Ένα Βράδυ Μόνο

4ο Ηρεμία πριν την καταιγίδα

Τα μαθήματα έχουν ξεκινήσει εδώ και μια εβδομάδα και περίεργος δεν έχω δει την ηλίθια παρέα πουθενά. Είμαι στην αίθουσα με τα όργανα και κάνω πρόβα ένα δύσκολο κομμάτι στο πιάνο. Από όργανα είμαι καλή μόνο στην κιθάρα. Έχω αγχωθεί πάρα πολύ γιατί θα πρέπει να το παρουσιάσω την άλλη εβδομάδα στον καθηγητή μου. Για να μπεις στο μάθημα με τα όργανα πρέπει να παίζεις τουλάχιστον δύο. Είχα κάνει μαθήματα όλο το καλοκαίρι στο πιάνο αλλά ακόμα δεν νιώθω έτοιμη. Θέλω όμως να μπω σε αυτό το μάθημα οπωσδήποτε. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μου έκοψε την συγκέντρωση.
Γύρισα και είδα έναν από τους φίλους του ηλίθιου. Κάπου εκεί κατάλαβα ότι η ημέρα μου δεν θα πάει καθόλου καλά. Ήταν ο πιο κοντός από τους άλλους, κάπως μελαμψός με σκούρα μαλλιά και μάτια.

"Συγγνώμη δεν ήξερα ότι η αίθουσα ήταν πιασμένη. Έχω πρόβα και ήρθα λίγο νωρίτερα. Θα περάσω αργότερα. "

Είπε κάνοντας βήμα για να φύγει, χωρίς να περιμένει την απάντηση μου.

"Καλό θα ήταν να ρωτάς την γραμματεία πριν έρχεσαι. Γιατί ο άλλος χάνει και την συγκέντρωση του. "

Δεν ήθελα να φανώ επιθετική αλλά πάνω στο θέμα των σπουδών μου είμαι απόλυτη. Επίσης το άγχος που είχα δεν βοηθούμε καθόλου.

"Συγγνώμη, έχεις δίκιο δεν το σκέφτηκα. Μέχρι τι ώρα θα κάτσεις ; "

Μου έκανε εντύπωση γιατί η στάση του δεν είχε καμία σχέση με των φίλων του. Φαινόταν αρκετά συμπαθητικός και ευγενικός. Γύρισα το βλέμμα μου και πάλι προς το πιάνο, το έκλεισα πήρα τα χαρτιά μου και την τσάντα μου και σηκώθηκα πηγαίνοντας προς το μέρος του.

"Και εγώ συγγνώμη δεν ήθελα να είμαι επιθετική απλά έχω άγχος για μια εξέταση που έχω. Άσε που πέρασε η ώρα μου και ούτε που το κατάλαβα. "

Είπα δείχνοντας το ρολόι στον μπεζ τοίχο απέναντι μας.

"Δεν πειράζει, δεν ήθελα να σε αναστάτωσα. "

Είπε χαμογελώντας διστακτικά

"Καμία αναστάτωση, καλή συνέχεια. "

Του είπα και τον προσπέρασα βγαίνοντας από την αίθουσα. Δεν περίμενα ποτέ ότι κάποιος από αυτούς θα μπορούσε να είναι ευγενικός. Μπορεί να έχω βιαστεί να βγάλω συμπέρασμα. Για το μόνο που είμαι σίγουρη είναι ότι εκείνος ο βλάκας είναι ένα κακομαθημένο. Σίγουρα είναι ο μόνος που δεν θα αλλάξω γνώμη ποτέ. Βγαίνοντας από το κτήριο που ήμουν πήγα στους κήπους. Είχα βρει ένα πολύ όμορφο και ήσυχο σημείο που μου έδινε πολύ έμπνευση. Ήθελα να τελειώσω το τραγούδι που έγραφα τον τελευταίο καιρό. Αφού έφτασα, πήγα κάτω από ένα δέντρο ακούμπησα τα πράγματα μου στο γρασίδι και έκατσα και εγώ. Έβγαλα το τετράδιο μου από την τσάντα μου και διάβασα για μια ακόμα φορά τους στίχους για να δω πως θα μπορέσω να το συνεχίσω.