Ένα Βράδυ Μόνο

8ο Η στιγμή της Αλήθειας

Αφού η καθηγήτρια τελείωσε με την θεωρία, ξεκίνησε να μας δείχνει τα βασικά βήματα με τον Carlos. Παρόλο που υπήρχε αυτή η διαφορά ύψους, οι κινήσεις τους ήταν πολύ εναρμονισμένες. Φαινόταν ότι το είχε πολύ ο Carlos με τον χορό.

"Λοιπόν τώρα θέλω τα ζευγάρια να πιαστείτε με τον τρόπο που σας δείξαμε. Είναι πάρα πολύ σημαντικό επειδή ακόμα οι κοπέλες δεν έχετε τα τακούνια σας να πατάτε μόνο στις μύτες, όσο μπορείτε. Πάμε μαζί λοιπόν. "

Όλα τα ζευγάρια άρχισαν να πιάνονται και γύρισα προς τον James. Με κοιτούσε ξενερωμένος που έπρεπε να γίνει αυτό. Μην ανησυχείς αμοιβαία τα αισθήματα σκέφτηκα, αλλά δεν το είπα ποτέ για να μην γίνει θέμα. Πέρασε το αριστερό του χέρι στην μέση μου χαμηλά, σε σημείο που με έκανε να νιώθω αρκετά άβολα. Έβαλα διστακτικά το δεξί μου χέρι στον αριστερό του ώμο. Ένωσα το αριστερό μου χέρι με το δεξί του τένοντας τα με μια ελαφριά κλήση προς τα πάνω. Σηκώθηκα στις μύτες των ποδιών μου όπως μας ζήτησε η καθηγήτρια και ξεκινήσαμε να ακολουθούμε τα βήματα χωρίς να μιλάμε. Με δυσκόλευε αρκετά που έπρεπε να σηκώνομαι στις μύτες. Το καλό ήταν ότι έχουμε πολύ μεγάλη διαφορά ύψους καθώς εγώ είμαι 1,60, οριακά δηλαδή ένα με το πάτωμα. Εκείνος πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,85. Με αυτή την διαφορά τουλάχιστον δεν είχαμε οπτική επαφή. Ξαφνικά και ενώ προσπαθούσα να ισορροπήσω και παράλληλα να ακολουθήσω τις οδηγίες της καθηγήτριας, ο James έκανε ένα λάθος βήμα προς; τα μπροστά, μπερδεύτηκαν τα πόδια μας και εγώ βρέθηκα φαρδιά πλατεία στο πάτωμα με τον Jamea ακριβώς από πάνω μου. Εκείνος σηκώθηκε γρήγορα και ο θυμός στο πρόσωπο του ήταν ξεκάθαρος. Σηκώθηκα αφού εκείνος δεν μου πρόσφερε καμία απολύτως βοήθεια ενώ απλά με κοιτούσε έντονα με θυμό. Κοίταξα γύρω μας και όλα τα βλέμματα είχαν πέσει πάνω μας. Το μάτι μου έπεσε πάνω στο Logan ο οποίος φαινόταν ότι με το ζόρι κρατούσε το γέλιο του και εμένα μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.

"Κορίτσι μου είσαι τελείως ηλίθια ;"

Μου φώναξε μπροστά σε όλους ο James και τότε είναι η πρώτη φορά που ντράπηκα, που κάποιος μου μίλησε έτσι. Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.

"Εγώ ή εσύ που δεν έχεις ιδέα από ρυθμό ;"

Του φώναξα εξίσου, γιατί δεν θα τον άφηνα να μου φέρεται έτσι μπροστά σε άλλους και κυρίως μπροστά στους ηλίθιους φίλους του, που σίγουρα θα χαίρονταν με όλη αυτή την κατάσταση. Ο James δεν πρόλαβε να απαντήσει καθώς μας μίλησε η καθηγήτρια.