PLEASURABLE RESTRICTIONS ✔️

Chapter Twelve

THE SOUND of piano playing from a stereo made me walk slowly towards the living room of Sandro's penthouse. Ramdam ko ang lungkot sa paligid dahil sa madamdaming pagtugtog ng piano. Agad ko naman nakita si Sandro na nakatanaw mula sa floor-to-ceiling glass wall niya at walang saplot pang-itaas. May hawak itong kopita ng alak at kita ko mula sa mukha niya ang sakit at tila pangungulila.

Mukhang napansin naman niya ang pagdating ko dahil nilingon niya ko at parang sing-bilis ng kidlat lang din na napalitan ng matigas at malamig na ekpresyon ang mukha niya. Sandro walked towards and pulled me for a passionate kiss. Napa-ungol naman ako nang hawakan niya ko sa batok at mas palalimin ang halik na binibigay niya sa'kin. His tongue was licking its way inside my mouth and I gladly opened it for him. He shoved it inside me and he savored every inch of my mouth as he twirled it around inside.

Hinihingal ako nang bitawan ako ni Sandro at iginaya papunta sa salas tsaka pinaupo doon. Muli siyang nagsalin ng alak na nakalagay sa ibabaw ng center table at inisang lagok 'yun bago niya kinuha ang isang envelope at inabot sa'kin.

"Ano 'to?" tanong ko habang tinatanggap 'yun.

"It's a consent agreement," anito. "That's for our bondage play, Adina."

"Bakit?"

"I don't want to hurt you again, that's why I made that," he answered as he stared at me deeply. He leaned and held my cheek with his thumb caressing my skin. "I don't want to make you cry again."

"Sandro..."

Bahagya itong lumayo at umiwas ng tingin. "Hindi ko talaga 'yan ginagawa sa mga submissive ko dahil wala naman akong pakialam sa kanila at isa pa hindi tumatagal sa isang linggo ang set-up namin. But I'll make an exemption to you, sister Adina."

Napa-ngiti ako dahil sa tinawag niya sa'kin. "Okay," kibit balikat kong sagot at kinuha ang mga papel sa loob ng envelope pero hinawakan ni Sandro ang kamay ko para pigilan. Nagtatakhang tinignan ko naman siya.

"You don't have to read that right now, Adina. Gusto kong mapagisipan mo nang maayos ang mga 'yan at kung sakaling may gusto kang ipabago, just tell it to me."

"Sige. Babasahin ko 'to nang mabuti," ngumiti ako. "Thank you for doing this, Sandro."

"It's nothing," he shrugged and stood up. "Come, let me show you something."

Kahit nagtatakha ay hindi na ko nagtanong at inabot ang kamay niya. Hinila niya ko papasok ng kwarto niya na unang beses ko lang nakita. It was a big bedroom. Maluwag ang California-king sized bed niya na may gray silk bed sheet. Maliwanag ang paligid dahil sa centralized lights nito at lalo pang nagpapaliwanag ang kulay puting pintura ng pader. Sa kanang bahagi pagpasok ng kwarto ay nandoon ang isang gray-colored sofa set na kaharap ang floor-to-ceiling door patungo sa balcony.

"Dito tayo," muli niya akong hinila palapit sa isang pinto. Malalim itong huminga bago niya ako tinignan. "What I'm going to show you next is the real me, Adina."

"What do you mean?"

"Just see," bulong niya at humugot ng susi sa bulsa niya at hinila ang pinto para bumukas. Isang hagdan pababa ang bumungad sa'kin kaya napalunok ako at tinignan si Sandro na walang emosyon ang mukha. Nagpatiuna akong bumaba sa maluwag na hadgan na gawa sa hardwood. Kulay puti ang pader sa paligid at may red neon lights na nakadikit sa bawat gilid ng kisame pababa.

Nang marating ang dulo ay may itim na pinto doon at tila nagdalawang isip ako bago nanlalamig ang kamay na binuksan 'yun. The light automatically turned on and I gasped as I looked around the room with my eyes wide in shock.