Chapter 30: Foolish, Selfish

888 36 1
                                    

(A/N: Yung video sa taas, si Lee ang kumanta niyan. I mean, si Young K or Brian Kang. Pede niyo po pakinggan para lang may idea kayo sa boses ni Lee <3)

LEE's POV

"Tama na yan, Lee, hindi mo na kaya.." inagaw ni Priscy sakin yung bote ng beer na hawak ko.

Sa totoo lang, hilong-hilo na ko, pero gusto ko pang uminom hanggang sa makatulog nalang ako para lumipas na tong sakit na nararamdaman ko.

Hindi nga ako umattend sa gig namin ngayon, nagdahilan nalang ako na masama yung pakiramdam ko, pero yung totoo, masakit talaga yung puso ko.

Aalis na si Anya pero hindi ko man lang sya nagawang pigilan.

Napaka-walang kwenta kong boyfriend.

Pati nga mga tawag nya, nirereject ko.

At para hindi na paulit-ulit, pinatay ko nalang yung phone ko.

Ito yung unang beses kong uminom, ganito pala yung pakiramdam.

Mas lalo kong nararamdaman yung sakit ng katangahan ko.

Mas lalo ako nagdaramdam.

"Ibigay mo sakin yan, Priscy. Wag mo kong pakelaman.. sabi ko sayo umalis ka na dito eh. Hindi naman ikaw yung kailangan ko, hindi naman ikaw si Anya." harsh pero direcho kong salita bago ko agawin ulit sa kanya yung bote.

"What the heck?! You're drunk! Hindi ka naman umiinom ah! Nung niloko ba kita nagawa mo yan? Shit! I feel like I'm just a large piece of a crap! Bakit ba palagi mo nalang sinasaktan yung feelings ko? Pinagsisihan ko naman na yung nagawa ko dati sayo eh. I tried hard to make it up to you pero hindi mo ako binibigyan ng chance. You always push me away! Ganyan ka ba talaga kasama? Ha? Wala ka na ba talagang natitirang amor sakin kahit konti lang? Hindi mo na ba pinapahalagahan yung pinagsamahan natin dati? Or kahit yung friendship nalang..." umiiyak na sabi ni Priscy.

Natigilan ako, tumayo at tumalikod bago ko inumin yung natitirang laman ng beer na hawak ko.

"Wala na.. ayoko na.. kaya kung pwede lang, umalis ka na dito."

"No.. no, Lee. Kaya kong pantayan si Anya... kung gusto mo, hihigitan ko pa sya. Mahalin mo lang ako ulit." yumakap si Priscy mula sa likod ko.

"Tama na, Priscy.. matagal na tayong tapos." huminga ako ng malalim.

"No..." mas lalo pa syang umiyak "You'll love me again... you will." hinarap nya ako at hinalikan nya ng madiin.

I pushed her away, "Ano ka ba?! Sinabi nang tama na!"

She looked at me, "Please.." she said in despair and kissed me again.

I grabbed her by her waist and kissed her torridly, in a way which she couldn't breathe.

She hugged me real tight while kissing.

I brought her to bed and acted more aggressive.

My kisses trailed down to her jawline and neck.

Her hands were sensually caressing my back and head.

She lifted my shirt up and I tossed it somewhere.

Priscy stripped completely and made love to me in her own way.

I almost got carried away.. pero mas nanaig sa akin ang pagmamahal ko kay Anya.

"Sandali.." I stopped Priscy and pulled away "Let's stop this. This isn't right." I leaned my back on the bed post and heaved a deep sigh.

"Wag mong pigilan, Lee... if you feel that you still love me, let it be." she hugged my waist.

My Almost Perfect GuyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon