54ο Αγκαλιά

72 6 0
                                    

Δύο μέρες έχουν περάσει και δεν έχω μιλήσει με κανέναν. Δεν ξέρω και τι να τους πω άλλωστε. Ειδικά στον Kendall. Ξέρω ότι δικαιούται να μάθει, αλλά δεν έχω την δύναμη να του πω κάτι τέτοιο. Είμαι πολύ μπερδεμένη. Δεν ξέρω γιατί η μητέρα μου έκανε κάτι τέτοιο. Βέβαια πλέον στο μυαλό μου βγάζουν πολλά πράγματα νόημα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πατέρας μου ήταν τόσο απόμακρος απέναντι μου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν ένιωσα κάποια αγάπη απέναντι του. Δεν τον κατηγορώ όμως. Προφανώς θα του ήταν δύσκολο να μάθει κάτι τέτοιο. Φαίνεται όμως ότι δεν το χώνεψε ποτέ. Είχα πάντα απορία γιατί έδινε τόση αγάπη στον αδερφό μου και σε εμένα τίποτα. Τώρα ξέρω. Είμαι αποφασισμένη όμως. Το καλοκαίρι θα μιλήσω και στους δύο. Φυσικά για τον Max θα είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστεί όλο αυτό. Ο Kendall είναι άλλωστε ο ανθρώπου που του έκλεψε την κοπέλα. Μόλις τελειώσω το εξάμηνο θα πάω να τους βρω. Αυτή την στιγμή όμως πρέπει να επικεντρωθώ στην σχολή γιατί την έχω παραμελήσει. Είμαι έτοιμη να πάω για μάθημα, όμως πριν βγω από το δωμάτιο, το κινητό μου με σταματάει.

"Ναι. "
Λέω χωρίς να δω ποιος είναι γιατί το σήκωσα βιαστηκά.

"Πρέπει να μιλήσουμε. "
Ακούω την γνώριμη φωνή του. Αυτός μου έλειπε τώρα.

"Δεν μπορώ, έχω μάθημα τώρα. "
Του λέω, ενώ είμαι έτοιμη να του το κλείσω.

"Θα έρθω να σε πάρω μόλις τελειώσεις. "
Μου είπε και τελικά μου το έκλεισε. Χωρίς να καθυστερήσω έβαλα το κινητό στην τσάντα και έφυγα για το μάθημα ορθοφωνίας. Μπαίνοντας στην αίθουσα βλέπω την Daniella και την Madeline. Το βλέμμα μου διασταυρώνεται με της Daniella και μου κάνει νόημα να πάω εκεί. Μην έχοντας άλλη επιλογή πάω εκεί που κάθονται.

"Που είσαι εσύ χαμένη τόσες μέρες ;"
Με ρωτάει πονηρά η Daniella.

"Διάβαζα. "
Είπα προσπαθώντας να αποφύγω την συζήτηση.

"Αφού μας είπε η Liz ότι έλειπες δύο μέρες από την εστία. "
Απάντησε η Madeline.  Πήρα μια βαθειά ανάσα και προσπάθησα να τους μιλήσω όσο πιο ειλικρινά μπορούσα εκείνη την στιγμή.

"Έχουν συμβεί μερικά πράγματα δύο εβδομάδες τώρα. Ειλικρινά όμως δεν μπορώ να σας πω κάτι. Δεν αφορά μόνο εμένα το θέμα. Όταν έρθει η στιγμή θα σας πω τα πάντα. "
Τους είπα και εκείνες με κοίταξαν με συμπόνια. Δεν θα με πίεζαν ποτέ να τους μιλήσω αν δεν θέλω. Εκείνη την στιγμή μπήκε μέσα ή καθηγήτρια και ευτυχώς δεν χρειάστηκε να συνεχίσουμε την κουβέντα. Το μάθημα κράτησε δύο ώρες και ήξερα ήδη ότι μου αρέσει πολύ. Στο τέλος του εξαμήνου θα πρέπει να τραγουδήσουμε ένα κομμάτι που θα μας δωθεί παίζοντας κάποιο όργανο. Ήταν κάτι εύκολο για εμένα οπότε δεν αγχώθηκα καθόλου.

Ένα Βράδυ ΜόνοDonde viven las historias. Descúbrelo ahora