Ένα Βράδυ Μόνο

42o Η Απόφαση

"Είσαι καλά κοπέλα μου ;"
Με ρώτησε ανήσυχη και με πλησίασε.

"Ναι, ναι, συγγνώμη, απλά ένιωσα μια ζαλάδα. "
Της είπα για να καλύψω την αντίδραση μου. Έσκυψα και μάζεψα το τηλέφωνο μου. Στην οθόνη είδα ότι ο Logan το είχε σηκώσει. Του το έκλεισα όμως γιατί δεν έπρεπε να το μάθει έτσι.

"Διστυχώς δεν το σηκώνει. Αν τον δω θα του πω ότι τον ψάχνετε. "
Της είπα χαμογελαστή για να κρύψω το άγχος που με είχε καταβάλει.

"Σε ευχαριστώ πολύ. "
Μου απάντησε χωρίς να χάνει το χαμόγελο της. Αυτή η γυναίκα το τελευταίο που έμοιαζε ήταν χρήστης ουσιών. Από την άλλη μπορεί να έχει καθαρίσει, αλλά και πάλι κάτι δεν μου κολλάει. Πληκτρολόγησα και πάλι τον αριθμό του αλλά για μερικά δευτερόλεπτα δεν πατούσα το κουμπί για να τον καλέσω. Από την μια δεν ήθελα να τον αναστατώσω από την άλλη έπρεπε να το μάθει. Τελικά το πάτησα και τοποθέτησα το κινητό στο αυτί μου. Μετά από μερικά χτυπήματα τελικά το σήκωσε.

"Θα μου πεις τι θες ή να το κλείσω ;"
Μου είπε εκνευρισμένος.

"Πρέπει να μιλήσουμε. "
Του είπα κατευθείαν.

"Δεν έχουμε να πούμε τίποτα. "
Μου είπε και είμαι σίγουρη πως ήταν έτοιμος να το κλείσει.

"Αφορά την μητέρα σου. "
Του απάντησα γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος να με ακούσει.

"Να είσαι στην λέσχη σε πέντε λεπτά αλλιώς έχω φύγει. "
Μου είπε και τελικά μου το έκλεισε χωρίς να μου δώσει περιθώριο να του πω κάτι άλλο. Άρχισα να κατευθύνομαι προς την λέσχη ψάχνοντας να βρω τα σωστά λόγια για να του μιλήσω. Ευτυχώς δεν ήμουν μακρυά οπότε σε πέντε λεπτά ήμουν εκεί. Μπήκα μέσα και τον έψαξα με τα μάτια μου. Καθόταν σε ένα γωνιακό τραπέζι μόνος του. Ήταν η πρώτη φορά που τον είδα να κάθεται σε τέτοιο σημείο. Συνήθως κάθεται σε κάποιο κεντρικό τραπέζι. Φαινόταν σαν να μην ήθελε να τραβήξει την προσοχή πάνω του. Κοίταξα λίγο ακόμα τον χώρο και είδα τα κορίτσια να κάθονται ακριβώς στην άλλη άκρη. Έστειλα στην Liz ότι ήμουν εδώ αλλά έπρεπε να μιλήσω πρώτα με τον Logan. Την είδα να κοιτάει το κινητό της και έπειτα προς τα εμένα που στεκόμουν στην είσοδο. Την χαιρέτησα και έπειτα κατευθύνθηκα προς τον Logan. Έκατσα στο τραπέζι και εκείνος σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε σοβαρός.

"Έχεις ένα λεπτό να μου εξηγήσεις τι ήταν αυτό που μου είπες. "
Μου είπε ενώ το βλέμμα του ήταν κενό.

"Είναι εδώ. "
Του είπα κατευθείαν. Εκείνος γούρλωσε τα μάτια του ξαφνιασμένος.

"Εδώ στην California ή στο L.A. εννοείς ;"
Με ρώτησε πανικόβλητος ενώ είμαι σίγουρη πως κατάλαβε ακριβώς τι εννοούσα.