Ένα Βράδυ Μόνο

13ο Θάρρος ή αλήθεια

Έχουν περάσει 3 μήνες από εκείνο το βράδυ στο club. Είναι 27 Δεκεμβρίου και εγώ βρίσκομαι στο σπίτι μου για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές. Μαζί μου έχει έρθει και η Daniella. Την κάλεσα να περάσουμε μαζί τις γιορτές, γιατί εκείνη ήθελε να μείνει στην σχολή. Τέτοιες μέρες όμως δεν υπάρχει ψυχή εκεί, οπότε θα την είχα άγχος να ξέρω ότι ήταν μόνη της. Προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον Cody πολλές φορές γιατί δεν μου άρεσε καθόλου ο τρόπος που έφυγε. Δεν μου απαντούσε όμως ούτε στα μηνύματα αλλά ούτε και στις κλήσεις. Η καθημερινότητα μου μετά από εκείνο το βράδυ γινόταν όλο και πιο δύσκολη μέρα με την μέρα. Το μόνο θετικό είναι ότι στο μάθημα των μουσικών οργάνων ο καθηγητής με δέχτηκε. Στο μάθημα του χορού η καθηγήτρια δεν συμφώνησε με την αλλαγή παρτενέρ και μέρα παρά μέρα έκανα πρόβες με τον James. Τελικά καταφέραμε μετά από πολλούς καυγάδες να συντονιστούμε και να κάνουμε μία πολύ καλή πρόοδο. Πιστεύω ότι στο τέλος του εξαμήνου θα παρουσιάσουμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Η καθηγήτρια βλέποντας την συνεργασία μας και την χημεία που υπάρχει μεταξύ μας θεώρησε ότι το Objection που διαλέξαμε για μουσική ήταν το ιδανικό κομμάτι. Στο μάθημα της υποκριτικής από την άλλη τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά αφού δεν υπάρχει πρόβα που να μην τσακωθώ με τον Logan. Αγχώνομαι και μόνο στην ιδέα ότι μετά την επιστροφή μας στην σχολή θα πρέπει να ξεκινήσουμε τις πρόβες με την σκηνή του φιλιού. Η Liz δεν επέστρεψε όλο το εξάμηνο γιατί ήθελε να μείνει μαζί με την μητέρα της να την φροντίζει. Ευτυχώς έμεινε πολύ λίγο καιρό στην εντατική και πλέον είναι σπίτι της. Το αίτημα φιλίας που μου είχε κάνει ο Logan ακόμα δεν το έχω δεχτεί, αλλά και εκείνος δεν το έχει πάρει πίσω. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει και το τελευταίο διάστημα δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Η Daniella πιστεύει ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του και δεν το έχω καταλάβει. Εγώ από την άλλη δεν θέλω να πιστεύω κάτι τέτοιο. Αυτός ο άνθρωπος μου έχει φερθεί με τον χειρότερο τρόπο. Δεν γίνεται να νιώθω κάτι τέτοιο για έναν κόπανο σαν αυτόν. Στεκόμουν στο παράθυρο του δωματίου μου και τα σκεφτόμουν όλα αυτά, ενώ παρατηρούσα τον γκρίζο ουρανό, όταν η πόρτα χτύπησε και με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

"Ναι."
Ήταν το μόνο που είπα αφηρημένη. Η πόρτα άνοιξε, μέσα μπήκε η Daniella και εγώ γύρισα να την κοιτάξω. Εκείνη ήρθε κοντά μου και μου χαμογέλασε.

"Θα πάμε τελικά στο καρναβάλι ;"
Με ρώτησε ενώ με τα μάτια της με παρακαλούσε να της πω ναι.

"Προσπαθείς εδώ και μέρες να πετύχεις τον Kendall, αλλά και να τον δούμε δεν θα του μιλήσεις. "
Της απάντησα και είδα την απογοήτευση στα μάτια της. Φυσικά το να του μιλήσει, από μόνητης το θεωρούσα κακή ιδέα, αλλά δεν θα μπω καν στον κόπο να της το πω. Το να τελευταίο πράγμα που θέλω αυτή την στιγμή είναι να μαλώσω μαζί της.