ORMANTİK MAFYA

12. Bölüm

ARAF

Aras 'ı Güneş 'ten nasıl uzaklaştıracağım? Güneş 'i çok seviyor. Ama o kızla birlikte olmasını istemiyorum.

Güneş...

Fazla çocuksu. İçinde bitmek bilmez enerjisi var. Gülüşleri ışık saçıyor sanki. Ah ama hiç susmasını bilmiyor. Ben ne dersem tersine gidiyor. Tam bir inatçı keçi. Ama Aras'la o kadar iyi anlaşıyorlar ki o ikiliyi görünce, Aras'ın mutluluğuna şahit olunca tüm sinirim gidiyor. Ya da gitmiyor. Çünkü o ara Güneş beni sinirlendirmesini çok iyi biliyor. 

Kapının bir anda açılmasıyla kapıya döndüm. Kim bu?

''Ben geldim. '' Başka kim olabilir ki?

''Sana kaç kere söyleyeceğim. Kapıyı çalmadan girme Esat. ''

''Arkadaşım değil misin? İstediğim gibi gelirim. '' dedi. Tek kaşımı kaldırdım.

''Tamam tamam. Bir daha kapını çalacağım. '' dedi Esat.

''Sen ne için gelmiştin? '' dedim.

''İyiyim Araf 'çım. Sen nasılsın? '' dedi. Bu çocuk böyle olmak zorunda mı?

''Birincisi Araf 'çım diyip durma. İkincisi lafı dolandırmadan söyle Esat. Kesin bir şey oldu. ''

''Arkadaşımı görmeye gelmiş olmaz mıyım? ''

''Hayır. '' dedim.

''Bunu açıkça söylemeni beklemiyordum. '' dedi ve güldü. Artık sabrım taşıyordu. Bunu anlamış olmalı ki konuya giriş yaptı.

''Akşam bara gideceğim sen de gelsene. ''

''İyi olurdu ama hiç havamda değilim. Sen git. ''

''Naz yapma Araf. Hadi gel işte. ''

''Lan erkek adam naz mı yaparmış? Kızdırma beni. Gelmiyorum dediysem gelmiyorum. ''

''Tamam be abi. Kızma hemen. O zaman yarın Rüzgar 'ın yanına gidelim. Heralde buna da hayır demezsin. ''

''Bak kırk yılın başı doğru bir şey söyledin. Rüzgar iyileşti ve yanına gitmemiz gerek. ''

''Evet. O zaman yarın gidiyoruz. '' dedi ve oturduğu yerden kalktı.

''Tabi ki gidiyoruz. O da bizim kardeşimiz gibi. Gitmeyip ne yapacağız. ''

''Tamam. Ben şimdi gidiyorum. ''

''Tamam git. '' dedim ve gözlerini devirdi.

''Çok kibarsın. '' dedi.

''Biliyorum. '' dedim ve bir kez daha abartılı bir şekilde göz devirip gitti.

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

Eve geldiğimde direk Aras 'ın odasına gittim. Onu çok özledim. Odasının kapısını açtım ve içeri baktım. Yoktu. Nerede bu çocuk?

''Fatma Hanım! Aras nerede? '' dedim evin hizmetlisine. Yanıma geldi ve ''Araf Bey, bir kız geldi ve o aldı. '' dedi.

Ne?

''Ne kızı? Nasıl aldı? Ya siz nasıl bırakırsınız? Bu ne sorumsuzluk. '' diye bağırdım. Korkuyla irkildi. Bir şey demesine izin vermeden evden çıktım. Kapıdaki korumaların yanına gidip ''Aras 'ı nasıl bırakırsınız lan? '' diye gürledim.

''Abi bir kız aldı. Daha önceden de gelmişti. Bir sorun olmaz diye düşündüm. ''

''Daha önceden geldi mi? ''