BÖLÜM 24

21 5 0
                                    

Sabah bende herkes gibi geç uyanmıştım. Hepimiz uykumuzu bol bol almıştık ki saat on ikiye geliyordu. Kahvaltı niyetine öğlen yemeğimizi yiyip oturma odasına geçmiştik. Caner çektiklerini hepimize izletiyordu. Hepimizin elinde telefon storyler atmak ile meşgüllerdi. Tabi bende.
Ama daha çok aklım Emrecandaydı. Instagram sayfasına gidip baktım. Pek fotoğraf paylaşmıştı. Olan altı tane fotosuna bakarken arkadan Arda abim elimden telefonu aldı ve
"Ahaaa biliyordum işte"
Ben
"Ya versene telefonumu"
Caner
"Noluyo yaa, bizede anlatın"
Arda
"Benimle kardeşim arasında mesele, karışma"
Ben
"Ya abi ama veeer"
Arda
"Niye veriyim ki?" Dedi sırıtarak
Ben
"Çunku benim telefonum"
Arda
"Dün geceki uyarımı unuttun galiba"
Ben
"Hayır unutmadım"
Abim
" o zaman niye buna bakıyordun" yanimizdakiler anlamasın diye şifreli konuşuyorduk.
Ben
"Merak ettim işte"
Arda
"Merak etmiyceksin işte"
Diyip telefonumu geri verdi
Ben
"Tamam yaa öfff"
Arda
"Abiye öf denmez"
Ben
"O anne sözü bir kere"
Arda
"Olsun,bu seferde benim sözüm" diyip yerine oturdu. Bende yerine oturup sinir bir sekilde ona bakıyordum. Biraz daha telefonlarımızda takılıp, dün geceyi konuşmaya başladık. Annem
"Kızım o ne güzel halaydi öyle"
Ben
"Anne biz Kars'ta kızlarla hep oynardık. O adam benim istediğim yere gitmeme izin veriyordu, bende hep arkadaşlarımdaydım. Onlarla takıla takıla ögrendim artık"
Annem
"Peki o kizlar nerden öğrenmişler küçük yaşta"
Ben
"Anne onlar çocukluktan alışıklar, orda Kürt ve Türk birlik içinde yaşıyorlar, herkes herkesin yöresini bilir. Yani benim yetiştiğim ortam öyleydi"
Babam
"Ne güzel, keşke herkes böyle birlik içinde yaşasa, tüm dünya böyle olsa, hiç savaş olmasa"
Hepimiz hep bir ağızdan keşke diyip videoları izlemeye devam ettik. Akşama kadar beraber vakit geçirmiştik, bazen bahçede, bazen mutfakta. Günümü ailemle çok verimli geçirmiştim. Yemeğimizi yedikten sonra odama çekildim ve telefonumu elime aldım. Instagram'da dolanırken bir istek geldi ve bir de ne göreyim Emrecan istek atmıştı. Ne yapmalıydım? Kabul etsem mi? Ama Arda abim görürse. Amaaan görürse görsün diyip kabul ettim ve bende takip ettim. Hadi bakalım sonumuz hayrola inşallah.
Ama ben en çok kalbime hayret ediyordum, yani bunca zamandır kimseye atmadın ata ata abimin çocukluk arkadaşına attın. Hemde şıp diye. Vallahi ne fena kalpsin öyle.
Ben kalbimi azarlarken odaya Arda abim geldi.
Abim
"Benim tatlı meleğim napıyormuş?"
Ben
"Hiç abim, uzanmıştım öyle, hayırdır bana işin mi düştü de geldin"
Arda
"Ama tesuf ederim ben öyle biri miyim?"
Ben
"Evet, öylesin"
Arda
"Tamam itiraf ediyim öyleyim ama buraya kendi çıkarım için gelmedim. Seninle şu Emrecan konusunu konuşmaya geldim"
Yanaklarım al al olmuştu abim der demez.
Abim
"Bak yaaa nasıl da kızardı, yoksa sende mi hoşlandın ondan"
Ben
"Valla ben bir şey yapmadım ne yaptıysa kalbim yaptı, hem gece boyunca dişisini etkilemeye çalışan Arizona kertenkelesi gibi hep gözümün önündeydi. Dikmişti bal gözlerini bakıyordu hep"
Abim koca bir kahkaha atarak beni iyice utandırdi. Ben yastığı kafasına atıp
"Ya gülmeseneeee"
Arda
"Sen baya abayı yakmışsın"
Ben
"Napim? Oldu bir kere"
Abim
"Abicim, seni kimselere bırakmam ben. Ne sevdiğine ne sevmediğine"
Ben
"Allah hallaaa! Ben seni derya ablaya bıraktım ama. Madem beni bırakmıyorsun bende rıza vermiyorum evlenmenize" dedim tiripli bir şekilde
Abim iyice gülüp
"Madem müsade yok, beraber yaşlanırız. Ben seni hep kendime saklarım" diyip sarıldı
Ben
"Bananeee, ben sonsuza dek böyle kalamam, istesende istemesen de elbet bir gün sevgilim olucak. Altan abimler bitti sıra bunda. Ne çok çilem var ayol"
Arda
"Ha Altan abinlerede mi izin vermiyorlardı"
Ben
"Bana yan bakanın gözünü oyuyorlar"
İyice gülünce bende sinir oldum. Arda
"Tamam bakma bana öyle haşin haşin, elli yaşına gel bakarız senin hal çarene" diyince iyice sinirlendim ve yastıkla kafasına kafasına vurunca güle güle odadan kaçtı. Bende, sen gorurdun diye arkasından bağırmakla yetindim.
Arda abim beni böyle sinir minir ediyordu ama hoşuma da gidiyordu. Desenize bu iş çok eğlenceli olucak...

Kısa bir bölüm oldu, ama emin olun daha iyi bölümlere işarettir...

Kaybolan Çicekler Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin