Bölüm 9

65 9 5
                                    

Yiğit'in bakış açısından

Leyla ameliyat olalı tam tamına 2 gün olmuştu bile. Bu süre zarfında Leyladan özür dileyememiştim. Çünkü yüzüm yoktu. O kadar şey yaptıktan sonra yüzsüz gibi gidipte özür dileyemezdim. Önce beni affetmesi için kendimi affetmem gerekirdi.
Leyla'ya güvenmediğim için de onu iyice araştırmıştım. Babamda araştırmıştı ama ben her işimi kendim yapmadığım sürece içim rahat etmezdi.
Dedikleri ile araştırdıklarım harfiyen uyuyordu. 14 yaşında yetimhaneye kendi rızası ile gelmiş ve kimlik sahibi olmuştu. 16 yaşında beynindeki kitleyi öğrenmiş, 18 yaşında yetimhanede ayrılıp altan'ın yanına yerleşmiş ve açıktan İstanbul 29 Mayıs üniversitesinfe arapça öğretmenliği okumuş. Hatta daha hızlı bitirmek için yazın da açık öğretime devam etmiş. 4 yıllık arapça öğretmenliğini iki yılda okumuş, aynı zamanda ek olarak iki yıllık ta aşçılık okumuş. 21 yaşının sonuna doğru da bizim restoranda işe başlamış. Sonrası da burası zaten. Leyla'nın hobilerinden tutup fobilerine kadar her şeyi araştırdım. Mesela yanında pamuk kelimesini söylememeliymişiz, tiki varmış. Şimdi de doğru mu değil mi diye öğrenmek için yanına gidiyorum. Denemekte fayda var hem en son ameliyatı olduğu gün görmüştüm. Holdingte işler birikince onlarla uğraşmaktan onu iki gün boyunca görememiştim. Hastaneye gelmeden önce pastaneye gidip sütlaç aldım. Katı besinler tüketince çıkarması zor olur diye doktor bey abiciği sıvı şeyler tuketmesine izin veriyordu. 6 tane sütlaç alıp hastaneye gittim. Odaya önüne geldiğimde odada biricik arkadaşları Poyraz ve özgür vardı bir de annem. Poyraz ve özgür Leyla ile şakalaşma sesleri geliyordu.
Leyla
"Ulan özgü seni çok özlemişim bee, gel bi daha öpcem seni" diyip çocuğun yüzünü iki eliyle tutup alnından öptü.
Özgür
"Gel kız buraya bende seni özlemişim" diyip o da aynısını yaptı.
Poyraz
"Ama beeeennn"
Leyla
"Ayyy kıskandı yavrucak. Gel seni de öpeyim gel, utanma utanma" dediğinde poyraz liseli aşık kızlar gibi yapıştı Leyla'ya.
Bunlar neden bu kadar mıch mıchlar böyle. Sinirlerim tavan olmasına rağmen çıtımı çıkarmadım. Çünkü buna hakkım yoktu.
Ama bu başka şeyler yapmayacağım anlamına gelmiyordu. Odaya hışımla girip
"Güüüünaaaayydıııın"
Annem
"Ayhh, oğlum o nasıl girmektir öyle. Hayırdır bu neşe de nerden geliyor?"

Leyla'ya bakarak
"Hiiiiç öyle içimden geldi. Beni bırakında Leyla nasılsın?"

Leyla şaşkınlıkla bana bakarken
"İ-iyiyim" dedi artık nasıl şaşırdıysa kekeliyor kız.

"Leyla bu gün Kaan ile sana pammuk gibi bir yatak aldık."
Pamuk dememle kafası ileri geri gidip havaya öpücükler atmaya başladı. O öyle yapınca beni bir gülme krizi tuttu. Benimle beraber annem, özgür ve poyraz da gülmeye başladılar.
Leyla
"A-a-allah muck  b-belanı muck muck  ve-vermesin emi"
Ben gülmeye devam ederken
Poyraz
"Leyla'nın o kelimeye tiki var daaa"

Ben
"Hangi kelimeye"

"O kelimeye işte"

"Yatak mı?"

"Hayır diğeri"

"Pamuk mu?"

Dememle Leyla tekrar kafasını ileri geri sallayıp havaya öpücükler atmaya başladı.
Aşırı komik bir durumdu, hepimizin gülüşleri hastane koridorlarını bile dolduruyordu.
Bunu öğrenmem benim işime çok yarıyacak.
Leyla öpücük atma kirizini bitirince
"Ulan yiğit inadıma yapıyon demi, dua et ki zor yürüyorum yoksa seni kendi elimle kefene kundaklardım"

"Aman be leylooo sakin ol, nerden geliyor aklına kefen falan"

Şaşkınlıkla bana bakıp
"Leylo mu?"
Anneme dönüp
"Anne gene bunda sinyal gitti galiba"
Ben
"Yoo ne sinyali hem bak sana sütlaç aldım"

Kaybolan Çicekler Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin