Ένα Βράδυ Μόνο

24ο Ελευθερία

Daniella POVS

Καθόμουν στο κρεβάτι απέναντι από τον Kendall και περίμενε να ακούσει αυτά που έχω να του πω. Προσπαθούσα να βρω την δύναμη να του πω αυτά που ήθελα.

"Λοιπόν ;"
Με ρώτησε χαμογελόντας μου ενθαρρυντικά.

"Πιστεύω ότι φταίω εγώ για όλα αυτά που έγιναν. "
Του είπα και οριακά μόνο εγώ άκουγα την φωνή μου.

"Γιατί ;"
Με ρώτησε ξαφνιασμένος.

"Αν δεν είχε γίνει όλα αυτό με εκείνον τον βλάκα. Δεν θα .."
Πήγα να του εξηγήσω αλλά δεν με άφησε.

"Όχι, αυτό ούτε καν να το σκέφτεσαι. Για αυτό έφταιγε μόνο αυτός ! Εννοείται πως θα σε υπερασπιζόμουν χίλιες φορές αν ξανά συνέβαινε.. "
Για λίγο σταμάτησε σαν να σκέφτηκε κάτι.

"Δηλαδή και εσένα και οποιαδήποτε κοπέλα βρισκόταν στην θέση σου. "
Μου είπε τελικά.

"Ναι απλά... έτσι και αλλιώς η Demi τους είχε καλέσει για εμένα και την Liz... "
Για μια ακόμα φορά με διέκοψε γιατί δεν καταλάβαινε τι εννοούσα.

"Ε δεν μπορούσε να ξέρει τι θα γίνει. "
Μου είπε προσπαθώντας να την δικαιολογήσει. Εγώ πήρα μια βαθειά ανάσα και του εξηγησα.

"Το ξέρω, απλά δεν είναι αυτός ο λόγος που φαντάζεσαι. Ήθελε να ζηλέψει ο James για την Liz και ... Κάποιος άλλος για εμένα. "
Για μια ακόμα φορά δεν κατάφερα να του πω πως νιώθω. Άλλωστε δεν θα ήταν σωστό από την στιγμή που έχει κοπέλα.

"Δηλαδή ούτε εγώ, ούτε η Liz θέλαμε αυτούς. "
Του είπα, έσκυψα το κεφάλι μου και ένιωσα τα μάγουλα μου να καίνε από ντροπή. Πέρασαν κάποια δευτερόλεπτα σιωπής. Ένιωσα το κρεβάτι δίπλα να βουλιάζει και κοίταξα προς τα εκεί. Είχε έρθει και είχε κάτσει δίπλα μου. Χωρίς να το καταλάβω κοίταξα κατευθείαν στα μάτια του. Ήταν κατά πράσινα και ένιωθα ότι θα μπορούσα να χαθώ εκεί μέσα.

"Άλλος... Ποιος άλλος ;"
Με ρώτησε και τα μάτια του έλαμψαν. Γιατί μου κάνει τώρα αυτή την ερώτηση ; Τι τον νοιάζει ποιος μου αρέσει ; Ξεροκατάπια γιατί δεν πίστευα πως είχε έρθει η στιγμή που θα του πω για το πως νιώθω τόσο καιρό.

Liz POVS

"Χαίρομαι που τα είπαμε. Πρέπει να πάω όμως τώρα για να δω τι θα γίνει με εκείνον τον καθηγητή. "
Μου είπε ο Max και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Το ίδιο έκανα και εγώ και τον οδήγησα μέχρι την πόρτα. Όταν άνοιξα την πόρτα είδα απέξω τον James να στέκεται έτοιμος να χτυπήσει την πόρτα. Όταν αντιλήφθηκε ότι ήδη είχα ανοίξει κατέβασε το χέρι του και μου χαμογέλασε. Κοίταξε πίσω μου και το χαμόγελο του έφυγε από τα χείλη. Εγώ αποχαιρέτησα τον Max και όταν εκείνος έφυγε έστρεψα την προσοχή μου στον James.