ORMANTİK MAFYA

Özel Bölüm 5

GÜNEŞ

"Uzaklaş o kapıdan! "dedim Araf'ın odasına girmekte olan kıza.

Elindeki dosyaları gösterdi. "Bunları imzalatmam lazım Güneş Hanım. "Tek elimle belime destek vererek ayağa kalktım. Kızın yanına ulaşınca elimi uzattım.

"Ver bana. Ben kocama imzalatırım. "Selin nefesini dışarı üflerken dosyayı bana uzattı. "Ne öyle nefesini dışarı üflemeler? "

Şaşkınca bana baktı. "Nefes almıştım ve her insanda olduğu gibi nefesimi dışarı verdim. Bir daha nefes almam. " deyince sinirle elindeki dosyaları aldım.

"Seni bir daha bu odanın yakınlarında görmeyeyim. Şimdi uza. "Selin yanımdan uzaklaşırken şişmiş olan karnımı sevdim. "Babayı kurtlara yem etmemek için birazcık delirebiliyorum. Ama bu halimle çok çirkinim ve babanın başka kızlara bakmasını istemiyorum oğlum. O yüzden odasına kız sokmuyorum. Zaten birazdan toplantıya girecek. Orada da kızlar vardır. Ama sen annene güven. Ne yapıp edip o toplantıya bende gireceğim. Belki de toplantıya girmesine engel olabiliriz. Duruma göre değişir. Hadi gel, babanın yanına gidelim. "Gülümserken Araf'ın odasının kapısını tıklattım.

"Gel!" Komutunu alınca kapıyı açtım ve odaya girdim. Ardımdan kapıyı kapattım.

Araf ayağa kalktıktan sonra hızlı adımlarla yanıma geldi. "Bir şey mi oldu? İyi misin? Canın bir şey mi çekti? Sancın var mı? Sana ayakta durmamanı söylemiştim değil mi Güneş? "

"Hiçbir şeyim yok Araf. Sadece.. "Elimdeki dosyaları havaya kaldırdım. "...bu dosyalar imzalanacakmış. "Elleriyle yüzünü sıvazladı. Gergin gözüküyordu.

"Bebeğimize bir şey oldu diye çok korktum Güneş. "

"Canımın içi, sende her buraya geldiğimde doğuracağımı düşünüyorsun. Daha beş aylık. Dört ayımız var. Panik yapma. "

"Nasıl panik yapmayayım Güneş? Doktor sana dinlenmen gerektiğini söylerken beni kıskandığın için şirkette çalışmak istediğini söyledin. İzin vermeyince de oturup ağlamaya başladın. "Sinsice sırıttım. Ağlamam işe yaramıştı ve bir haftadır şirkette kocamın sekreteri olarak çalışıyordum. Lara yani Araf'ın sekreteri doğum iznine çıktığı için sekreterlik yapıyordum. Bu arada Lara'dan da özür dilemiştim. Şimdi de aslında çalışıyor sayılmazdım. Sadece Araf'ın odasına girmeye yeltenen kızları içeri sokmuyordum. Bu da bir iş. 

"Bir kere ben kıskandığımdan burada değilim. "Alayla bana baktı.

"Allah Allah! Kızım, kimseyi içeri sokmuyorsun. Benimle konuşan kızları şirketten kovdun. Bazılarını da köşede sıkıştırıp tehdit ediyormuşsun. Bu yüzden hiçbir çalışanım yanıma gelemiyor. Bu kıskanmıyor halinse kim bilir kıskansan ne olacak. Merakla bekliyorum. "

Evet, öfkeme yenik düşüp kovduğum birkaç kız vardı. Ama ekmekleriyle oynamıyordum tabi ki. Araf onlara burası dışında başka yerde iş bulup benim yaptığımı düzeltiyordu. Yanlış yaptığımı da abarttığımı da sonradan fark etsem de iş işten geçmiş oluyordu.

"Onu da o zaman görürsün. " diye söylendim. Kocamı kıskanmam en doğal şeylerden biri. Bir de hamile olduğum için daha çok duygusallaşıyordum. Araf halime gülerken dudağımdan öptü.

"Gel buraya başımın belası. Ayakta durma. İstersen burada sekretermiş gibi dur diyeceğim ama yanımda olunca kafamı ütülüyorsun hatun. Sayende çalışamıyorum. Neymiş bence şirketteki kızları kovmalıymışım. Ne gerek varmış onlara. Bu bitiyor bir de üstüne annenin altın gününden bahsediyorsun. Amacın ne güzelim? "Beni masanın önündeki deri koltuğa oturtmuş, kendisi de masanın arkasındaki koltuğa geçmişti. Somurttum.