İlk Seans

67. Bölüm "adamlar"

Bölüm şarkısı: Aydilge- aşk paylaşılmaz

***

Yola çıktığımızdan beri ne o konuşuyordu Ne de ben. Araba bu kadar sessiz kalmasın diye radyodan bir şarkı açmıştım. Ama şarkı umurumda bile değildi.

Kafamı cama dayamış düşüncelerimin arasına giriş yapmıştım. Böyle bir şeyi nasıl derdi Ya? Nasıl derdi?

"Şerefsiz işte." Dedi yanımdaki ses. Ona döndüm. "İt herifin teki. Merak etme ben o ağzını kırdım. Sana bir daha asla böyle şeyler diyemeyecek."

Elini tuttum ve ona gülümsedim. Böyle bir Sevgilim olduğu için mutluydum. O benim hakkımda saçma sapan şeyler söylemiyordu.

Önüne döndüm. Dışarıyı izlemeye devam ettim. Hava çok güzeldi. Saat beşti. Etraf çok güzel gözüküyordu. Ta ki önümüzü iki araba kesene kadar.

Bunlar bizden ne istiyordu? İlk arabadan üç diğer arabadan da beş kişi çıkmıştı. Bunlar şimdi neden bizim önümüzü kesmişti? "Ne oluyor Görkem?" Dedim telaşla Görkem'e bakarken.

Adamlar bize doğru geliyorlardı. "Bir şey Yok. Tolga itlerini sokağa salmış sadece." Görkem çok rahattı.

Onlar Görkem'in kapısını açmadan önce o kendi kapısını açtı ve arabadan çıkmadan önce bana baktı. "Dışarı çıkma." Dedi ve kapıyı kapattı.

Ama onu dinlemedim. O indikten on beş saniye sonra ben de indim arabadan. Burada bekleyemezdim. Etrafa baktım. Volkanlar da arabadan inmişti.

Tamam en azından artık karşımızdaki adamlar iki katımızdı. Dört değil. O yüzden mutluydum. Umarım dayak yemeden biterdi bu iş.

"Gelin gelin. Sahibinizin nasıl ağzını burnunu kırdıysam sizinkini de kırayım." Görkem'in yüzündeki tehlikeli gülümsemeyi gördüğümde önüme tekrar döndüm.

"Kadınlarla mı saldıracaksınız bize? Maalesef onlara karşı saygılıyız. El kaldıramayız." Kaşlarım havalandı.

"Bunu bir kadına orospu diyen bir şerefsizin itliğini yapan biri mi söylüyor? Kadınlara karşı Ne kadar saygılısınız siz Ya? Gözlerim doldu yemin ediyorum. Bir daha sakın bu kadar saygılı olmayın." Diyerek dalga geçtim.

"Tolga Beyin ne yaptığı bizi ilgilendirmez." Dedi başka bir adam. Gözlerimi devirdim. "O zaman burada Ne işin var?"

Bu adamlar gerçekten kalıplıydılar. Eğer tek başıma olsaydım korkardım ama şu an yanımda Görkem vardı. O yüzden korkmuyordum.

Bir adam belindeki silahı gösterdi. "Daha fazla konuşma istersen." Adam beni korkutmaya çalışırken Volkan güldü. "Sen kime artistlik yapıyorsun Ya?" Dedi ve polis kartını gösterdi.

Adam öylece bakakaldı. Bir polisin burada olmasını bekleniyor olmalıydı. Daha ilk şoku atlatamamışken aynı şekilde Derya da polis kartını gösterdi.

Adamlar bir şey yapamadılar. "Eğer burada bir kişinin teline zarar gelsin. O zaman sizi hapiste çürütürüm." Adamlar çok kolay bir şekilde arabalarına bindi. "Ben biraz daha uğraştırırlar diye düşünmüştüm. Kolay oldu bu."

Evet çok kolay olmuştu. "Bunlar polisten korkuyor muymuş Ya?" Volkan daha silahını bile çıkartamadığı için üzgündü. "Şov yapacaktım." Dudaklarını büzdü. "Kötü oldu bu."

"Artık bir daha ki ne Sevgilim. Şansına küs." İçli bir nefes verdi ve Derya'nın yanağını öptü. "Hadi gidelim bari." Volkan'ın eli Derya'nın beline gitti. Beraber arabanın kapısına doğru gittiler. Volkan Derya'nın kapısını açtı. Böylelikle ayrılmış oldular.