ORMANTİK MAFYA

41. Bölüm "Huzurun tanımı"

Bölümü MerveAlici4, EmmaWatson11, _AKSOYLARDAN_ adlı kullanıcılara ithaf ediyoruz.

RÜYA

"Hadi, hadi! Önüne baksana! Adam oradan geliyor, görmüyor musun lan? "

"İşte bu be! Yürü, hadi. Pas at, pas! "

"Az kaldı, gol atacaksın. Yaparsın.. "

Erkeklerin ve Masal'ın tezahüratlarına gözlerimi devirirken çaprazımda oturan Vuslat ablayla sıkılmaya devam ediyorduk.

Mirza benim yanımda, abim çaprazımdaki büyük koltukta, abimin yanında Yalın abi, onların karşısındaki Aras amca ve Masal otururken inanılmaz bir dikkatle televizyondaki maçı izliyorlardı.

Bu akşam Galatasaray-Fenerbahçe maçı vardı ve hep beraber izlemek için Aras amcalarda toplanmıştık.

Sanırım bu maç Vuslat abla ve benim dışımızdaki herkesin ilgi alanıydı.

Yalın abi ve Aras amca Galatasaraylı iken, Masal ve Mirza da Fenerbahçeliydi. Abim Beşiktaşlı olmasına rağmen maçı büyük bir heyecan izliyordu. Takım tutmayanlar olarak Vuslat ablayla ben öylece bir kenarda sıkılmaya mahkum bırakılmıştık. Deniz abla ise mutfakta bir şeyler hazırlıyordu. Ve en rahatımız Derya olmalıydı. Abimin kucağında otururken elindeki bebekle oynuyordu.

"Gol be!"

"Gol, gol! "

Mirza ve Masal'ın abartılı sevinç dolu nidaları beni şaşırtırken Mirza sevinçle oturduğu yerden kalktığı gibi beni de ayağa kaldırıp, sıkıca sarıldığında ayaklarımı yerden keserek etrafımda döndürmeye başladı.

Gülerken sıkıca Mirza'nın boynuna sarılırken Masal da abime sarılarak sevincini yaşıyor, Vuslat abla her şeyden bağımsız tırnaklarını törpülüyor, Yalın abi ve Aras amca somurtuyorlardı.

"Ne oldu abi? Al sana gol! Kapı gibi gol attık!" dedi Masal, Yalın abiye keyifle bakarken.

"Ah, garibanlar. Biz iki gol attık be! Siz daha ilk golün sevincini yaşıyorsunuz. "

"Boşver Yalın. Diğer golü attığımızda o zaman göreceğim ben onları. " dedi Aras amca.

"Mirza! Boğuluyorum." dedim havadaki ayaklarımı sallarken. Mirza beni öyle sıkıyordu ki, kemiklerim kırılabilirdi.

Mirza sonunda beni serbest bıraktığında yerimize oturduk. Bu sırada elinde cips dolu birkaç kaseyle, üstünde Galatasaray forması olan Deniz abla salona giriş yaptı. Aslında Deniz abla da bir takım tutmuyordu fakat Aras amca o formayı giymesi için diretince giymişti.

"Aras'ın yüzünden belli oluyor. Fenerbahçe gol mü attı?" dedi Deniz abla gülüp, bir yandan da kaseleri önümüzdeki masaya koyarken.

"Öyle oldu. Gol attık, gol!" dedi Mirza artan mutlulukla.

Bu erkekleri gerçekten anlayamıyordum. Başka bir şey olsa bu kadar sevinmezler.

"Oo, tebrik eder.." Deniz abla, Aras amcanın bakışlarını görünce sözüne devam etmeyip, gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı.

Deniz abla benim diğer yanıma oturduğunda ortamda tekrardan bir sessizlik oluşmuş, herkes bakışlarını ekrana kilitlemişti.

Ben öylesine ekrana bakarken elimdeki cips dolu kasedeki cipsleri ağzıma tıkıyordum. Bir başka cipsi ağzıma götüreceğim sırada Mirza bir anda elimdeki cipsi ağzına alırken parmağımı da yanlışlıkla ısırmıştı. Sanırım bunu bir kez daha yapmıştı. Yüzümü buruşturduğumda Mirza gözlerini bir saniye olsun televizyonun ekranından çekmeden gülerek ısırdığı parmağımdan öptü.