Poorman Series: Rodrigo Cardenal

Chapter 1

Chapter 1

Katatapos lang ng trabaho ni Rodrigo sa palengke. Isa siyang kargador sa palengke ng San Lazaro. Kasama din niya doon ang dalawang kaibigan. Si Cypher at Joselito.

Nauna lang na umuwi ang dalawa niyang kaibigan. Si Cy ay pinakisuyuan ng isang tindera ng gulay na dalahin ang bayad nito sa supplier nila. Habang si Jose naman ayon tahimik pa rin. Ng wala ng ipinag-uutos dito. Umuwi na ng walang pasabi. Siya na lang ang naiwan, kaya naman siya na ang nagbuhat ng isang truck ng gulay na late ng naideliver dahil nasiraan sa daan ang truck.

Habang binabaybay ang medyo may kagubatang daan ay muntik na niyang masagasaan ang isang babaeng biglang tumawid. Kung babae nga bang maiituring ito.

Napakaputi kasi nito habang suot ang isang napakaputi ding damit, na sa tingin niya ay mamahalin. Nag-aalangan pa si Igo na lapitan ito lalo na at bigla na lang itong napahiga sa maalikabok na kalsada bago pa niya mabangga.

"Tunay ka bang babae? O ikaw iyong nababalitang white lady dito? Naman, hindi ako matatakutin, pero parang gusto ko ng kumaripas ng takbo." Aniya habang muli na namang bubuhayin ang sinasakyang tricycle ng marinig niya ang ungot ng babae tapos ay hindi naman ito nawala. Sigurado na siyang tunay na tao ito.

Mabilis namang nilapitan ni Igo ang babae. Tinapik niya ang mukha nito hanggang sa magkamalay ito.

"Who are you?" Tanong ng babae kay Rodrigo.

"Don't English me miss ha! Ikaw itong bigla na lang tumawid sa kadiliman ng gabi. Isa pa ay nakaputi ka pa. Muntik na kitang mapagkamalang white lady na nagpapakita dito sa lugar na ito." Paliwanag ni Igo sa babae ng walang pag-aatubili na yakapin siya ng babae.

"Really? May white lady dito. Wag mo akong iwan please. I'm scared at ghost. Oh my mommy. Please guide me. Save me from the white lady creatures." Wika pa ng babae na kapit tuko pa kay Igo na ikinailing na lang niya.

"Pwede bang bumitaw ka muna. Mukha namang hindi magpapakita ang white lady sa atin. Sa puti mo at sa suot mo. Baka iyong white lady pa ang matakot sayo." Iiling-iling pang sagot ni Igo sa babae.

"Pwede bang malaman kung sino ka? At kung paano ka napunta dito?" Tanong ni Igo ng hindi pa rin siya binibitawang ng babae.

"Bitaw na hindi ako makahinga."

"Paano kung pagbitaw ko. She show me! Ayaw ko nga." Mas lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya, na ikinailing na lang ni Rodrigo.

"Ano bang pangalan mo? At paano ka napunta sa lugar na ito?" Ulit na tanong ni Rodrigo na siyang ikinalunok ni Shey. Hindi niya tuloy alam kung ano ang sasabihin niya hanggang sa isang idea ang pumasok sa isipan niya.

"I don't know my name. I don't know why I'm here. All I know is, someone is following me. That's why I full myself to run fast, hanggang sa makarating ako sa lugar na ito. Anong lugar ba ito?" Paliwanag ni Shey, na nananalangin na hindi siya pagdudahan ng lalaking kaharap.

"Ganito na lang, sumama ka na lang sa akin. Isasama kita sa estasyon ng pulis. Sure na makakatulong sila sayo."

"No!" Sigaw ni Shey na ikinagulat ni Rodrigo.

"I mean hindi pwede. Paano kong may balak pala na masama sa buhay ko ang mga humababol sa akin. At gusto nila akong patayin. Lalo na at wala naman akong naaalala. Tapos kaya ako nakarating dito, dahil tinakasan ko sila. Paano ko malalaman kong safe ako, kung wala akong naaalala." Wika ni Shey habang naka cross finger. Hiling niyang wag magpumipit ang lalaki sa nais nito.

"Kung sasama ka sa akin, hindi ka naman ba natatakot sa akin?" Kinapa naman ni Shey ang sarili niya pero wala siyang makapang takot sa lalaking kaharap kaya naman napailing na lang siya.