek şeylerin ne olduğunu biliyordum.
Olmadı gider sahilime yürürdüm dağa taşa anlatır rahatlardım.

Abimle telefonda konuşuyordum bazende gelip beni alıyordu kahvaltı falan ediyorduk. Şehir merkezinden uzak yerleri tercih ediyorduk.

Fırat!

Fırat'ı hiç görmemiştim en son evine gittiğimde görmüştüm.

Aman boşversene

Çok mutluydum yaşamıma, hayatıma  geri  dönmüştüm.

Esma'nın bana bağırmasıyla  daldığım düşüncelerden bir anda çıkmıştım.
"Sera biraz daha orda öyle bir noktaya bakmaya devam edersen hastaneyi arayıp bizim evde bir deli var alın bunu götürün diyeceğim"

Dediğinde gülmüştüm. Yanına gidip sulu sulu öptüm yanaklarından.

Çok seviyordum bu kızı ama ya.

Kahvaltı masasına oturduğumda Esma konuşmaya başlamıştı bile zaten hiç susmazdı ki.

"Sera biliyorsun bugün  dersler çok yoğun hadi hızlı hızlı yapalım toparlayıp çıkalım  yoksa o hoca beni dersten bırakmak için yer arıyor geç kalırsam kesin beni bırakır  taktı bana taktı"

Mutlu mutlu  kahvaltımızı yapıp etrafı toparlayıp  çıkmıştık.
Sınıfın kapısında Emirle karşılaşmam iyi  olmuştu.

" Sera günaydın "

" Günaydın Emir"

"Nasılsın?"

"İyiyim sen nasılsın?"

" İyiyim hadi geç kalmayalım"

Başımı usulca sallayıp sırama oturmuştum o da benim yanıma oturmuştu.
Bu süreçte en çok beni soran Esmayı sürekli boğan bir tek Emir olmuş. Her gün ama istisnasız. Nerde olduğuma dair bir kez sormuştu bana bende memlekete gittiğimi söylediğimde üzerinde hiç durmamış geri döndüğüm için şükretmişti adeta.

Bütün gün canımız çıkmıştı derslerden. Bahçeye çıktığımızda Esmayı gördüğüm gibi onunda aynı durumda olduğunu anlamıştım.

Yanına gittiğimde Emirde yanıma gelmişti ve hep beraber oturmuş konuşuyorduk. Aralık ayı olduğu içn hava biraz daha soğuktu ama iyiydi.
Emir sağ olsun benim için bütün notları toplamıştı.

İşime geç kalmamak için ayaklandığımda  Emirde, Esma da gitme bugün çok yoruldun demişlerdi.
Ama olmazdı. İş bu sonuçta bu işe bastonlu amca sayesinde girmiştim çok iyi bir mekandı kafe tarzı sakin ferah samimi birde patronumuz vardı.

MAVİ GECE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin