31. Bölüm

301K 11.8K 3.9K
                                    

ARAF

Akşam Esat taburcu olunca herkes evlere dağıldı. Rüzgar ve ben Esat'ı yalnız bırakmak istemedik. Esat'ı odasına çıkarıp yatağa yatırdık.

''Of, ben şimdi çok sıkılırım. Yatmak bana göre değil. '' Hastaneden çıktığımızdan beri hiç susmadan mızmızlanıyordu. Ve hala devam ediyor. Yeni iyileştiği için pek sesimi çıkarmıyorum. Sanırım Esat'ta bunu fırsat bilip susmuyor. Yatağın karşısındaki koltuğa oturdum. Rüzgar'da çaprazımdaki koltuğa...

''Ama gerçekten çok sıkılıyorum. Beni eğlendirecek bir şeyler yapın ya. '' Hiç cevap vermeden ifadesiz gözlerle Esat'ı dinliyordum. Rüzgar da aynı benim gibiydi. Esat bu durumdan sıkılmış olmalı ki ''Cevap vermeyi düşünüyor musunuz? '' dedi bir bana bir Rüzgar'a bakarak.

''Sizi nasıl eğlendirelim Esat Bey? '' dedim alayla.

''Canım biraz düşünmem gerekli. '' Dalga geçiyor bir de.

''Yat işte. Yeni ayaklandın. Mızmızlanma. '' dedim.

''Of, çok sıkıcısınız. ''

''Farkında mısın Esat? Sen vuruldun. Ama hala işin ciddiyetini kavrayamadın. Allah'a şükür kötü bir şey olmadı. Ama olabilirdi. Sanırım sen merak etmiyorsun ama ben söyleyeyim. Sana bunları yapanı bulduk ve fazlasıyla cezasını verdik. '' dedi Rüzgar.

''Sormadım. Çünkü biliyorum siz o şerefsize cezasını vermişsinizdir ki zaten vermişsiniz. Bu konulara giripte tadımızı kaçırmak istemedim. ''

''Bence de kardeşim. O ite çok güzel cezasını verdik, sen merak etme. Biri kardeşimize zarar verecek bizde bir şey yapmayacağız? İmkansız... '' dedim.

''Ay Araf'çım beni sevdiğini biliyordum. Duydun mu Rüzgar? Araf bana kardeşim dedi. ''

''Lan yine Araf'çım dedi. Kızamıyorum da... '' dedim ve yerimden kalktım. Esat'ın yanına gittim ve kafasına yavaşça vurdum. Ardından yerime oturdum.

''Vay be abi. Kafama vurmak için hiç üşenmeden yerinden kalktın. '' Güldüm.

''Eslem senin için çok üzüldü oğlum. Kız çok ağladı. Düşüp bayılacak sandım. Hep ortalıkta ruh gibi dolandı. Senin gözlerini açtığında öyle bir sevindi ki... Aranızda bir şeyler mi var? '' dedi Rüzgar.

''Vurulmadan önce Eslem'i evime çağırdım. Onu sevdiğimi söyledim. ''

''Oha! '' dedim.

''Ne ohası abi. Ben çok düşündüm. Ve Eslem'i sevdiğimi anladım. Hani demiştiniz ya Eslem'e öyle tek geceliklerin gibi davranmıyorsun. Şimdiye kadar çoktan yatağa atmış olma gerekirdi. Haklısınız. ''

''Eslem ne dedi? '' Gülmeye başladı.

''Sevgime inanmadığını söyledi. Doğrusu çok ağır konuştu. Ama bunların hiçbirisi sevgimi azaltmaya yetmedi. O da beni seviyordu. Anlayabiliyordum. Bana yardım et demişti. Senin sevgine inanmam için yardım et dedi. ''

''Allah için söyle ne yaptın? Hani güvenemiyorum Esat'a her şey çıkabilir. '' dedim.

"Yaptık işte bir şeyler. Kardeşiniz çözdü düğümü."

''Vay be Esat. Senden bu ciddiyeti görmek beni şaşırttı. Demek gerçekten seviyorsun. Doğrusu senin aşık olabileceğin aklımın ucundan bile geçmezdi. '' dedi Rüzgar.

''Haklısınız. ''

''Ben de size bir şey söylemek istiyorum. '' dedi Rüzgar.

''Sen ne diyeceksin oğlum? Bugün yeteri kadar şaşırma kotamı doldurdum. Ne söyleyeceksen alıştıra alıştıra söyle. '' dedim.

ORMANTİK MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin