ORMANTİK MAFYA

59. Bölüm "Rüya iki"

RÜYA

Melina'nın kolunu okşarken aynı zamanda dudaklarımdan mırıltı şeklinde sessiz bir ninni dökülüyordu.

"Uyudu mu?"

Araba kullanırken dikiz aynasından arka koltukta olan benimle göz teması kuran Mirza'nın sesiyle sinirle dişlerimi birbirine bastırdım.

"Ya Mirza! Sessiz olsana. Gözleri kapanmak üzereydi. "

"Evimizde mışıl mışıl uyumak varken yollarda uyumak da neymiş? Ah kızım, ah! "

Mirza ağzının içinde homurdanırken arabayı kullanmaya devam ediyordu.

Derin bir nefes alarak gözlerini kocaman açmış, camdan dışarıyı seyreden kızımın bu gecede bizi zorlayacağını anlamıştım.

Yanaklarımı şişirirken bakışlarımı kızımdan çektikten sonra tekrardan ninni mırıldanmaya başladım.

Uzun zamandır Meline evde hiçbir şekilde uyumuyordu. Ne yaparsak yapalım ağlıyor, uyumamak için direniyordu. Annem de bazı çocukların yolculuk yaparken uykuya daldığını söyleyince bizde el mahkum bu fikri de denemeye koyulduk. Sonuçta, Melina bu yöntemle her akşam uyuyordu.

Tabii bizim açımızdan da her akşam bu şekilde zor oluyordu fakat elden ne gelirdi? Aksi takdirde Melina ne beni ne de Mirza'yı uyutmuyor, hep beraber sabaha kadar oturuyorduk.

"Anne! "

Melina enerjik bir şekilde bana seslendiğinde kafamı ona doğru eğerek esnemeden hemen önce "Efendim anneciğim?" dedim.

"Bu! Bu.." dedi elini cama vurup bana bir şey göstermeye çalışırken.

Bu karanlıkta dışarıdaki köpeği nasıl gördüğünü düşünürken yanından geçip gittikten sonra "Köpek mi anneciğim?" dediğimde "Havav!" dedi.

Tekrardan esnediğimde hafif gülerken ağzından çıkan her bir kelime beni mutlu ediyordu. Melina bir yaşını doldurmuş, altıncı ayındaydı. Elbette her geçen gün bizi daha iyi anlıyor, algıları güçleniyordu.

"Cadı kızım bizi uyutacak, kendi uyumayacak. Baksana annesi, bir gram uyku yok."

Araya giren Mirza'yla gülüşüm artarken kızıma sıkıca sarıldım. "Aa, kızıma 'cadı' deme babası. Benim kızım melek, melek!"

"Öyle tabi. Babasının meleği.. Bir de uyusa tam olacak ama..."

Melina'nın yanağından kokusunu içime çekerek öptükten sonra gülümsedim. "Uyur birazdan. "

'Birazdan' demiştim fakat o birazdan bir saati geçmiş, sonunda iyice uykuya daldığını anlayınca Mirza arabayı eve doğru sürmeye başladı. Eve vardığımızda Melina'yı uyanmaması için çok dikkatli bir şekilde eve soktuktan sonra yatak odasına girip, yatağın yanındaki beşiğe yavaşça Melina'yı koydum. Arabada uyuyacağını bildiğim için evden çıkmadan önce uyku tulumunu giydiriyor, eve gelince de direk beşiğine yatırıyordum.

Gülümseyen yüzümle Melina'nın saçını sevdikten sonra sırtımı dikleştirip arkamı döndüğümde gardroptan pijamalarını çıkarıp yatağa koyan Mirza'nın keyifli yüzüyle "Zafer bizim!" dediğini duyunca gülmeden edemedim.

Melina bize öyle çok çektiriyordu ki, günün sonunda onu uyuttuğumuzda Mirza da en az benim kadar seviniyordu.

Gülümsemem genişlerken gömleğinin düğmelerini açan Mirza'nın yanına gidip kollarımı boynuna doladığımda başımı omzuna yasladım.

"İyi ki varsın Mirza. "

"Hayırdır hatun? Canın yaramazlık mı istiyor? Eğer öyleyse bugün çok yorgunum, biliyorsun. Ama yorgunluğumu unutabilirim. "