76. Bölüm "kabus"

11 1 0
                                    

Bölüm şarkısı: Sezen Aksu - rakkas

***

Boğuluyordum. Suyun altındaydım. Görkem bana bakıyordu. Elini uzatıyordu. Ona yaklaşıyordum. Elini tutmak için.

Ama ben her yaklaştığımda o uzaklaşıyordu benden.  Elimi uzatıyordum ama yaklaşamıyordum ona tutamıyordum elini.

Uzaktı benden. Çok uzaktı. Kurtulamıyordum. Boğuluyordum.  Kurtulmam gerekiyordu. Ama yüzme bilmiyordum.

Nefesim yetmiyordu artık bana. Ölümün yaklaştığının farkındaydım.  Yaklaşıyordu.  Ben ölüyordum.

Hayır ölmüyordum.

Bir el beni tam ölümün kıyısındayken kurtarıyordu. Bu Tolga'nın eliydi.

Beni kurtaran el Tolga'nın elleriydi

Suya bakıyordum Görkem bana bakıyordu. Elleri yok oluyordu ilk önce. Ardından kendisi kayboluyordu gözlerimin önünden.

Yok oluyordu. Beni kurtaran Tolga oluyordu.

Ya da olmuyordu. O beni öldürecek kişiydi. Benim asla kahramanım o olamazdı.

Beni ilk kurtarır gibi yapıyordu.  Ama böyle yaparak öldürüyordu.

Elleri kocamandı. Tek eliyle beni yakamdan tutmuş belki sudan kurtarmıştı. Ama ateşe atmıştı.

Ateş bedenimi cayır cayır yakıyordu. Hissediyordum. Bedenim yanıyordu. Eriyordu.  Canım yanıyordu.

Öleceğimi hissediyordum. Ama bir anda Görkem çıkıyordu karşıma. Bana elini uzatıyordu.

Elini tam tutacakken çekiyordu benden elini. Tutamıyordum. İzin vermiyordu.  Elini havaya kaldırıp bana sallıyordu.

Bana veda ediyordu. Görkem tekrar yok oluyordu.  Ve ben de ateşlerle cayır cayır yanıyordum.

Yanıp kül oluyordum.

Nefes nefese rüyamdan uyandığımda boğazımı tutup öksürmeye başladım. Gerçekten ateşlerin içinden çıkmışım gibi hissediyordum.

Yolsa gerçekten de ortada bir yangın mı vardı? Etrafa bakındım. Hiçbir yerden duman gelmiyordu. Ama ben koku alıyordum.

Sanırım bu psikolojikti. Şu an burada en ufak bir ateş yakılmadığına emindim. 

Bu kabus beni etkilemişti.  Koku alıyordum. Genzim yanıyordu. Ayağa kalktım. Hala öksürüyordum.

Boğazım acıyordu. Çok fazla öksürüyordum. Odamdan çıktım. Mutfağa doğru yol aldım. Su içmem gerekiyordu.

Sürahiyi aldım.  Elim titriyordu. Bir bardak aldım elime. Suyu tam dolduruyordum ki elimden kayıp gitti.

Bunu bilerek yapmıştım. Su istemiyordum. Ateş istemiyordum. Kötü etkiliyordu bunlar beni. 

Suyun yere dökülmesiyle geri çekildim. Su görmek istemiyordum. Ama şu an ayaklarımın altındaydı.

Ayaklarımın altındaydı.  Benim kafam suyun altında değildi.  Nefesimi sakince vermeye çalıştım.

Pek sakin olduğum söylenemezdi. Etraf hem cam hem de suydu. Cam kırıklarının üzerinden atlayarak mutfaktan çıktım.

İlk SeansHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin