6. Bölüm

417K 15.3K 7.6K
                                    

GÜNEŞ

Bugün erkenden uyandım. Banyoya girip yüzümü yıkadım. Ardından odama girip dolabımı açtım. Imm... Ne giysem?

İnce askılı, beyaz tişört giydikten sonra altıma bebek mavisi, dizimin biraz üzerinde, pileli bir etek giydikten sonra üzerime ceketimi geçirdim. Sırt çantamın içine de defterimi ve telefonumu koydum. Ardından aynanın karşısına geçtiğimde hafif bir makyaj yaptım.

Odamdan çıktıktan sonra mutfağa girdim.

"Neredeymiş benim sultanım? "

"Buradayım kızım. Gel kahvaltı et."

"Babam nerede anne?"

"Erken çıktı kızım. Bu ara işleri yoğun. "

Masaya geçip kahvaltımı ettim.

"Ben çıkıyorum anne. " dedim annemin yanağını öperken.

"Tamam kızım. Allah zihin açıklığı versin." dedi. Ardından evden çıktım.

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

Okula geldiğimde hemen Dersimin olduğu amfiye girip bir sıraya oturdum. Çantamdan defterimi çıkarıp sırama koydum.

Acaba Ceyhun nerede? Neden hala gelmedi? Neden olacak kızlarladır. Bir an burun kırıştırdım. Bu durumdan nefret ediyordum. Onu uzaktan sevmek gerçekten çok zor. Bir de yanında kızları görmek ayrı bir zorluk. Yok ya ben ona açılamadan o biriyle evlenir artık. Onun biriyle evlenme düşüncesi bile beni üzüyorken bu durumun gerçekleşmesi daha da üzer. Yataklara düşerim herhalde. Ben düşüncelerimle boğuşurken sınıfın kapısı açıldı ve içeriye tanımadığım bir erkek öğrenci girdi. Sanırım yeni öğrenciydi. Sınıfa şöyle bir baktıktan sonra gözü bende durdu.
Baktı... Baktı... Rahatsızca kıpırdandım ve pes eden ben oldum. Hemen gözlerimi kaçırdım.

Yanımda hareketlilik hissedince kafamı o yöne çevirdim ve karşımda o çocuğu gördüm.

"Merhaba." dedi bana gülümserken. Ardından yanıma oturdu.

"Yanına oturabilir miyim? " dedi. Zaten oturmuştu.

"Sanırım bunu sormak için geç kaldın. "

"Olsun ben yine de sormak istedim. Adet yerini bulsun. Rahatsız oluyorsan kalkabilirim." dedi. O sırada sınıfa Ceyhun girdi. Gözleri yanımda ki çocuğa kaydı ve kaşlarını çattı.

"Hayır sorun değil. " dedim hafif tebessüm ederek.

"O zaman tanışalım değil mi? Ben Pusat." dedi ve elini uzattı. Tereddüt etsem de elimi uzattım ve "Ben de Güneş." dedim gülümseyerek. Elini sıktım.

"Tanıştığıma memnun oldum Güneş. " 

"Güneş. " Duyduğum sesle şaşırmıştım. Çünkü adımı söyleyen tam olarak Ceyhun'du.

"Konuşmanızı bölüyorum ama gelir misin Güneş? " diye sordu. Gelmek ne demek uçarım. Tabi ki böyle bir şey demedim.

"Tabi." dedim hemen. Okulda olmasam mutluluktan çığlık atardım.

"Bir şey mi oldu Ceyhun." dedi Pusat alayla.

"Sesini kes." dedi Ceyhun. Neler oluyor?

"Hadi Güneş. " Hemen sıradan kalktım ve Ceyhun'u takip ettim. Ceyhun bir anda bana döndü.

"Bak Güneş lafı fazla uzatmayacağım. Seni uyarmak istiyorum. " Allah aşkına ne uyarması? Zaten heyecandan dediklerini anlayamıyorum. Şu an bildiğin kalbim ağzımda atıyor.

ORMANTİK MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin