Bölümü otobüste yazdım. Öyle trafik var kiiiğğ. Teşekkürler İstanbul 🥲
Murat abi, Boran ve ben öğle arası kahve almak için dışarı çıkmıştık. Bugün hava güzeldi ve biraz vakit geçirmek istemiştik.
"Murat abi düğün hazırlıkları nasıl gidiyor?" Diye sordum yanımda yürüyen esmer adama. Memnun bir şekilde salladı kafasını.
"Sorunsuz gidiyor her şey valla abim. Düğün tarihi aldık, mekanı tuttuk. Seda yalnız düğün istedi, kına falan üstünden kalkamam dedi. Ben dedim bak içinde kalmasın, her şey senin istediğin gibi olsun diye ama yok, elalemi eğlendirmek için para harcamayalım diyor," Güldük bu dediğine, e haklıydı bir yandan, "Gelinliğini de aldık bu hafta." Boran atladı hemen.
"Gelinliği gördüm deme abi?" Murat abi baygın bakışlar yolladı.
"İnanma böyle şeylere oğlum, batıl inanç bunlar." Omzu silkti Boran.
"Olur mu olur valla abi, düğün günü görecektin işte herkesle beraber, sabırsız adamışsın." Murat abi güldü fakat bir anda ciddileşerek kaşlarını çattı.
"Tamam kapat bu konuyu, kötü enerjiyi çağırıyorsun, ağızımızdan çıkanlara dikkat edelim." Boran'la önce birbirimize sonra Murat abiye baktık gülmemeye çalışırken. Bu hiç de Murat abinin diyeceği bir şey değildi. Boran boğazını temizlerken yanaştı Murat abiye doğru.
"Sen nereden biliyorsun lan?" Bu dediğiyle gülmemi tutamadım.
"Bildiğimden değil abi, öylesine." Murat abi kafasını sallayıp önüne dönünce Boran'la birbirimize bakıp güldük.
"Murat abi yardım edebileceğim bir şey varsa lütfen söyle bana." Murat abi dediğim şeyle kocaman gülümseyip elini omzuma atarak sıvazladı.
"Sağol koçum, olursa söylerim."
Beraber kafeye girdiğimizde Murat abi bize ısmarlayacağını söyledi. Boran yine yulaf sütlü, karamel şuruplu, kakao tozlu, bilmem neli bir kahve söylerken ben fındık şuruplu bir latte istedim. Murat abi de kendine sade bir kahve aldı. Ödemeyi yaparken arkasında, elimizde kahvelerle çocukları gibi bekliyorduk.
"Teşekkürler abi." Dedim gülümseyerek. Göz kırptığında Boran lafa girdi.
"Şu karşıdaki parkta oturalım mı? Burası biraz kalabalıkmış." İkimiz de onayladık. Bu caddede birkaç büyük şirket daha vardı ve tam öğle saatinde olduğumuzda her yer dolu oluyordu.
Kafeden çıkarken aklıma gelen şeyle telefonumu çıkardım ve Atakan'la olan konuşmamıza girdim. Kamera ikonuna tıklayıp kahve içerken fotoğrafımı çekip yolladım ona. Bu sırada parka giriş yapmış, oturma yerlerine oturmuştuk.
Can:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
