PLEASURABLE RESTRICTIONS ✔️

Chapter Twenty Three

GINANAP ang agricultural conference sa hotel na pagmamay-ari ng mga Montenegro. The whole place is dazzling with lights and the silver and gold motif makes everything seem so bright. Suot ang isang silver mermaid dress na binili ni Sandro sa'kin ay kasama niya ako na binati ang mga business partners niya sa kanyang farm. Nakita ko din doon si Felix pero nang kawayan ko 'to at ngitian ay masamang tingin ang pinukol sa'min ni Sandro.

Naging on-time din naman ang paguumpisa ng programa at habang nagdi-discuss ang host tungkol sa mga problema ngayon ng agricultural businesses ay taimtim lang kaming nakikinig ni Sandro. Paminsan ay hahawak ito sa legs ko kaya naman naiilang na inaalis ko ang kamay niya pero ang kulit-kulit niya at hindi masaway.

"Sandro!" bulong ko at pinanlakihan siya nang mata nang maramdaman ang paghimas niya sa bewang ko.

Ngumisi naman ito. "This shitty discussion is boring. Why don't we check-in the hotel suite and fuck, Adina?" bulong din niya pero umiling ako.

"Hindi ba't may speech ka mamaya? Alam mo na ba ang sasabihin mo?" tanong ko. Tumango naman siya at uminom ng wine mula sa baso niya.

"I'll just do it in impromptu. Isang tao lang naman ang paparinggan ko eh," aniya. Nginuso naman niya ang isang babae na nasa harapan ng lamesa at nakatalikod sa'min. "That is the CEO of Fuentes Farm and I, together with my cousin, wanted to have their business. Of course I already planned this a long time ago."

"Sandro," sagot ko dahil alam kong hindi maganda ang mga tinutukoy niyang plano. Sa ilang buwan ba naman na nakilala ko si Sandro ay kabisado ko na ang mga schemes niya at isa na din ako sa bumigay sa mga pangiipit niya.

"But my plans aren't going too well and it's all thanks to Jupiter." Umikot ang mata niya na kinangiti ko.

Minsan ay iniisip ko na hindi normal si Sandro dahil sa klase ng buhay na meron siya. He has a weird sex fetish and he dragged me into that. Hindi ko na tuloy alam kung paano ko pa mababago ang buhay ko gayong nalulugmo na ko sa buhay na meron ako ngayon. Totoo talaga na ang tukso ay ang mahirap na kalaban ng tao. And Sandro is the actual example of that desire because I can't stop myself from getting closer and closer to him.

Nang tawagin si Sandro sa stage ay masayang nagpalakpakan ang mga tao. Pansin ko na kilalang-kilala siya sa ganitong klase ng negosyo. I never tried knowing how a company works but I guess it's kind of enjoying too. Masaya naman kasi ako sa mga ka-trabaho ko sa Morais Farm and Winery at isa pa, mabait din ang boss kong si Sandro. Kahit naman na isang linggo pa lang akong nagta-trabaho sa kanya ay hindi niya ko pinahirapan at never din na may nangyari sa'min sa loob ng opisina niya. I guess he just know what professionalism in work is and he's serious when he's doing his job.

Pagtapos ng mga speech ng iba't-ibang guest ay nag-umpisa na ang kainan. Si Sandro naman ay naipit sa mga ibang business man na gusto siyang kausapin kaya tumayo ako mula sa kinauupuan ko para pumunta sa restroom.

"Adina!" napatigil ako sa paglalakad nang makasalubong si Felix. He's wearing a white tux and his hair is neatly brushed up. Paglapit nito ay humalik siya sa pisngi ko. "It's good to see you here, Adina."

"Ako din, Felix. Kamusta?"

"Heto, okay naman." Sagot niya at nginuso ang kinaroroonan ni Sandro. "Mukhang magiging busy 'yan hanggang sa matapos ang event. You want to join me? I'm planning on getting a drink in the hotel bar."

"Ahm, hindi ako umiinom."

"It's all right. Kahit mag-juice ka na lang," aniya at hinila ako. Napalingon ako kay Sandro pero wala na ito sa puwesto niya.

"Wait, puwede mag-banyo muna?" pigil ko sa kanya. Tumango naman ito at sinamahan niya ko sa restroom.

Paglabas ko ay muli akong hinila ni Felix sa hotel bar at naupo agad kami sa bar counter. He ordered gin tonic and orange juice for me. Tahimik lang kami at pinagmamasdan ko si Felix dahil parang may gusto siyang sabihin sa'kin.