61. Bölüm "imalar"

15 1 0
                                    

Bölüm şarkısı: yaşlı amca- anla hain

***

Mışıl mışıl uyumuştum. Görkem'le Özlem gidermek iyi gelmişti. Mutlu mutlu salona geçtiğimde annemin kahvaltıyı hazırlamaya başladığını gördüm.

Büyük ihtimalle mutfağa sığamayacağım düşündüğü için böyle bir şey yapmıştı.

Salonu inceledim. Kuzey garip bir hal almış, yatıyordu. Kuzey sanırım bir çeşit sıvıydı. Bulunduğu kabın hemen şeklini almıştı.

Bir dakika Kuzeyin altındaki şey Furkan mıydı? Evet Furkan'dı. Furkan ne ara Kuzeyin altına girmişti? Ve şu an nasıl nefes alıyordu?

Onlara daha fazla bakmadım. Gerçi baksam da bir şey anlayacağımı sanmıyordum. Çok garip bir haldeydiler.

Hakan düzgünce ona hazırlanan koltukta yatıyordu. Onun bir sıkıntısı yoktu. Kuzey gibi bir sıkıntısı.

Volkan'ı görememiştim. Büyük ihtimalle uyanmıştı. Yüzünü yıkıyordu.

Aynı zamanda Görkem'i aradı gözlerim. Ama bulamadı. Sabahın bu saatinde neredeydi bu adam? "Anne Görkem nerede?"

"Sabah ben onu ekmek almaya gönderdim. Fatih amcan soru yağmuruna tutmuştur onu." Umarım Benimle alakalı bir şey anlatmamışsındır Fatih amca.

Yüzümde garip bir ifade oluştu. Korkuyordu. Ya küçükken yaptığım bazı şeyler Görkem'in kulağına giderse diye büyük bir korku vardı içimde.

Umarım Fatih amca hiçbir şey anlatmamıştır.

Volkan yüzü ıslak bir şekilde içeriye giriş yaptı. Ardından kendini boş olan koltukların birine attı. "Valla Döktürmüşsün Gülşah Teyze."

"Sizin için çocuklar. Yoksa bu kadar uğraşmazdım." Dedi annem hemen. Yüzümü buruşturup ben Volkan'ın yanına oturdum. Hala aklım Görkemdeydi.

Hakan huysuz bir şekilde yerinde kıvrandı. "Han" dedi. Ağzında yuvarladı. Handeyi hala unutamadığı belliydi. Onu unutması için zorlamıyordum ama kendine zarar veriyordu.

"Sevgil" laflarını tamamlayamıyordu. Ben ve Volkan sessizce onu izlemeye devam etti. "Güze" yüzünde bir gülümseme oluştu. Hala aklındaydı. Rüyasını bu kadar güzel kılan şey eşiydi.

"Hala unutamadı değil mi?" Volkan bana bakmadan sormuştu bu soruyu. "Unutamadı. Unutamaz da." Geçen seanslarımızda bana sesini unutmakta başladığını söylemişti. Unutmamak için beraber çektikleri videolara bakıyormuş. Geceleri hep onları dinliyormuş.

Tabi şu an kendi evinde olamadığı in dinleyememişti ama daha önce öyle yapıyormuş. "Unutabilir." Dedi Volkan hızlı bir şekilde.

"Bence Hande ve Hakanın  sağlıklı bir ikilisi yoktu. Belki hakan Handeye hastalığı dolayısıyla daha da bağlanmıştır. Böyle bir ihtimal olamaz mı?" Başımı hayır anlamında salladım.

"Hakan Handenin hastalığını bilmeden önce de ona fazlasıyla bağlıydı." Öyle bir ihtimal söz konusu bile değildi. "Öyle diyorsan." Dedi ve konuyu daha da uzatmadı.

İçeri yüzündeki gülümseme ve elindeki ekmekle Görkem giriş yaptı. Yüzündeki gülümseme beni korkutmuştu.

Yüzü bana döndüğünde yüzündeki gülümseme daha da arttı. Benimle alakalı bir şey vardı. Ah Fatih amca! Anlattın değil mi her şeyi? Anlattın. Bunun başka bir şeye gülme ihtimali Yok çünkü.

İlk SeansHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin