ORMANTİK MAFYA

14. Bölüm "Alya'm"

MASAL ALYA

"Gerçekten dün harika bir gündü. Annemin görmemesi için birkaç sokak ileride buluştuk. Seni görünce kalp atışlarım hızlandı. Ben sana harbiden aşık olmuşum. Yanına gittiğimde ellerimden tuttun. Sonra da yanağımdan öptün. Senin dediğine göre kızarmışım. Ya ben bu kadar kızaran bir kız değildim. Son günlerde kızarıp duruyorum. Hayır, tabii ki utanmıyorum. Neyse. Sonra da bana bir sürü çiçek verdin. Çok güzeller. Senin yanında olunca sanki zaman durmuş gibi oluyor Ömür. Sen ne düşünüyorsun?" dedim önümdeki çiçekte parmaklarımı gezdirirken.

Çiçekten cevap beklerken annemin sesini duyunca hemen toparlandım. "Kızım? Kiminle konuşuyorsun?"

"Şey..." dedim komodinden uzaklaşıp, kapının önünde olan anneme doğru birkaç adım atarken.

"Vuslat bana çiçek almış. Salak kız işte. Bana böyle şeyler alıp duruyor. Ben de onları bir vazoya koydum da işte Vuslat'a saydırıyordum. " dedim gülmeye çalışırken. Annem kaşlarını çattı.

"Masal, kızla düzgün konuşsana. Ne güzel sana hediye almış. Neden kıza salak diyorsun? Çok ayıp." dediğinde omuz silktim.

"Hadi uyu artık kızım. Geç oldu. "

"Tamam anne. " dedim yatağıma doğru yürürken.

Annem yorganımı kaldırdı. Ben yatağa yattığımda üstümü örttü ve alnımdan öptükten sonra "İyi geceler kızım." dedi.

"İyi geceler anne. "

Annem ışığı kapatıp odamdan çıkınca komodinin üzerindeki ışığı açtım. Ardından rengarenk çiçeklerime gülümseyerek baktım. Ömür'le dışarı çıktığımızda bana bu çiçekleri verip 'Yanında ben olmadığım zaman sana verdiğim çiçeklerle karşında ben varmışım gibi konuş. Ben her zaman yanındayım, bunu bil. ' demişti. Bende karışımda Ömür varmış gibi çiçeklerimle konuşuyordum. Ama Ömür'ün yerini tutmuyordu işte.

"İyi geceler Ömür. " diye mırıldandım. Tabii cevap vermemişti çiçekler. Gözlerimi devirirken yatağımda sırt üstü yattım ve gözlerimi tavana diktim. Telefonuma gelen mesaj sesiyle bunu beklermiş gibi hızla üstümden yorganı attım ve komodinin üzerindeki telefonu alıp mesaja baktım.

Ömür'den gelmişti. Kocaman gülümserken mesaja baktım.

Kimden: Kalbim
'Uyudun mu?'

Yatağımın üstündeyken hemen cevap yazdım.

Kime: Kalbim
'Uyumadım. Bir şey mi oldu? Neden mesaj attın?'

Ne denirdi ki? Acaba çok mu odun mesaj attım? Ama ben nereden bileyim ki? Şu zamana kadar hiç sevgilim olmadı. Hem Ömür'de beni tanıyor. Vıcık vıcık olmadığımı, olamayacağımı çok iyi biliyor. Bu yüzden bana darılmayacağını dün konuşmuştuk. Acaba ne diyecekti? Ne konuşacaktık? Sevgililer ne konuşurdu ki? Hep canım, cicim, aşkım mı derlerdi? Ama ben demezdim. Öyle saçma kelimelere ben gelemezdim.

Kimden: Kalbim
'Seni özledim. '

İstem dışı sırıtırken ne yazacağımı düşünüyordum. Ne yazsaydım? Oflarken yatakta bağdaş kurdum. Güzel şeyler söylesem daha iyi olurdu.

Kime: Kalbim
'Teşekkür ederim. '

Yani azıcık nazik konuştum herhalde. Başka ne söylenebilirdi ki? Aklıma başka bir şey gelmemişti.

Telefonum titremeye başlayınca ekrana baktığımda Ömür'ün aradığını gördüm. Hızla yataktan indikten sonra saçlarımı düzeltip boğazımı temizledim ve telefonu açtım. Bu sırada alnıma vurmayı ihmal etmemiştim. Gerçekten aptal hareketler yapıyordum. Ömür beni görmüyordu. Neden saçlarımı düzeltiyordum?