Yönetici Kalp- BxB

✧45✧

Bölüm atmayalı 2 ay olacak neredeyse, hikayeyi unutmuş olmanız çok normal :')

Bu bölümü, benden daha çok panoya giren ve yazan @asiryyy 'ye ithaf ediyorum adhdhsjh

İyi okumalar 💖

+0536*******: Atakan?

+0536*******: merhaba🤗

+0536*******: Beni hatırladın mı?

+0536*******: Esra ben🙋🏼‍♀️🙋🏼‍♀️

+0536*******: Kreşten

+0536*******: Yiğit'in annesi

+0536*******: Toplantıda tanışmıştık

+0536*******: Nasılsınız acaba?☺️☺️

Ne için eline aldığını hatırlayamadığı telefonunun ekranına çatık kaşlarla bakan adam sıkıntılı bir nefes alıp verdi. Geçen gün atılan mesajlara yeni bakıyordu. Numarasını nasıl bulduğunu tam olarak bilmese de toplantı esnasında iletişim bilgilerini yazdığı kağıttan aldığını falan düşünüyordu. Cevap yazdı Atakan, saniyeler içinde görüldü oldu ve yazıyor yazısı göründü. Kadın nöbet mi tutuyordu?

Atakan: Merhaba Esra Hanım. Bir sorun mu vardı?

Esra (Kreş): Hayır hayır 🫢

Esra (Kreş): ne sorunu

Esra (Kreş): Olur mu öyle şey😞😓

Esra (Kreş): Öyle bir yazayım demiştim☺️😋

Atakan: Anladım

Esra (Kreş) yazıyor

Esra (Kreş): Ee nasılsın?😇

Atakan: İyiyim sağolun

Esra (Kreş): sevindimm🤩

Esra (Kreş): yani

Esra (Kreş): iyi olmana sevindim

Esra (Kreş): anlamında

Her kelimeyi ayrı olarak göndermesiyle her defasında telefonu titriyor, sinir bozucu bir bildirim sesi yankılanıyordu. Sıkıntıyla ofladı. Kadın yazmaya devam edecek gibi duruyordu ve nasıl ona yazma diyeceğini bilmiyordu.

Atakan: Anladım

Tekrar yazıyor yazısını görünce uygulamadan çıktı. Uçak moduna almak istese de işle alakalı herhangi bir arama gelebileceği ihtimalinden alamıyordu. Üstten mesaj bildirimi geldi saniyeler sonra. Cevap vermese kadın anlardı herhalde, değil mi?

Kapısının çalınmasıyla telefonunu bırakıp gir emri verdi. Murat kapıyı aralayıp içeri girdi.

"Ortaklık yapılacak şirketle öğle yemeği planlanmıştı," Saatine bakıp devam etti, "Çıkarsak yetişiriz." Atakan sıkıntıyla ayağa kalktı.

"Onu unutmuşum ben." Hızla eşyalarını aldı ve kapıya ilerledi. Esra'nın mesajlarına cevap verirken aklından çıkmıştı.

Murat'la beraber ofisin çıkışına yürürken kendisine dönen bir çift ela gözün farkında olmadı ve dümdüz önüne bakarak çıktı. Can onların böyle apar topar nereye gittiğini anlayamadı. Normalde Atakan kendisine en ufak bir şeyde haber verirdi. Haber vermemesi şöyle dursun yüzüne bile bakmamıştı.

Can'ın suratı istemsizce asılırken işine döndü. Tam bu sırada telefonunun mesaj sesi geldi kulağına. Asık suratı yerini tatlı bir gülümsemeye bıraktı. Atakan'dan olduğuna emin olduğu mesaj bildirimine tıklayınca gülümsemesi öylece kaldı yüzünde. Amcasından gelen bir mesajdı bu.