Σκούπισα γρήγορα το δάκρυ μου και του χαμογέλασα.
"Δεν κλαίω, όλα καλά. "
Του είπα όσο πιο ψύχραιμη μπορούσα."Πρέπει να πάω να φωνάξω το γιατρό. "
Συνέχισα και έκανα κίνηση για να σηκωθώ. Εκείνος μου έσφιξε ελάχιστα το χέρι ώστε να μείνω στην θέση μου."Τι έγινε ; γιατί είμαι εδώ ;"
Ρώτησε λίγο πιο σοβαρός πλέον."Δεν θυμάσαι ;"
Τον ρώτησα ξαφνιασμένη. Μα πώς γίνεται να μην θυμάται;"Όχι ... "
Είπε κάπως σκεπτικός."Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι... Είναι να σε αφήνω σπίτι σου."
Μου είπε και εγώ γούρλωαα τα μάτια μου. Αυτό είχε συμβεί δύο μήνες πριν το ατύχημα. Πώς γίνεται να έχει κενό μνήμης δύο μηνών ; Πήρα το χέρι μου απαλά από το δικό του και σηκώθηκα."Πρέπει να φωνάξω τον γιατρό. "
Επανέλαβα ανήσυχη και χωρίς να περιμένω απάντηση βγήκα από το δωμάτιο. Πήγα στο γραφείο του γιατρού που ήξερα ότι τον έχει αναλάβει και χτυπήσα την πόρτα."Περάστε. "
Άκουσα την βαρία του φωνή να λέει. Άνοιξα και κατευθύνθηκα προς αυτόν."Γεια, σας "
Είπα διστακτικά. Ήξερα ότι το γεγονός πως βρίσκομαι εδώ μπορεί να έχει επιπτώσεις."Γεια σου. "
Μου είπε ενώ σήκωσε το βλέμμα του από τα χαρτιά του και προσήλωσε την προσοχή του σε εμένα."Ξέρω ότι δεν πρέπει να βρίσκομαι εδώ αλλά ο Logan Smith που έχετε αναλάβει ξύπνησε. "
Είπα γρήγορα ενώ κρατούσα την ανάσα μου. Εκείνος σηκώθηκε από την καρέκλα του ξαφνιασμένος."Έπρεπε να έχεις ειδοποίηση και κάποια νοσοκόμα. "
Είπε αυστηρά ενώ βγήκε από το δωμάτιο χωρίς να περιμένει κάποια απάντηση μου. Όταν βγήκα και εγώ, ήδη είχε εξαφανιστεί από τον διάδρομο που βρισκόμουν. Κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο του Logan με αργά βήματα. Όταν έφτασα είδα από το τζάμι τον γιατρό να είναι μέσα μαζι με μια νοσοκόμα και να τον τσεκάρουν. Μετά από λίγα λεπτά η νοσοκόμα έφυγε και ο γιατρός του μίλησε για λίγο ακόμα. Έπειτα βγήκε και εκείνος και κατευθύνθηκε προς τα εμένα."Καλό θα ήταν να φύγεις. Θα ειδοποιήσουμε τον πατέρα του. Από ότι με έχει ενημερώσει δεν σε θέλει εδώ. Ξέρω ότι δεν έχω κανένα δικαίωμα να σε διώξω. Το πρόβλημα είναι ότι βλέπω ότι νοιάζεσαι για εκείνον. Έχει πρόβλημα με την μνήμη του μετά το ατύχημα. Δεν θυμάται τι έχει συμβεί. Για να μπορέσει να συνέλθει χρειάζεται ηρεμία. "
Μου εξήγησε και εγώ για μια ακόμα φορά ήθελα να βάλω τα κλάματα. Δάγκωσα το εσωτερικό τον χειλιών μου για να μπορέσω να συγκρατηθώ. Πρέπει να μείνω μακρυά του. Κάνουμε κακό ο ένας στο άλλον.
YOU ARE READING
Ένα Βράδυ Μόνο
Teen FictionΗ Demi, μια 18χρονη πρωτοετής φοιτήτρια στο Los Angeles ξεκινά το όνειρο της για να γίνει μουσικός στο California State university, όπου φοίτησε και η μητέρας της, η οποία πέθανε όταν η Demi ήταν μωρό. Την πρώτη της μέρα, ωστόσο, συναντά μια κλίκα...