29. Nerdesin Hasret

5.4K 427 28
                                    





Bu kitapta okuduğunuz her şey hayal ürünüdür. Gerçek hayatta ki kişi ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur...






Ömer...

Limandaydım. Gözlerim sevdiğimi arıyordu. Telefonu kapalıydı. Sabahın seherinde sefere çıkan büyük tekne limana yanaşalı çok oldu. Herkes bir işin ucundan tutarken balıklar buzlu kasalarla gideceği yere doğru yola çıkıyordu. Bu sene iyi balık vardı, günlerdir bereket kokuyordu buralar.

Ferdi orada dayısına yardım ediyordu. Vefa amca elinden tuttuğu Ecem'le çocukların başında geziyor, sürekli yaptıkları işi eleştiriyordu. Hasret neden burada değildi? Normalde o da burada olup bir iş yapardı.

Dünkü gün fabrikadan geç çıktım bende, evlerinin oradan geçerken ışıkları kapalıydı. Bugün de hiç görmedim akşam oldu. Neredeydi gülüm?

"Oğlum."

"Aaa baba!" diyerek ayağa kalktım. "Hayırdır?"

"Vefa çağurdi."

"Uhe!"

"Bende öyle dedum. Gel bakalum ha oğa."

Düştüm babamın peşine. Başka türlü yanlarına yaklaşamazdım.

"Kolay gelsun uşak" dedi babam. "Ula Vefa!"

"Dur ha geldum, oturun."

Ecem bana doğru gelirken yüzüme yayıldı gülüşüm.

"Ömer abi" dedi ellerini önünde kavuşturup. Şu kız çocuklarının tatlılığını ne yapacağız biz yahu?

"Efendim güzelim." Önüne çöktüm.

"Bana dondurma alır mısın? Dedem almıyor" dedi kaşlarını çatarak.

"Alalım da hava soğuk kızım, hasta olma sonra."

"Ecem" dedi Ferdi öteden. "Yanıma gel" deyince kızan tavrı içime kor gibi bir ateş düşürdü. Hasret ona söylemiş, bitmişiz gerçekten.

"Ben sana tatlı alayım kızım?"

"Ne alacaksın?"

"Bilmiyorum ki, hangisini istersen alırız."

"Ben sana yanıma gel demiyor muyum Ecem" diyerek elini tuttu.

"Ne oluyor Ferdi?" Ayağa kalktım.

"Yok abi bir şey."

"Ben bakarım yanımda dursun."

"Gerek yok. Yürü sende kızıyorum artık ha!"

"Dondurma istiyorum."

"Tamam ben alırım sana." Onlar ileri giderken Vefa amca bu duruma anlamaz yüzüyle baktı.

"Şunu ben yapsam sözümü dinlemezler. Otur oğlum otur. Çay verun ha buraya."

"Ecem gel bana koş" dedi Bahar. Ferdi kardeşinin elini bıraktı. Ecem Bahar'a doğru giderken gözlerimi iki kardeş arasında gezdirip duruyordum. Hasret nerde?

"Bir şey alırken abartma Bahar!"

"Sen işine bak be!"

"Beni delirtme Bahar" diye çıkıştı. Bahar kimsenin sözünü dinleyecek bir kız değildi ama,

"Tamam be tamam" demesi beni bile şaşırttı. Kaşlarımı çatmış onları izlerken birbirlerine tebessüm etmeleri de apayrı vurdu beni. Yapma. Onunla sevdaluk etme oğlum, lütfen. Fazlı'yla kavga ettim, karakolluk olduk. Ben sana o kızı nasıl isteyeceğim?

HASRETİN AĞIR GELDİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin