Ένα Βράδυ Μόνο

9ο Εξομολογήσεις

Περίμενα την απάντηση της με ανυπομονησία γιατί ήθελα να τελειώνουμε με αυτό το θέμα πλέον.

"Μα τι είναι αυτά που λες, τι σχέση έχω εγώ με τον James ;"

Με ρώτησε επιθετικά αλλά εγώ το μόνο που έβλεπα ήταν άμυνα.

"Σας είδα εχθές το βράδυ, που σε φίλησε. "

Της είπα ξεκάθαρα.

"Ναι όπως το είπες, με φίλησε, αυτός, όχι εγώ εκείνον. Αλήθεια όμως γιατί δεν μου το είπες κατευθείαν ;"

Είπε χαμηλώνοντας τους τόνους αυτή την φορά.

"Απλά δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση, αν έτρεχε κάτι μετάξι σας. Από την άλλη η αλήθεια είναι πως θα απογοητευόμουν αν έκανες κάτι τέτοιο, γιατί όπως σου είπα με επιβεβαίωσαν και οι φίλοι του ότι είναι απλά παίχτης. "

Με κοίταξε και αυτή την φορά έβλεπα στα μάτια της λύπη.

"Το ξέρω... "

Είπε διστακτικά

"Το θέμα είναι ότι μου αρέσει. "

Μας εξομολογήθηκε με μια ανάσα. Δεν είναι ότι δεν το περίμενα, αλλά δεν ήθελα να ακούσω κάτι τέτοιο. Θα πληγωθεί είμαι σίγουρη. Το τελευταίο πράγμα που θέλω για τις φίλες μου είναι να πληγωθούν.

"Εσένα τουλάχιστον στην έπεσε και ας είναι παίχτης. Ξέρεις ότι έχεις μια ελπίδα ακόμα και έτσι. "

Γυρίσαμε και κοιτάξαμε την Daniella που μέχρι στιγμής ήταν σιωπηλή. Το ύψος της ήταν γεμάτο απογοήτευση. Ήμουν σίγουρη για τα συναισθήματα της αλλά ξέρω ότι είναι ευαίσθητη και δεν ήθελα να την πιέσω. Ήξερα πάρα πολύ καλά ποιο θα ήταν το όνομα που θα έβγαινε από το στόμα της.

"Ορίστε ; Σου αρέσει κάποιος ;"

Την ρώτησε η Liz έκπληκτη.

"Ναι, ο Kendall. "

Είπε σαν να ξεψυχούσε για να μην το ακούσει ούτε η ίδια μάλλον αυτό που βγήκε από το στόμα της. Εμένα δεν μου έκανε καμία έκπληξη. Η Liz από την άλλη είχε σοκαριστεί, δεν την αδικώ βέβαια.

"Ωραία θα πάει αυτό. "

Ήταν το μόνο που απάντησε η Liz ξεφυσώντας από απελπισία, με ένα τόνο ειρωνείας στην φωνή της. Υπέροχα σκέφτηκα. Οι φίλες μου είναι ερωτευμένες με τα χειρότερα άτομα της σχολής. Φυσικά αυτό δεν το είπα ποτέ δυνατά καθώς δεν ήθελα να τις κατεβάσω από το ροζ συννεφάκι τους. Ούτε θέλω να είμαι η κακιά της παρέας. Απλά δεν θέλω να πληγωθούν. Μιλήσαμε για λίγο ακόμα και έπειτα ξεκινήσαμε για τους κοιτώνες μας. Στο δρόμο προς τους κοιτώνες μας, ακούστηκε το κινητό της Liz. Εκείνη το σήκωσε και πήγε σε μια άκρη λίγο πιο μακριά από εμάς, μάλλον για να μιλήσει με την ησυχία της. Για λίγα δευτερόλεπτα πήρα το βλέμμα μου από εκείνη μιλώντας με την Daniellaγια τα μαθήματα. Όταν την ξανά κοίταξα είχε χλομιάσει ολόκληρη. Έκλεισε το κινητό, μας πλησίασε με τα χίλια ζόρια και ξαφνικά έβαλε τα κλάματα.