Bölüm Yirmi Dört

350 34 1
                                    

Keyifli Okumalar

☁️☁️

Uğultulu bir bağırtıyla kendime gelirken yalvarırcasına Masalı kendine bastıran adama değdi gözlerim.

Yalvarırcasına demek azdı aslında.

Tam anlamıyla yalvarıyor gibiydi.

Kardeşim... Masalım..

Neden boynundan kanlar akıyordu? Neden konuşmuyordu?

Neden her zaman parıldayan gözlerini kısıp beni merak mı ettin yoksa diye dalga geçmiyordu?

Dayımın beni ne zaman geldiğini anlayamadığım bir arabaya tıkıştırması ile burnuma şiddetli bir kan kokusu doldu .

Bu kan...

Bu koku kardeşimin kanı mıydı?

Masal...

Masal!

Hırsla Masala bakmaya çalıştığım da bana dönen yeşillerle gerçeklik yüzüme bir tokat gibi çarptı.

Ben hayatım da hiç bu kadar çaresiz bakan birini görmemiştim.

Sanki...

Sanki her saniye daha da çok ümidini kaybediyormuş gibi...

Onun iri kollarının arasındaki ellerini takip ettiğim de bir eli ile Masalın bileğinde diğer eliyle de boynundaki gömleğe bastırdığını gördüm.

Benim bakmaya korktuğum yarayı kapatmak için nasıl çırpındığını öylece izledim.

Kardeşimi bağrına basmış Yalvaran adama Dayımın arabayı sürerken ki bağırtılarına inat ben konuşamıyordum bile.

İrice bir adamın kucağında öylece yatan kişi benim kardeşimdi...

Öylece Masalı izlemeye devam ederken kalbimde oluşan korku filizinin köklerini takip edemedim.

Ellerimi kaldırmak istiyordum aslında. Masalın saçlarıma dokunmak her şeyin geçeceğine inanmak istiyordum.

Ama ya... Ya geçmeyecekse?

Ya...ya onu tekrardan göremeyeceksem?

" Masal ölmeyecek duydun mu beni! "

Bir anda yanımda oturan adamdan bir kükreme yükseldiğinde gözlerim bir şoktan çıkmış gibi ona döndü.

Yeşil gözleri tir tir titrese de ona bakmamla devam etti.

" Masal yenilmeyecek! Ne cüretle onun öleceğini düşünürsün?! "

Gözlerim ve kalbim aynı anda onun gibi titrerken kendime gelmem işte tam da o zaman oldu.

Elimi onun her zaman sıcak olan yüzünde gezdirirken karşılaştığım soğuk benim de içimi titretti.

Abi centilmen olup üzerindeki ceketi vermen gerekmiyor mu? İlla benim söylemem mi gerekiyor?

Bunu söyleyen sitemli yüzü zihnimde canlanırken üzerimdeki ceketi çıkartarak omuzlarına örttüğüm de Masalı tutan adamın titreyen gözleri beni buldu.

Bana olan bakışı kalbimi kırarken ne ara " Üşüdüğünü göremiyor musun? "diye mırıldandığımı anlayamadım.

Gözleri Masala döndüğün de ceketi daha sıkı kavradı.

" Lütfen Masal... Lütfen sevdiğim. "

Ağzından çıkan sözleri kısa bir süre kavrayamasam da anladığım an dişlerimi sıktım.

Küçük Yeşil Bulut Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin