Yönetici Kalp- BxB

✧38✧

+18 unsurlar mevcut ona göree 🔞🔞🔞🔞⚠️⚠️⚠️⚠️

Atakan'ın vücudu medyadaki gibi düşünebilirsiniz🫠🫠

Yanlışlar olabilir, iyi okumalaaarr😽❤️

Atakan'ın bizim için ayarladığı misafir odasında büyük çift kişilik yatak, tam karşısında eşyalarımızı koyabilecek büyüklükte aynalı bir dolap vardı. Kendi evimdeki yatak odamın büyüklüğündeydi.

Atakan ilk başta Eren burada yatar dediğinde anlam verememiştim ama ardından söylediği şeyle kalbim hızlanmıştı. Beraber onun yatağında yatacağımızı düşünmüştü. Ona Eren'in yalnız uyuyamadığını söylediğimde saklamaya çalışsa da üzüldüğünü anlamıştım. Tamam, Eren bazen kendi odasında tek başına yatabiliyor ama şimdi başka bir evdeydik. Eren'de bizimle yatar dediğinde şaka yaptığını düşünüp gülmüştüm sadece.

Eren çok konuşkan bir çocuktu, sınıftaki arkadaşlarına veya öğretmenine bu durumu söylerse bu biraz kötü olurdu. Çocuklar anlamasa bile ailelerine söyler, aileleri de onları Eren'le oynamamaları için tembih ederdi. Bazen böyle ince düşünmem gerekiyordu.

Ben de Atakan'la uyumak isterdim tabi. Düşüncesi bile beni heyecanlandırıyordu. Gerçi fazla heyecan kötü sonuçlar doğurabilirdi, özellikle o rüyamdan sonra rezil olmak istemezdim.

Yatakta uyuyan Eren'e doğru döndüm. Bugün ilk gecemizdi. Kreşten geldikten sonra Badem'le oynadığından çok yorulmuştu. Sonra biz eşyalarımızı almak Eren'i Ayşegül'e bırakıp evime gitmiştik. Ayşegül ilk başta şaşırsa da burada kalacağımı duyunca çok sevinmişti. Kaç gün kalacağımız belli değildi tabi.

Yanımızda götürdüğümüz bavullarla eşyaları aldıktan sonra arabaya binince sağ Salim eve gidebileceğimizi düşünmüştüm ama Atakan'ın aklında farklı bir plan varmış. Neyse, artık bunları düşünmek istemiyordum.

Bugün işe gitmemiştik ve ben bugünün yorgunluğuyla Atakan'ın yatağında uyumuştum. Hayatımın en huzurlu uykusu diyebilirdim. Onun kokusunun sindiği çarşaflarla yanımda hissettiğim sıcaklığıyla daha iyi uyuyamazdım. Uyandığımda da dudağımın kenarındaki yara neredeyse kaybolmuştu. Akşam dışarıdan söylediğimiz yemeği yedik ve sonra eşyaları yerleştirmem falan derken gece olmuştu. Ama büyün gün uyuduğum için şimdi uyuyamıyordum. Mutfağa gidip bir su içsem iyi olurdu.

Giydiğim şortlu pijama takımıyla çıktım yataktan. Havalar iyice sıcaklaşmasına rağmen daha kendi evimizde kısa kollu tişört veya şort giyememiştim. Yalıtımı oldukça kötüydü. Ama bu ev hem havadar, hem de sıcaklığı iyiydi. Hatta kaldığımız odada bir klima vardı, Atakan yatmadan önce eğer sıcaklarsak diye nasıl açılacağını göstermişti kumandadan. Tabii buna gerek yoktu.

Eren'in derin bir uykuda olduğunu görmemle kapıya yürüdüm ve koridora çıktım. Soğuk parkenin çıplak ayaklarımdaki hissi çok güzeldi, şap şap sesler hafiften yankılanıyordu. Parmak uçlarımda ilerlemeye karar verdim ve mutfağa girdim. Işığı açtığımda parlaklık gözümü aldı. Hafifçe kısarak buzdolabına ilerledim.

Şuan kendi evimmiş gibi davranmak biraz çekinmeme sebep oluyordu ama Atakan birkaç kez tembihlemişti bugün, kendi evimmiş gibi kullanmamı. Yani evet bu düşüncesi çok güzel olsa da yine de elimde değildi çekinmek. Bir iki güne alışırım gibi geliyordu.

Çift kapaklı buzdolabını açtığımda sadece soğuk su alacaktım fakat içinin dopdolu olmasıyla acıktığımı hissettim. Kasedeki kıpkırmızı çilekleri görmemle yutkundum ve karşı koyamayıp aldım elime. Kaseyi tezgaha koydum ve kocaman bir tanesini elime aldım. İri ve tatlı duruyordu. Benim aldıklarım hep ezik büzük ve tatsız oluyordu, neden!