İlk Seans

84. Bölüm "yolculuk"

Bölüm şarkısı: Kibariye - kara gözlü çingenem

***

Arabanın koltuğuna yaslanmış dışarıyı izliyordum. Tekrardan aynı yollardan geçiyorduk. Yine Sivas'a gidiyorduk. Bu sefer ayrı ayrı değil hep beraber aynı arabada gidiyorduk.

Araba dememe bakmayın şu an büyük bir servisin içindeydik. Herkes buradaydı.

Funda abla, Görkem, Çiğdem, Furkan, Derya, Volkan, kuzey, Minel ve Hakan

Funda abla aynı benim gibi dışarıyı izliyordu. Çok mahrum kalmıştı dışarıdan. Hiçbir yere gidememişti bu zamana kadar. Artık hayatını yaşamalıydı.

Aynen Liyan zaten Funda abla da hayatını yaşamak için seni onu alıp Sivas'a götürmeni bekliyordu.

Görkem direksiyondaydı. Burada bir sürü arabayı kullanmayı bilen kişi olunca rahatlamıştı. Yaklaşık bir saattir o direksiyondaydı. Ben de yanındaki koltukta oturuyordum.

Çiğdem Minelle sohbet ediyordu. Çiğdem halinden memnun gözüküyordu. Minelle bayağı konuşacak konu bulmuşlardı.

Kuzey Minelin saçlarıyla uğraşmakla meşguldü. Bu durum Minelin de hoşuna gidiyordu zaten. Arada kuzeyin parmaklarına dolanan saçlar olmasa daha iyi olurdu bence. Ama onlar şu an mutlu görünüyorlardı.

Derya Volkan'ın omzuna yatmış telefonuna giriyordu. Volkan da Derya telefonda Ne yapıyorsa onu izliyordu.

Furkan da telefonuna girerken Hakan kitap okuyordu.

Bir dakika ben daha önce Hakan'ın elimdeki kitabı görmüş olabilir miydim? Biraz düşündüm. Bu kitabı daha önce ben Kardelen'in evinde görmüştüm.

"Hakan bu kitabı daha önce sen okurken görmemiştim. Yeni mi aldın?" İlk önce ağzını yoklamam gerekiyordu. Hakan başını kitaptan kaldırdı.

"Birinden ödünç aldım." Bence tam olarak ödünç aldığı kişi Kardelen'di. Başka türlüsünü düşünemiyordum. "Senin kitap okuduğunu görmemiştim kardeşim. Nereden esti?"

Görkem de bana ayak uydurduğunda gülümsedim. "Öyle okuyasın geldi." Diye kestirip attı Hakan. "Sanırım o bir aşk romanı." Diyerek araya girdi Derya.

Hakan bütün ilginin onda olmasından sıkılmıştı. Kitabına döndü ve bir daha ona atılan hiçbir soruya cevap vermedi.

"Ben uzun yolculukları çok seviyorum." Dedi Minel. Görkem güldü. "Direksiyonda olsan yine de böyle bir şey diyebilir misin acaba?" Minel de güldü.

"Yok diyemem." Dedi Çiğdemle konuşmaya devam etti. "Güzelim Minelle iyi anlaştın bakıyorum da." Görkem cümleye güzelim diye başlayınca ilk önce bana dediğini sanmıştım.

Dudaklarımı büzdüm. Çiğdeme dediğini görünce  kalmıştım öyle tabi. "Evet bayağı iyi anlaştık biz. Minelin ablası varmış. Benden daha güzel diyor. Ama ben inanmıyorum. Minel çok güzel bir kadın."

Minel bu sözlerle gülümsedi. Hoşuna gitmişti. "Aniden deme öyle. Utanıyor." Minel Kuzeyin omzuna hiç yumuşak olmayan bir yumruk attı. Kuzey omzunu tuttu.

"Göçerttin kolumu." Dedi ağlamaklı bir sesle. Bir de ajitasyon yapıyordu. "Bir şey olmaz sana." Minelin bu sözüne güldüm.

"İçeriyi çok kuru gürültü doldurdu ya. Şarkı mı açsanız?" Diye sordu Furkan. İyi bir fikirdi. Görkem radyoya doğru yöneldi.

Bütün arabayı yoğun bir elektro gitar sesi doldururken bu şarkının hangi şarkı olduğunu anlamıştım. Şarkı sözlerini dinlemeye başladım.